برخی از سایت‌های خبری و علمی چند روز پیش تیتر زدند:« کشف جدید، راز نفرین« توت‌عنخ‌آمون» فاش شد». البته، ماجرای نفرین فرعون مصر که بنا به روایات تاریخی، علمی و همچنین حرف و حدیث‌های شبه‌علمی و افسانه‌ای موجب مرگ بین ۸ تا ۲۰ نفر در زمان آغاز عملیات باستانی و اکتشافی درمقبره فراعنه شده بود، داستان چندان تازه‌ای نیست. ضمن اینکه پیش از اینها هم خیلی از دانشمندان در باره دلایل علمی مرگ و میر تعداد زیادی از باستان شناسان دخیل در عملیات اکتشافی مقبره فرعون حرف زده بودند.
کتیبه های مرموز
پیش از اینکه در سال ۱۹۲۲ مقبره «توت عنخ آمون» در عملیات اکتشافی باستان شناسان از جمله« هاوارد کارتر» انگلیسی کشف شده و مورد بررسی قرار بگیرد و به مرور باستان شناسان به سرطان و امراض دیگر مبتلا شده و بمیرند و بعدها هم فیلم و سریال های مختلف تخیلی و غیر تخیلی در این باره ساخته شود، اعتقاد به نفرین فراعنه در فرهنگ و اعتقادات مردم مصر و حتی سرزمین های دیگر دیده می شد. گواهش روایتی از یک مسافر لهستانی در سال ۱۶۹۹ است که دو مومیایی را با خود از شهر اسکندریه مصر به بیرون منتقل می‌کرد. او در سفر دریایی اش با طوفان‌های وحشتانک و ناجوری روبرو شد و مشکلات روانی و بینایی پیدا کرد و همین که مومیایی‌ها را به دریا انداخت،امواج آرام شدند و همه چیز به حالت قبل برگشت! البته وجود کتیبه های هشدارآمیزی روی مقبره «خنتیکا ایخخی» که قرن نوزدهم کشف و رمزگشایی شده و روی آن نوشته شده بود: «هرکسی که وارد حریم قبر من شود، در حالی که ناپاک است، به سزای عملش خواهد رسید...» نیز در شکل گیری این اعتقاد میان مردم مؤثر بود.
اولین قربانی
روز ۲۳ فوریه سال ۱۹۲۳ بالاخره باستان شناس معروف« هاوارد کارتر» موفق شد مهر و موم مقبره «توت عنخ آمون» را باز کرده و تابوت یازدهمین فرعون مصر را پیش روی خودش ببیند. از چند روز قبل که یک مار کبری وارد اتاق «کارتر» شد و قناری اش را بلعید ، بین کارگران محلی این پچ‌پچه بالا گرفته بود که با باز شدن در مقبره یا تابوت، نفرین فرعون سراغ باستان شناسان خواهد آمد. کمتر از دو ماه بعد«لرد کارناروون» حامی مالی عملیات باستان شناسی، با نیش یک پشه ، تب کرد و مُرد! شایعات در سطح جهان بالا گرفت. موسولینی دیکتاتور ایتالیا دستور داد یک مومیایی مصری را که در کاخ«چیگی» به عنوان میراث فرهنگی مصر باستان نگهداری می کردند از کاخ خارج کنند. «سر آرتور کانن دویل» نویسنده داستان های« شرلوک هلمز» هم اعلام کرد که نفرین فراعنه «کارناروون» را کشته است. با فاصله کمتر از یک ماه « جورج جی گولد» یکی از بازدیدکنندگان از مقبره هم تب کرد و درگذشت. دو نفر دیگر از عوامل گروه باستان شناسی هم با فاصله ۵یا۶ سال، از دنیا رفتند و چهار نفر دیگر از حاضران در مقبره طی سال های بعد جانشان را با بیماری های مختلف از دست دادند. «هاوراد کارتر» حتی تا ۱۵ سال بعد اعتقادی به نفرین فراعنه نداشت و می گفت از۵۸ نفر حاضرشده در مقبره فقط ۸ نفر مرده اند. سال شانزدهم اما خودش بر اثر ابتلا به نوعی از سرطان درگذشت!
۱۰ برابر استاندار جهانی
طی همه این سال ها،اصرار دانشمندان مختلف بر اینکه مرگ ۲۰ نفر یا تعداد بیشتر از عوامل دخیل در بازکردن مقبره و تابوت فرعون نمی تواند به خاطر نفرین باشد، طرفدار چندانی پیدا نکرد. مردم جهان قصه و داستان های پررمز و راز را دوست داشتند. حتی کمتر از دو سال پیش « یورونیوز» طی گزارشی مفصل تأکید و ثابت کرد که مرگ حدود ۲۰ نفر از حاضران در مقبره هنوز رازآلود باقی مانده و هنوز دلیل علمی برای آن وجود ندارد. یک هفته پیش خبرگزاری ها نوشتند : « پس از بیش از یک قرن بحث و جدل،«راس فلوز » دانشمند انگلیسی می‌گوید مرگ ناگهانی آن ۲۰ نفر علت بیولوژیکی داشته است
او ادعا می‌کند که مسمومیت پرتوزا ناشی از عناصر طبیعی پرتوزا مانند اورانیوم و زباله‌های سمی که در داخل مقبره بسته قرار داده شده علت اصلی مرگ این افراد بوده است». این یعنی مصریان باستان به خواص خطرناک مواد پرتوزا آیا سموم شیمایی آگاه بوده اند و چیزی به نام نفرین فراعنه و مومیایی ها وجود ندارد. مطالعات تازه هم نشان می دهد سطح تشعشعات خطرناک در همه مقبره‌های مصر باستان، ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده جهانی است.
نظر شما