چه نیکوست انسان با نگاهی فراتر از این زندگی فانی، به زیستن در وادی دیگر بیاندیشد و زیستن در این دنیا را سکویی برای راحتی سرای باقی بداند و برای هدفی والا تلاش کند.

امام حسین علیه السلام تعابیر جالبی در مورد دنیا دارند که هر انسان اندیشمندی را به تفکر  وتامل وا می دارد.

ایشان می فرمایند:

تازگی ها و نو آوریهای دنیا فرسوده می شوند ،نعمت های آن رو به نابودی هستند و شادیهایش به غم مبدل می شود ،منزلی است به اندازه کفاف امورات زندگی ،و خانه ای است گذرا و بی دوام ،

پس زاد و توشه ای برای خود فراهم کنید و به درستی که بهترین زاد و توشه ها تقوی است.

(موسوعة کلمات الامام الحسین ص 231)