اگر فتنه، امری محدود برای یک فرد بود، قیام یک نفر در برابر آن امری مهم نبود. همه روزه ما از چهار سو با فتنه ها و فریبهای اغواگرایانه شیطانی مواجهیم که خودش اعتراف کرد: «ثم لاتینهم من بین ایدیهم و من خلفهم و عن
ایمانهم و عن شمائلهم و لاتجد اکثرهم شاکرین»؛ آنگاه از پیش رو و از پشت سر، از طرف راست و چپ در مى آیم و به انحرافشان مى کشانم تا آنان شکر نعمتهاى تو را به جاى نیاورند.» (اعراف: 17)
اما آنگاه که فتنه ای در دیاری فراگیر شود، مقابله با آن «مجاهده مدنی» و جهاد همگانی می طلبد. در نبرد مقدس 8 ماهه 88، فتنه یک مملکت را که امروز گل سر سبد جهان هستی است، زیر تازیانه های شیطان گرفت. امروز ایران اسلامی تنها نظام ولایی مبتنی بر دولت حقه شیعی است و جبهه شیاطین اراده درهم شکستن آن را داشت. تمام جبهه کفر و نفاق و جهالت با تمام هیمنه خود، به مصاف تمامیت این دولت نوپا آمده بود و با صورتکی از مقدسات مانند رنگ اهل بیت(س)، شعار آزادی و حقوق بشر و... این مصاف را حق جوایانه جلوه می داد.
خلاصه آنکه 9 دی مقابل این مصاف عظیم، سدی برای دفاع از دولت ولایی ساخت به بلندای غدیر تا عاشورا. بزرگی فتنه 8 ماه، عظمت قیام 9 دی را نمایان می سازد.

دوم: نظاره و انتظار
جهان اسلام و مستضعفان، با تماشای توفیقات علمی، فنی و تمدنی نظام نوپای ایران اسلامی، بر امید خود برای گذر از یوغ «لیبرال دموکراسی» می افزودند. آمدو شدهای نخبگان فکری، سیاسی آمریکای لاتین، آفریقا، غرب آسیا و... از یک سو این امید را می افزود و از سوی دیگر ایران اسلامی با ایجاد فرصت های رسانه ای مناسب توانست این امید را از حلقه نخبگانی به محافل مدنی و اجتماعی نیز تزریق کند.
آنان با گذر از شکیبایی و سکون به صبر همراه با امید برای بازتولید نظامی نوین در ممالک خود، رسیده بودند. حتی حلقه علمای الازهر مصر، قیروان تونس، تاتارستان روسیه امکان ایجاد نظام مبتنی بر «ولایت فقیه» در ممالک خود را به بحث می گذاشتند. حتی در کشورهایی که مسلمانان به حسب عددی در اقلیت بودند نیز مباحث عمیقی به راه افتاده بود. مثلاً علمای اهل سنت دارالعلوم دیوبند در هند، امکان نظارت فقها بر حکومت را تئوریزه می کردند. برخی نخبگان کاتولیک، الگوی ولایت علمای مسیحی بر جامعه را مجددا در دستور مطالعاتی خود قرار دادند.

سوم: تردید و پس از تردید
حوادث 8 ماهه 88 که با پشتوانه 20 ساله مطالعاتی، ذائقه سازی و شبکه سازی در لایه هایی از جامعه زمینه سازی شده بود و با جرقه باروتی چند شخصیت سیاسی ناصبور، آتش خود را می افروخت. تنها با مدیریت سازمان سیا و پنتاگون، نزدیک به 30 مرکز به ظاهر مطالعاتی، به شکار و توجیه نخبگان فکری و فرهنگی می پرداختند. در پناه دولت مدعی اصلاحات، پروژه ایجاد 5 هزار مرکز مردم نهاد(ان جی او) در دستور کار بود تا شبکه سازی جوانان و سوق دادن آنان به لشکر ضدانقلاب را تدارک ببیند. نمونه این نهادها قبلا با عناوینی چون وطن پرستی، قومیت گرایی، فمنیستی، زیست محیطی و... در اوکراین، گرجستان، صربستان و... تجربه شده بود.
وقتی از زبان چند داوطلب شکست خورده، «رمز آشوب تقلب» اعلام شد، شاید خود این داوطلبان و هوادارانشان، هم نمی دانستند که «گلوله تفنگ» آغاز کدام مسابقه برای زدن ریشه های انقلاب اسلامی شده اند.
فتنه 88 اگر یک دستاورد بین المللی مهم برای استکبار جهانی داشته باشد، ایجاد تردید بین هواداران انقلاب اسلامی در سراسر گیتی بود. آنان نسبت به پایداری ملت ایران در برابر فتنه ها به تردید می افتادند. وسعت این تردید و نگرانی چنان بود که حتی حزب ا... لبنان، حماس و نخبگان اخوان المسلمین مصر برای «پایداری انقلاب اسلامی ایران» دست به دعا برداشته بودند و نهایتاً این عاشورا بود که کشتی نجات ملت ایران شد و طومار لشکریان جبهه نفاق را درهم پیچید.

چهارم: منتظر بودیم
برخی رهبران انقلاب جوانان مصر و نهضت حوثی ها در یمن، تصریح کرده اند که برای قیام آماده بودیم. اما حوادث 88 سدی برای آغاز حرکت «مجاهده مدنی» در بدنه جامعه بود. منتظر بودیم ببینیم ایران اسلامی چگونه از پس این فتنه بر می
آید. شعله های فتنه که فروکش کرد، انقلابیان آتشی برای سوزاندن بت های جاهلی و متکی بر استکبار جهانی برانگیختند. فرو افتادن دیکتاتورهای مرتجع عرب و بلاد اسلامی، به پایان نرسیده است. کارد الان به استخوان آل جهل در عربستان دومینوی رسیده است و جهان در انتظار دور دیگری از قیامهای مختاری برای قتل یزیدیان است و این همه از شکوفایی رابطه «موالات» و برکات پیوند «امت و ولایت» است که از عاشورا سرچشمه گرفت و در 9 دی انعکاسی دوباره یافت.