به گزارش قدس آنلاین به نقل از تهران امروز،انتشار برخی اخبار مبنی بر بالا بودن بار میکروبی شیر در ایران، واکنش تعدادی از کارشناسان حوزه تغذیه و سلامت را به دنبال داشته است، مدتی پیش رئیس اتحادیه لبنیات کشور خبر قابل تاملی را اعلام کرد و گفت: «حد استاندارد بار میکروبی شیر 100 هزار و در نهایت یک میلیون واحد است که این میزان در مورد تولیدات داخلی به 20 میلیون نیز می‌رسد.» خبر قابل‌تامل بعدی را یک کارشناس صنایع غذایی به تهران امروز می‌دهد.

«فاطمه اسکندری» کارشناس ارشد صنایع‌غذایی به خبرنگار ما می‌گوید: «اگر بار میکروبی شیر از حد استاندارد آن بیشتر باشد، کارخانه داران باید آن را برگردانند.» اما به گفته او، برخی کارخانه‌دارانی که به فکر سود خود هستند، برای رد شدن از دایره نظارت وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی و سازمان استاندارد راه حلی را یافته‌اند که سلامت میلیون‌‌ها ایرانی را تهدید می کند!

اسکندری می‌گوید: « شیر سالم حالت شیمیایی قلیایی دارد اما زمانی که بار میکروبی آن از حد مجاز می‌گذرد، اسیدی می‌شود. کارخانه‌داران برای جلوگیری از این اتفاق به آن «آب ژاول» یا «وایتکس» اضافه می‌کنند. این عمل باعث می‌شود تا دوباره حالت شیمیایی شیر قلیایی شود. از طرف دیگر اداره استاندارد هم متوجه این قضیه نمی‌شود، چون نتیجه این عمل قابل اثبات نیست!» به گفته او، البته بار میکروبی در سایر مواد غذایی هم وجود دارد اما می‌توان از خطرات آن جلوگیری کرد. اسکندری در عین حال حاضر نمی‌شود نام کارخانه‌های متخلف را اعلام کند.

«دکتر آراسب دباغ» متخصص بهداشت مواد غذایی هم استفاده از وایتکس را یک روش تقلبی قدیمی می‌داند و می‌گوید: «نباید این مسئله را به همه کارخانه داران تعمیم داد. الان کارخانه‌های زیادی هستند که مسائل ایمنی و بهداشتی را رعایت می‌کنند ولی فعالان حوزه تغذیه و سلامت خوب می‌دانند که برخی کارخانه‌های سودجو، برای آنکه مجبور نشوند پول بیشتری برای تهیه شیر استاندار بدهند، از وایتکس استفاده می‌کنند.» به گفته او گرانی وتورم امروز حتی اجازه دامداری سنتی را هم به دامداران نمی‌دهد، از طرف دیگر هم کسی به آنها برای صنعتی شدن کار کمک نمی‌کند. به نظر هم نمی‌رسد مسئولان امر برنامه‌ای داشته باشند.

«الهام مریخی» دیگر کارشناس تغذیه هم به تهران امروز می‌گوید: «بار میکروبی در سایر غذا‌ها و حتی خشکبار هم وجود دارد، اما بار میکروبی در تولید فرآیند شیر خود را زودتر نشان می‌دهد.» البته با توجه به استفاده کارخانه داران از مایعات غیر مجاز مانند وایتکس، به نظر می‌رسد که سازمان‌های نظارتی با چشمان مسلح هم دیگر قادر به تشخیص آن نیستند. زودهنگام و دیرهنگامش هم فرقی ندارد! مریخی می‌گوید: «بیشتر شرکت‌های شیر پروانه نظارت دارند اما چون شرایط ایمنی و فنی بیشتر آنها مناسب نیست، نمی‌توان به سلامت محصول آنها اطمینان کرد.»

او می‌گوید: «حداقل 60 درصد کارخانه‌های شیر ایران شرایط لازم برای تولید یک محصول سالم را ندارند.»