بهانه برگزاری مهمترین رویداد سینمایی ایران کافی است تا اینبار که اتوبان چمران را به سمت حکیم دور می زنی برج بلند میلاد تنها نماد تهران جدید نباشد که از آن عبور کنی و شاید اگر فرصتی دست بدهد برای چندمین بار نگاهی به چراغهای روشن بالای سرش بیندازی و هنوز این نگاه تمام قد تمام نشده دست به فرمان ببری چشم به ماشینهای در حال رفت و آمد در اتوبان بیندازی. جشنواره بین المللی فیلم فجر که حالا برای هنرمندان و اصحاب رسانه خانه جدیدی دارد بهانه ای است که در چند پیچ و خم خیابانی بگردی و وارد پارکینگ بزرگ برج تهران شوی.

جشن سینما در آسمان خراش
حالا چند سالی است که جشنواره فیلم فجر مرکز و مقر اصلی اش را تغییر داده است. ساختمان قدیمی و سالن خاطرات سالهای گذشته سینما صحرا در خیابان دکتر شریعتی و از خیابان طالقانی و سینما فلسطین حالا جایشان را به اتوبان همت و چمران و حکیم و شیخ فضل الله داده‌اند و میزبان این سالهای هنرمندان و رسانه ای ها سازه‌های جدید و مدرن برج بلند میلاد در قلب شهر بزرگ تهران است.
فضای جدید و چند سالن نمایش فیلم و وسعت مرکز همایش های بین المللی برج که از چند سال پیش میزبان جشنواره فیلم فجر شده خیلی از مشکلات قبلی و قدیمی جشنواره فیلم فجر را حل کرده است. اما این گسترگی فضا و سازه‌های جدید و سقف های بلند به نظر می رسد آنها را هنوز از فضای هنری دیدارها و خاطرات و نزدیک شدن ها را دوست دارند؛راضی نمی‌کند. دیگر این برج بزرگ اجازه نمی‌دهد بی بهانه همدیگر را پیدا کنیم و هر لحظه از حضور چند ساعته‌مان در سالن‌ها با نگاههای نزدیک و نفسهای گرم همواره داغ شود.
هر چند همه چیز شیک و تازه و تمیز و بزرگ است وزیبایی و بزرگی اش را دوست داریم اما خیلی‌هامان شاید هنوز حسرت گرما و شلوغی و ازدحام همان سینماهای کوچک توی خیابانهای مرکز شهر تهران را می خوریم.
برج میلاد با همه کاربری‌هایی که دارد و با همه گستردگی‌ اش سازه ای مدرن و امروزی است که دنیای رو به پیشرفت و جدید همخوانی دارد اما روحیه و سلیقه‌ما به ویژه آن زمان که می‌خواهیم پاتوق‌های هنری‌مان را با نفس‌های همدیگر گرم کنیم با این فضا اخت نمی شود.
آسمان خراش چهار صد و سی و پنج متری با وجود موزه، گالری آزاد هنری و شش تالار بزرگ و مجهز و مدرن که امکان برگزاری برنامه‌ها، همایش‌ها،نمایشگاهها،جشنواره‌ها و رویدادهای مختلف هنری را به راحتی فراهم می‌کند و دست کم برای برگزاری هر اتفاق هنری مناسب است همه چیز دارد. در واقع هر ویژگی و امکان و تجهیزاتی را می توان در سالنها و تالار های این سازه عظیم بتنی پیدا کرد که می توانند برای برگزاری رویدادهای مختلف انعطاف داشته باشند و امکانات مختلفی را برای هر یک از این رویدادها فراهم کنند. اما روحیه و احساس و سلیقه ایرانی به ویژه آن جا که پای هنر و هنرمند به میان کشیده می شود فضایی را می خواهد که شیشه و فولاد و سنگ و بتن نمی توانند آن را بسازند. فضایی که با شروع هر دوره از جشنواره فیلم فجر و با دیدن دوستان و همکاران قدیمی از آن در میان خاطرات خوب و شیرین گذشته‌مان یاد می کنیم. برج بزرگ میلاد و همه بزرگی و امکاناتش هنوز نتوانسته اند برای ما محل جستجوی خاطرات باشند و البته شاید یک روز که چندان دور نیست،همان حس دور را که امروز با سالن های مرکز شهر پیدا می کنیم،در برج بلندمرتبۀ پایتخت بیابیم.
برج میلاد ، آسمان خراشی چند منظوره است که در شمال غربی تهران قرار دارد. این برج بلندترین برج ایران و ششمین برج مخابراتی جهان است. ساختمان راس آن با 12 هزار مترمربع زیربنا از نظر وسعت کاربری در میان تمامی برج های دنیا مقام نخست را دارد. تعداد حضورمان در سالنها و لابی ها بیشتر شده و امکانات و تجهیزات دیگر کمتر اجازه می دهند که چیزی قطع شود یا تاخیری بیفتد و گلایه ای به میان بیاید اما به هم که می رسیم و از جشن و جشنواره و دوستان و سالهای گذشته که یاد می کنیم این آسمان خراش بزرگ جایی در میان خاطراتمان ندارد.

*پرسه‌های هنر در برج

اگر گذرتان به طبقه پنجم راس برج میلاد افتاده باشد یا حتما دیده اید که این سازه عظیم یازده ساله چه زود توانسته فضایی کامل و مجهز را برای عرضه آثار هنری و بویژه تولیدات هنرهای تجسمی فراهم کند. گالری آزاد هنری که در طبقه پنجم راس برج میلاد واقع شده به همین زودی و در کمتر از چند سال به یک مرکز مهم عرضه و نمایش محصوالات هنری تبدیل شده و هر چند هنوز در رقابت با گالری های روی زمین چندان موفق نبوده اما در همین چند سال به یک گالری مهم در تهران تبدیل شده که بازدیدکنندگان و خریداران و البته هنرمندان بسیاری را میزبانی می‌کند.
آخر هفته‌های برج میلاد هم برنامه‌های زیادی برای علاقه مندان هنری وجود دارد . آنقدر که اگر به موسیقی و آواز علاقه مند باشی می توانی دست کم برای دوبار در ماه برنامه ریزی کنی و در این آسمان خراش میهمان برگزاری کنسرت و اجراهای موسیقی باشی. پنج تالار مجهز و بزرگ فردوسی، خیام، عطار، حافظ و شهریار در تالار بزرگ همایش های برج میلاد در طول سال برنامه متنوع و متعددی برای اوقات فراغت کسانی که به هنر علاقه دارند است. طی مدت زمان نه چندان طولانی که از عمر میزبانی میلاد در برگزاری برنامه‌های موسیقی می گذرد تهرانی های زیادی این فضا را برای حضور در کنسرت ها انتخاب کرده اند. هر چند میزان استقبال مردم از کنسرت های موسیقی در برج میلاد مثل هر جا و هر زمان دیگری به کیفیت اجرا ها و گروههای موسیقی وابسته بوده است.
*این رو به تمام شهر

از زیر پای هشت ضلعی صد و پنجاه هزار تنی که آسمان تهران را می خراشد چهار بزرگراه مثل چهار رود می گذرند و در این رود بسیاری از ایرانی ها و تهرانی هستند که در حال عبور می پیچند و از زیر گذر ها به پای بلند میلاد می رسند. از قامت آن بالا می روند و پشت شیشه‌های ذوزنقه راس برج می ایستند و پایتخت ایران را زیر پایشان تماشا می کنند.
آخرین طبقه عمومی میلاد ، که بیش از سایر بخشها زیباست و هنرمندانه ساخته شده گنبدی شیشه ای سیزده متریاست. روی دیوار هشت ضلعی مرکزی این طبقه کاری هنری اجرا و نصب شده است که جلوه خاصی به این طبقه داده است . این اثر هنری بر پایه مجموعه ای از نمادها ، اسطوره‌هاو روایت های کهن ایران زمین شکل گرفته و بازگو کننده سیر تکاملی فرهنگ و تمدن نه هزار ساله ایرانیان از دوران امپراطوری بزرگ ایران، دوران شکوهمند اسلامی تا زمان کنونی است. اندیشه اولیه طراحی این اثر، برخواسته از نشانه‌های جاودان تمدن بشری ناظر بر چهار عنصر اصلی آفرینش : آب، باد، خاک، آتش و نیز مفاهیم بنیادینی همچون زندگی، مرگ، عشق، عدالت، مبارزه و صلح است.
چهار دیواره اصلی اثر، هریک الهام گرفته از نقش مایه‌های گوناگونی است مرتبط با یکی از نشانه‌های چهارگانه که در آمیزش با دنیای پررمز و راز هندسه، ریاضیات و نجوم قرار گرفته است. این نقش ها پیوسته الهام بخش هنر و معماری ایران در دوران گوناگونی بوده که با تفکر ایرانی- اسلامی در نمونه‌های درخشان میراث فرهنگی و هنری این سرزمین تجلی یافته است.
هر جای تهران که باشی اگر آسمان صاف باشد و غبار اجازه بدهد برجی را می بینی که از میانه شهر تا دل آسمان ادامه دارد. آسمان خراشی که البته بیشتر از آنکه هنرمندانه ساخته شده باشد سازه ای مدرن و کاربدی است. برج بزرگ میلاد یکی از دو نماد مهم شهر تهران است. برجی جوان که زمان می برد تا به بخشی از حافظه و خاطره تهرانی ها ، ایرانی ها و دیگران تبدیل شود اما در میانه یک شهر بزرگ تا آسمان ادامه دارد.