هیات ژوری شامل 208 روزنامه نگار و 208 مربی و کاپیتان تیم های ملی بازیکن منتخب سال فیفا را برگزیدند. با سه توپ طلا حالا رونالدو به رکورد کرویف، پلاتینی و فن باستن ستاره هایی دهه هفتاد و هشتاد میلادی رسیده و هدف بعدی او برابری با رکورد مسی برنده چهار توپ طلای فیفا خواهد بود؛ البته زمانی که پلاتینی و فن باستن و کرویف جوایز توپ طلا را درو می‌کردند، این جایزه فقط به بازیکنان اروپایی اهدا می شد، در غیر این صورت معلوم نبود مارادونا چند بار برنده این جایزه نام می گرفت... انتخاب رونالدو به عنوان بهترین بازیکن سال 2014 البته با شگفتی همراه نبود. از سال 2010 که اهدای توپ طلا زیر نظر فیفا انجام می شود، معیارهای دریافت این جایزه خیلی مشخص هستند. نمایش فردی بازیکنان در طول سال خورشیدی بیشتر از موفقیت های تیمی آنها برخلاف گذشته ارزش دارد. با اینکه فیفا این جایزه را به فرد برنده تقدیم می کند، می توان موفقیت های تیمی نظیر قهرمانی در چمپونزلیگ را هم موردنظر داشت. در سال 2010 لیونل مسی به همین دلیل از اینیستا پیشی گرفت و با اینکه هافبک اسپانیایی گل قهرمانی تیمش را در فینال جام جهانی به ثمر رسانده بود، جایزه نصیب مسی شد. به عبارتی دیگر توپ طلا از آن بازیکنانی است که تعداد گلهای بیشتری به ثمر رسانده اند و برای همین نویر که با آلمان قهرمان جهان شده و حامیان زیادی هم داشت، پشت سر ستاره های رئال و بارسلونا در رده بندی نهایی ایستاد.

در کل تاریخ فوتبال دنیا توپ طلا فقط یک بار در سال 1963 به یک دروازه بان تعلق گرفته که یاشین روسی بود. زوف در سال 1973 و بوفون در سال 2006 در رتبه های دوم رده بندی قرار گرفته بودند؛ همین طور تنها دو مدافع بکن بائور و کاناوارو توانسته اند در طول تاریخ این جایزه را به خود اختصاص دهند.

توپ طلا جایزه ای برای مهاجمان است و دیگر ملاک ارزشگذاری و انتخاب بازیکنان بر هیچکس پوشیده نیست. رونالدو که 5 فوریه 30 ساله می شود، از سال 2007 تا امروز به غیر از سال 2010 دراین رده بندی یا نفر اول یا دوم بوده است. جایزه ای که 31 سانتیمتر ارتفاع و هفت کیلو وزن دارد، بزرگ ترین جایزه انفرادی فوتبال جهان محسوب می شود. رونالدو با افتخار هرچه تمام امروز سومین توپ طلای خود را در دستانش می فشارد، چرا که او خطرناک ترین مهاجم حال حاضر دنیاست و آمار گلهایش قابل قیاس با بقیه نیستند. در پنج سال ونیمی که او در رئال مادرید حضور داشته، توانسته به رتبه چهارمین گلزن برتر تاریخ باشگاه برسد.

رائول، دی استفانو و سانتیانا بالاتر از او هستند. میانگین گلهای زده او برای رئال دراین مدت بیشتر از یک گل در مسابقه بوده است. به عبارت دیگر، رونالدو در 273 بازی با رئال 285 گل زده است، آماری که بندرت در فوتبال جهان قابل تکرار شدن هستند.تنها در سال 2014، رونالدو در 60 مسابقه 61 گل زده و عامل اصلی چهار پیروزی مهم رئال مادرید در چهار مسابقه بسیار مهم بوده است: در چمپیونزلیگ 17 گل به ثمر رساند که بهترین رکورد گلزنی کل تاریخ این رقابتها بود. در سوچرجام اروپا و جام حذفی اسپانیا و جام باشگاه‌های جهان هم  گلهای او به کمک رئال شتافتند. او در این فصل هم عالی کار کرده و در 15 مسابقه تیمی 26 گل به ثمر رسانده و 8 پاس گل هم داشته است. در چمپیونزلیگ در 6 مسابقه پنج گل زده و 4 پاس گل داشته است.

 رونالدو طی دو سال اخیر به مراتب بهتر از مسی ظاهر شده و با آمار و ارقام این برتری خود را نسبت به مهاجم آرژانتینی ثابت کرده است. گلهای او حاصل یک شوت ساده به دروازه نیستند. فیزیک بدنی فوق العاده اش به او اجازه استفاده از سخت ترین توپ ها و زدن گلهای غیرقابل مهارشدنی را می‌دهد. او اغلب اوقات خودش را در موقعیت تک به تک با دروازه بان قرار می دهد تا با تکنیک ناب خود از آنها یک قربانی کامل بسازد. عضلات رونالدو در تبدیل شدن او به بازیکنی بی نظیر که در حال حاضر همتایی در فوتبال جهان ندارد، نقش مهمی داشته اند. او معمولاً با پای راست گل می زند، ولی پای چپش را فراموش نمی کند، ضمن اینکه پاس گل های فراوانی هم می دهد.

 او رکورددار پاس گل این فصل لالیگاست و آخرین پاس گلش را همین هفته به بیل در مسابقه ای که اولین بازی بدون گل او در برنابئو از سپتامبر 2013 تا امروز بود، داد. حالا رونالدو در پی شکار چهارمین توپ طلا و چه بسا توپ طلاهای بعدی باشد، البته او یک رکورد دیگر را هم دنبال می کند. در چمپیونزلیگ مسی به رکورد 75 گل رسدیه و رونالدو 73 گل زده است.

 مقایسه تصاویر قبلی رونالدو با تصاویر امروزش حاکی از بدنسازی فشرده و منظمی است که بدن او را روی فرم نگه داشته است، بویژه که ورزش مدرن امروز در همه رشته ها، عضلات قدرتمندی می طلبد و رونالدو هم از این قاعده مستثنا نیست. شاید تنها ناکامی رونالدو در فوتبالش بازدهی او در تیم ملی پرتغال بوده که علاوه بر فینال یورو 2004 و نیمه نهایی جام جهانی 2006 و نیمه نهایی یورو 2012 هرگز نتوانسته طی سالهای اخیر در جام های جهانی و جام ملتهای اروپا درخششی داشته باشد. او در جام های جهانی هم موفق ظاهر نشده است. شاید برای اینکه نمی توان در زندگی همه چیز را با هم داشت و قهرمانی او با تیم ملی پرتغال در یک جام جهانی یا حتی جام ملتهای اروپا روز به روز سخت تر می شود. جام جهانی برای رونالدو چمپیونزلیگ است. تورنمنتی که از سالها پیش ارزشهای فنی زیادی داشته است.

 اما درزندگی خصوصی رونالدو ابهامات زیادی وجود دارند. نامزد رسمی او از سال 2010 ایرینا شایک است. کریس رونالدو در سال 2010 اعلام کرد که صاحب فرزندی شده که نام او را کریستیانو جونیور گذاشت. اما او درحالیکه حضانت کامل فرزندش را قبول کرد، هرگز نام مادر اصلی او را فاش نساخت. اخیراً شایعاتی مبنی بر اینکه یک دانشجوی انگلیسی مادر کریستیانو جونیور است در رسانه ها مطرح شده و می گویند رونالدو با پرداخت 10 میلیون پوند به او خواسته که با پسرش هیچ ارتباطی نداشته باشد.  هیچ خبری در جهت تأیید و تکذیب این شایعه به گوش نرسید و شایعات همچنان به قوت خود باقی هستند.