به گزارش قدس آنلاین به نقل ازعقیق: آیت‌الله‌ العظمی جوادی آملی در تفسیر آیات 1 تا 4 سوره یس در مسجد اعظم قم اظهار کردند: سوره مبارکه یاسین در مکه نازل شده که عناصر محوری این سوره اصول دین و بخشی از خطوط کلی اخلاق و فقه و حقوق است.
ایشان با اشاره به اینکه طبق روایات سوره یاسین قلب قرآن است افزودند: سوره‌هایی که به صورت مبسوط به احکام و فقه و مسائلی چون جهاد، زکات، حج و صوم و دیگر مسائل فقهی پرداخته‌اند در مدینه نازل شده‌اند.

مفسر برجسته قرآن کریم با تبیین این نکته که برخی ادعا دارند که آیه 12 این سوره سبب شده که این سوره به عنوان قلب قرآن نامگذری شود تصریح کردند: مرحوم علامه طباطبایی فرمود ما از استادمان مرحوم قاضی سوال کردیم چرا سوره یاسین قلب قرآن است؟ ایشان گفتند به مناسبت آیات پایانی سوره یاسین است.

این مرجع تقلید با اشاره به اینکه هر چیزی ملکوتی دارد و ملکوت هر چیزی دست خداست، عنوان کردند: خدای سبحان به عنوان سبحان و با اسم سبحان زمامدار ملکوت اشیاء است و ملک و عالم طبیعت به دست خدایی است که اسم شریفش با اسم تبارک ظهور کرده است.

آیت الله جوادی آملی با تاکید بر اینکه یاسین از حروف مقطعه نیست افزودند: در آیه سه این سوره خداوند خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: «إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» که نشان می‌دهد قبل از این خطاب قبلا پیامبر(ص) با همان آیه اول و «یس» مورد خطاب قرار گرفت است.

ایشان تصریح کردند: اگر خطابی قبل از این آیه نباشد نباید این گونه پیامبر(ص) مورد خطاب قرار بگیرد و بنابراین «یس» حروف مقطعه نیست و یک آیه است.

آیت الله جوادی آملی با اشاره به اینکه حکمت را نیز خداوند به خیر کثیر در این آیه معرفی کرده است خاطر نشان کردند: حقیقت حکمت را با شواهد مختلف باید جستجو کرد ولی قرآن را به حکیم بودن معرفی کرد پس معارف قرآن کوثر است یعنی خیر کثیر است.

ایشان عنوان کردند: سوگندی که خداوند سبحان مطرح می‌کند نظیر سوگند در محاکم قضایی نیست که از سوی کسی که بینه(دلیل و شاهد) ندارد مطرح می‌شود و سوگند در برابر بینه است.

مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به اینکه قسم به معجزه برای اثبات پیامبری و قسم به دلیل و بینه است افزودند: سوگند خداوند تبارک و تعالی به بینه است و در اینجا دلیل نبوت پیامبر(ص) همین قرآن است، خداوند بر همین دلیل که نشانه پیامبر بودن پیامبر است قسم خورده است.

مرجع تقلید شیعیان با اشاره به اینکه قرآن حبل المتین است اظهار کردند: یک طرف آن که «عربی مبین» است در دست انسان‌هاست و طرف دیگر آن که «علی حکیم» است در دست خداوند است.

استاد برجسته حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه قرآن کریم ذات اقدس اله را عزیز و غفور معرفی کرد و از عزت و قدرت الهی بسیار سخن به میان آورده است تصریح کردند: اگر قرآن از جناب خدایی باشد که ذاتا عزیز است پس قرآنی که از جانب او نازل شده است عزیز بالعرض است چرا که از خداوند عزیز نشات گرفته و نفوذ ناپذیر است.