پس از الحاق شبه جزیره «کریمه» به روسیه و بالا گرفتن درگیری‌ها در شرق اوکراین، غرب تلاش بسیاری کرد تا با تهدید مسکو، پوتین را وادار به 
عقب نشینی از مواضع خود کند. آنها بلافاصله تحریمهایی را وضع کردند و در هر فرصتی به کرملین هشدار دادند، اما روسها عقب ننشستند. آنها هم در اقدامی متقابل دست به تحریمهای مشابهی زدند، از جمله آنها حذف دلار در معاملات بین‌المللی بود. پیامد آن گرانترین قرارداد گازی جهان میان مسکو و پکن با ارزی جز دلار منعقد شد.
در اعمال تحریمهایی که آمریکا شعارش را می داد، بسیاری ازکشورهای غربی اوباما را همراهی نکردند. به طور مثال آلمان رسماً اعلام کرد که مناسبات اقتصادی گسترده‌ای با روسها دارد و حاضر نیست در این زمینه از کاخ سفید تبعیت کند. این شکاف تا هنوز هم ادامه دارد و سبب شده تا آمریکا نتواند اجماع مورد نظرش را در مورد منزوی ساختن مسکو در صحنه بین الملل ایجاد کند. در این حال، عمده ناظران نگران آن هستند که جهان در آستانه بروز جنگ سردی دیگر قرار داشته باشد. پوتین بخوبی دریافته است که عقب نشینی از مواضعش در قبال اوکراین، باعث جری تر شدن آمریکا در منطقه و در ادامه اعمال فشارهای تازه و شدیدتر بر روسیه خواهد بود، بنابراین محکم ایستاده و به هیچکدام از تهدیدهای واشنگتن وقعی ننهاده است.
آنچه در این میان بسیار شکننده به نظر می‌رسد، وضعیت برخی از جمهوری‌های جدا شده از شوروی سابق است که آشکارا آمریکا تلاش می‌کند تا از آنها برای تحت فشار گذاشتن روسیه بهره ببرد.
«استونی»، «لتونی»، «لیتوانی» و «اوکراین» در این شمار هستند. غرب در طول سالهای گذشته برای محدود کردن روسها با فعالیتی خزنده در این کشورها، آنها را به نوعی فتح و از مسکو دور کرد. به طوری که سه کشور نخست این سیاهه، به عضویت ناتو درآمدند، اما روسها که از این روند و بازی واشنگتن در حیات خلوت خود به ستوه آمده بودند، در ماجرای اوکراین بی طاقت شده و به طور رسمی به میدان آمدند. پوتین به طور رسمی به اتحادیه اروپا هشدار داده است که فکر عضویت اوکراین در ناتو را از سر بیرون کنند. او به رئیس کمیسیون اروپا گفته است: «اگر بخواهم، در دو هفته کی یف را تصرف می‌کنم.» این همه موجب شد تا اوباما خود را به استونی برساند و به رئیسان نگران جمهوری‌های کوچک آن منطقه اطمینان دهد که در برابر مسکو حامی آنهاست. اما تاریخ نشان داده این حمایتش در عمل بازدارنده روسها نیست. اوکراین قربانی همین بازی شد. اقلیت روس زبان درتمام این جمهوری‌ها بسیار قوی و حاضر است. باید دید آیا اوکراین آخرین کشور قربانی این جنگ نیابتی میان آمریکا و روسیه است یا پای کشورهای جدیدی به این مناقشه باز خواهد شد.