به گزارش سرویس فرهنگی قدس انلاین هرگز مفهوم ازدواج و زندگی مشترک، پنهان شدن یکی در ذیل عنوان و مشخصات و اهداف دیگری نیست. آنچه که لازمه یک زندگی زناشویی موفق است حفظ احترام یکدیگر می باشد که در این بین با توجه به موقعیتی که زنان دارا هستند در جایگاه ویژه ای قرار دارند، چنانچه با برخورد مناسب و سنجیده خود می توانند محیط زندگانی خود را به آسانی به مکانی آررامش بخش مبدل سازند.
از صفات بسیار خوب پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله ) که حتی دستاویز مخالفان و دشمنان اسلام نیز شده بود، شنیدن تمام و کمال حرف حرف های دیگران بود به نحوی که می گفتند پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله) همیشه سراپا گوش است. این خصلت بسیار پسندیده ای است که آدمی قبل از هر نوع اظهار نظر و موضع گیری، گفتار دیگری را بشنود و نشنیده به قضاوت ننشیند. گوش برای شنیدن است و عقل برای انتخاب بهترین و پیروی از آن و خداوند در قرآن به بندگانی که چنین هستند بشارت داده است. زن و مرد قبل از اینکه در کانون خانه رابطه همسری داشته باشند، دو انسان دارای ادراک و فهم می باشند و باید حرف حق را از یکدیگر بپذیرند، تا حق حاکم باشد نه تمایلات و سلیقه های شخصی، زن شایسته آن است که حرف شوهر را با جان و دل می شنود و این خود امتیاز است.
زنی که اصلا ظرفیت و آمادگی شنیدن حرف همسر را ندارد، از این امتیاز محروم است و از دیدگاه رسول خدا( صلی الله علیه و آله ) یک درجه از خوبی را دارا نیست. آیا میان مردی که برای حرفش در خانه گوش شنوایی سراغ ندارد با مردی که همسرش را پیوسته شنوای سخنانش می بیند از نظر وحی تفاوت وجود ندارد؟ آیا این شنوایی حرف همسر، تاثیری در آرامش لازم برای مرد و زندگی مشترک ندارد؟!

در فرهنگ قرآن کریم، مرد نسبت به زن قوام است اگر چه زندگانی زن و مرد، مشترک است، اما قیام این بنای مقدس و تکیه گاه اصلی از نظر تدبیر و سرپرستی و اداره امور و اعمال مدیریت از آن مرد است. بر این اساس، فرمان و امر به دست اوست. طبیعی است مردی که فرمان به بدی و حرام و نامعقول و ناپسند می دهد، فرمانبرداری از او در این حوزه و قلمرو نیست و فرمانش مطاع نخواهد بود. زنی که در برابر فرمان شوهر؛ یعنی دستورهای مشروع و معقول او فرمانبردار است از نظر روحی آرامتر است، تا زنی که پیوسته مصمم است که حرف آخر را او بزند، اگر چه ناحق باشد و هیچ حرفی را از همسرش نپذیرد و به کار نبندد، اگر چه حق باشد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اطاعت زن از فرمان همسر را نشانه خوبی زن میداند چرا که این فرمانبرداری پایه های زندگی مشترک را که باید دائما بر شالوده های دوستی و صمیمت و آرامش استوار باشد تثبیت میکند. آیا زنی که در برابر خواسته شوهر با گفتن یک کلمه (چشم) آرامش را، که رسالت و ماموریت اصلی اوست، در محیط خانه به ارمغان می آورد، لایق دریافت مدال افتخار (بهترین زن) آن هم از زبان مبارک رسول گرامی اسلام نیست؟
نقطه مقابل چنین زنی، آن است که جز لجاجت و تمرد و سرپیچی در برابر شوهر، برخورد و موضع دیگری ندارد. این از صفات بدترین زنان است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله در روایت دیگر بیان می فرماید. روشن است که لجاجت در جایی است که مساله حق پذیری و حق جویی در کار نیست، بلکه پافشاری و مقاومت بر سر موضوع و مطلبی است که زن جز این که بخواهد شجاعت و به اصطلاح هنرمندی و یک دنده بودن خودش را نشان بدهد انگیزه دیگری ندارد. چنین زنی باید مطمئن باشد که تا این خصلت ناپسند که از ویژگی های بدترین زنان است در اوست، هیچگاه موفق به انجام رسالت خدایی خویش، که آرامش بخشی به زندگی و شوهر است، نخواهد شد.

منابع:
1-شیخ حر عاملی. وسایل الشیعه،ج14: 19.
2-رضائی، مهدی. گلهای آرامش بخش (ویژگیهای زن نمونه در فرهنگ اسلام): 14-15.