قدس آنلاین - راحله ندافی مقدم:مجید اخشابی- متولد 27 دی ماه 1351 تهران است . خواننده و نوازنده و آهنگساز-ی است که ساز همیشگی و تخصصی اش سنتور است. و درکنارآن سازهایی چون سه تار،تنبک، پیانو، دیوان و گیتار را نیز می نوازد. در دانشگاه چالوس مهندسی عمران خوانده واکنون درحال تحصیل در رشته ی پژوهش هنر دانشگاه هنر در مقطع دکترا می باشد. در حال حاضر سه آلبوم وی به نام های گمگشته ، همراز و پریزاد منتشر شده است.

 خود حضرت رضا(ع) مدد کردند/وقتی برای حضرت می خوانم حسی مابین ترس و دلهره دارم

به بهانه ی رونمایی از کلیپ "پرواز" در شب شعر" ملکوت هشتم" گفت و گویی  با  خواننده جوان و خوش ذوق کشورمان انجام دادیم که از نظر تان می گذرد:

آقای اخشابی  کمی درباره اثر"پرواز" توضیح دهید و بفرمایید که این چندمین کارشماست که برای آستان مقدس حضرت رضا(ع) انجام می دهید؟

چمدانهای خسته سنگین اند

سالن انتظار، سنگین تر

....

با چه شوقی به قصد دیدن تو

چمدانهای خسته را بستم

از تاریخ 88/8/8که مقارن با میلاد حضرت رضا(ع) بود، توفیق این را داشته ام که تا به امروزهرسال یک قطعه تقدیم به محضر مبارک شمس الشموس علی بن موسی الرضا(ع) کنم. آن دو قطعه که در دو سال متوالی در جشنواره امام رضا(ع) انجام دادم بصورت آوا بود و موسیقی نداشت. این اتفاق قراربود سال گذشته با همکاری موسسه آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی  انجام پذیرد، اما هر چه تلاش کردم که کاری را عرضه کنم که حداقل خودم از آن رضایت داشته باشم  میسر نشد. اما خرسندم که  امسال این امر با یاری خداوند و مدد خود حضرت (ع) میسر شد.   به نظر خودم اثر" پرواز" درمقایسه با کارهای قبلی ام متفاوت تر است. زیرا حال و هوای آن مستندگونه است. به همراه شاعر این اثر جناب آقای سعید بیابانکی سعی کردیم خیلی تغزلی نباشد. این اثر برشی از یک واقعه ی حسی است که می تواند برای یک زائر پیش بیاید. همان جاماندن و حس عدم لیاقت. این همان تعبیری است که برای کسی که جا می ماند از زیارت، ناخواسته  به ذهنش خطور میکند. ما سعی کردیم این مطلب را دراین شعر و اثر موسیقیایی بیان کنیم. واینکه بزرگواری حضرت(ع) آنقدرعظیم است که در بارگاهش هیچ کس نالایق شمرده نمیشود.

از نیکبختی های من است که مشهد جزو اماکنی است که در سال خیلی زیاد به آن سفر میکنم تا آستان بوس حضرت رضا (ع ) باشم . جوری برنامه ریزی می کنم تا حتی برای یک روز هم شده به مشهد بیایم. همیشه این امر میسر می شد. بجز یک بار که هر چه تلاش می کردم نمی شد. اما آنقدرتلاش کردم تا بالاخره به مقصود خود رسیدم و به بارگاه راه پیدا کردم. البته می توانستم فردای آن روز به راحتی سفرم را انجام دهم اما اینکه همه چیز برایت دست به دست هم بدهند این همان اعتقادی است که بنده دارم که هر کس به پابوس حضرت رضا(ع) برود توسط خودایشان فراخوانده شده اند. همه ی این اتفاقات باعث شد که من این تجربه را داشته باشم و آن لحظاتی که نگران بودم که نکند دست خالی باز گردم، ولی خود حضرت(ع) مدد کردند و سختی هموار شد و توفیق زیارت نصیبم شد و البته این اتفاق ایده ی چنین کاری شد.

حس و حالتان وقتی برای امام رضا(ع) می خوانید، چگونه است؟

بهرحال وقتی قرار است برای یک شخصیت عظیم و بزرگوار کاری ساخته شود، خود من  معمولا نسبت به شان و مقام  حضرت(ع) حسی مابین ترس و دلهره دارم که آیا این کار، کاری می شود که لایق عرضه به ایشان باشد یا خیر. و این دغدغه از لحظه ی شروع تا پایانی ترین لحظه ی کار با من است. اما بحمدالله و  با یاری خود حضرت(ع) و حسی که تجربه اش برای من، بسیار زبیاست توانسته ام کار را پیش ببرم.  البته نمی دانم این کارها چه تاثیری روی شنوندگان گذاشته یا خواهد گذاشت اما خود من اولین کسی هستم که با اینکارها رشد کرده و بزرگ شدم و خداوند را هزاران بار شاکرم که انجام چنین کارهایی مرا بیش از پیش عاشق حضرت رضا(ع) کرده و برای خودم منشا تغییر و تحول بوده و ارادتم را به این آستان بیشتر کرده است.

دربین آثارتان به کدامیک تعلق خاطر بیشتری دارید؟ و آیا برای خود شما بین کارهایی که برای ائمه(ع) انجام می دهید با دیگرآثارتان تفاوتی وجود دارد یا خیر؟

خدا را شاکرم که آثاری که برای ائمه(ع) انجام می دهم ابتدا تاثیرمثبت آن را برروی خودم مشاهده می کنم. خاطرم است اولین تجربه ای که دراین زمینه داشتم درسال پیامبراعظم(ص) بود و کاری به نام " حضرت باران". چند ماهی با دوستی که مرا دراین کاریاری می کرد، درگیر و دارتولید این اثربودیم. یادم است به ایشان می گفتم کارکردن در این عرصه و برای معصومین(ع) ناخودآگاه چقدر بر ذهن ما تاثیرمثبت می گذارد و آن را پالوده می کند. انگار داریم به سمت یک برکت معنوی خاصی پیش می رویم. و این دوست عزیزهم، همین نظر را داشت.

کارکردن و پرداختن به کارهای معنوی، با کار روی سوژه های عادی فرق می کند و تاثیر خاص تری دارد. این تاثیر در وهله ی اول روی خود هنرمند اتفاق می افتد و هنرمند هم باید به آن سمت گام بردارد و تلاش مضاعفی انجا م دهد. اما بالاخره چه سوژه ، سوژه ی خاصی باشد چه سوژه ای معمولی برای طیف وسیعی از مردم ساخته می شود. شاید در سالهای پیش من به این ابعاد کمتر فکر می کردم. اما اکنون همیشه ذهنم مشغول به این است که باید کار، روی دنیای شنیداری شخصی که شما نمی شناسی هم تاثیرمثبتی بگذارد و این ناخودآگاه مسئولیت ایجاد می کند  و باعث میشود تا به همه ی ابعاد آن بیاندیشم و تلاش بیشتری بکنم تا کار به بهترین نحو عرضه شود.

نقش هنرمندان را در زمینه ی تولید آثار معنوی چطور می بینید؟

به نظر من هرهنرمندی وظیفه دارد براساس دین، آیین ،فرهنگ، سنت و تمام المان های فرهنگی کشورش که با آنها رشد کرده و بزرگ شده حرکت کند. من با توجهی که به آثار دوستان دارم وکارهایشان را دنبال می کنم خوشبختانه می بینم غالب هنرمندان در پیشگاه حضرت رضا(ع) سر تعظیم فرود می آورند. به تعبیر من وجود شریف ایشان نگین انگشتری کشور عزیزمان ایران است و این دارایی معنوی عظیمی است که ما ایرانیان می توانیم هر زمان اراده کنیم به راحتی و بدون تحمل سختی سفر به کشور دیگری به زیارت این امام رئوف بیاییم. این مضجع شریف همواره مایه ی برکت، امنیت و آرامش مملکت ماست.  و بهرحال همه ی هنرمندان بایستی آثاری را دراین زمینه ارائه کنند و ازنورمعنویت حضرت رضا(ع) بهره مند شوند.

نظرشما درباره ی جو کنونی حاکم بر موسیقی کشور چیست؟

متاسفانه باید گفت که بعضی ازشعرها و موسیقی هایی که درحال حاضر پدید می آیند، دارند به سمت یک بار مصرف بودن پیش می روند و مخاطب تنها دریک برهه زمانی کوتاه ازآن استفاده می کند و سپس با اندکی رشد فکری مخاطب بدست فراموشی سپرده می شوند. این معضل در موسیقی ما وجود دارد. البته شاید برخی ازهنرمندان علاقه مند باشند تا اثری ایجاد کنند که هیجان و موجی  به راه بیاندازد و کارشان بیشتر دیده شود اما این نباید به این معنی باشد که به سایر المان های کیفی و ارزشی اثر لطمه وارد کنند و اثری فاقد محتوا و اصالت هنری لازم را عرضه کنند که ماندگاری نداشته باشد. اما نمی شود تنها هنرمندان را دراین امر مقصردانست. یک بخشی از آن دقت هنرمندان را می طلبد وبخشی هم دقت مخاطبین را.البته  وجود فضای سایبری و مجازی هم دراین امر بی تاثیر نیست. اگر تولید کنندگان و مصرف کنندگان موسیقی دراین امردقت بیشتری داشته باشند بی شک وضعیت بهتری بر هنر موسیقی مملکت حاکم می شود.

آقای اخشابی از حضرت رضا(ع)  چه خواسته ای دارید؟

من خواسته هایم را همیشه قلبا خدمتشان عرض می کنم. اما آن چیزی که همیشه ازایشان می خواهم این است که در حق ما و تمامی زائرانشان دعا کنند. اینکه ایران و ایرانی همیشه در صحت و آرامش به سربرد و در کنار هم با صلح ودوستی زندگی آرامی را سپری کنیم  و ایران عزیزمان بیش از پیش به کشوری آبادتر و دوست داشتنی تر تبدیل شود و آن مدینه ی فاضله ای که همه در جستجوی آن هستند انشالله در خود ایران باشد.

 

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • سارا دهقان IR ۲۲:۵۹ - ۱۳۹۳/۱۱/۰۸
    0 0
    بیش از حد عالی بود ممنونم