پيشگويي هايي كه به مذاق امير و رفقايش خوش نمي آمد، اما حالا اين پيش بيني ها درست ازآب درآمده است. 9هفته از ليگ چهاردهم گذشته و استقلال سه باخت را دركارنامه دارد. باختهايي كه همگي مقابل رقبای مدعی رقم خورد. ازسپاهان و نفت تهران گرفته تا فولاد خوزستان كه آخري درورزشگاه خانگي رقم خورد. استقلال بازي هاي سخت را مي بازد و اين ارتباطي به غيبت هاي برخي از ملي پوشان ندارد. باخت را نمي شود ارتباط دارد به نبود يكي دو بازيكن كه هرگزانگيزه اي هم براي بازي درليگ ندارند و همه فكرشان بازي درتيم ملي و رسيدن به جام ملتهاست. براي استقلال همان بهتراست كه حساب آن چناني روي حيدري و بيك زاده باز نكند. بازيكناني كه فصل قبل هم مدام مصدوم مي شدند و درتركيب استقلال قرارنمي گرفتند.

درغياب اين بازيكنان استقلال خلأ آن چناني حس نمي كند و اين بهانه بزرگي است كه بگوييم تيم قلعه نويي به واسطه حضورنيافتن اين بازيكنان درتركيب اصلي مي بازد. استقلال به واقع تاكتيك مشخصي براي بازي هاي بزرگ ندارد. اين ویژگی است كه بيش و كم درنوع مربيگري اميرقلعه نويي از زمان ظهوردرفوتبال ايران تا به امروز رؤيت مي شود. آن گاه كه اميربا استقلال اولين تجربه هاي آسيايي اش را پشت سر مي گذاشت و آن زمان كه با تيم ملي در جام ملتها حضوريافت و بعد ها كه دوباره با استقلال به ليگ قهرمانان آسيا رفت، همگي بازنده بازي هاي حساس و بزرگ بود. حال با پنالتي يا بدشانسي و هرعامل ديگري كه امير محاسبه اش مي كند، او بازي هاي بزرگ را باخته است. حتي درفصولي كه استقلال با اميرقلعه نويي قهرمان ليگ شده است نيز رگه هايي ازاين باختها مقابل مدعيان ديده مي شود. عادتي كه درسبك و سياق مربيگري قلعه نويي او را بدل ساخته به يك مربي ميهني و نه فرا ميهني. استقلال اكنون با اميرقلعه نويي كه سالهاي پاياني دوران مربيگري اش را سيرمي كند و به نظرمي رسد، از لحاظ ذهني به كلي تخليه شده و آن ابتكارات و ابدعات و شعبده بازي هاي دوران جواني را ديگر ندارد، كارسختي براي تكرارقهرماني پيش روي خود مي بيند. استقلال بايد با تفكرات مردي به جنگ دوباره براي تصاحب قهرماني برود كه عميقاً ازداشتن علوم تازه رنج مي برد و مي كوشد با همان استدلالهاي پيشين قهرماني هايش را تكراركند.

دربازي با فولاد خوزستان اشتباه هاي اميرقلعه نويي در تعويضها به وضوح مشاهده  شد و ازآن بدتربيرون آوردن آرش برهاني كه اشتباه بزرگي بود. اميرقلعه نويي اگر ازروي دست اسكوچیچ هم تقلب مي كرد، آرش را ازميدان بيرون نمي آورد. درفولاد اسكوچيچ شريفات هم پي درپي موقعيت از دست داد، اما اسكوچيچ هرگز اين بازيكن را ازميدان بيرون نبرد تا روشن شود تعويضهاي امير از روي كينه است و نه دلايل فني. با اين اوصاف او نمي تواند اميد چنداني به ماندن دراستقلال داشته باشد، بخصوص كه صداي پاي علي منصور نيز دراين تيم شنيده مي شود و نزديكان به باشگاه استقلال ازاحتمال مربيگري اين مرد جوان در فصل آینده خبرمي دهند.

علي منصوریان خود كدهاي بازگشت را داده است با اين جملات كه هنوز مي خواهم تجربه كسب كنم. او هرگزنگفته نمي آيم. او فقط به گفتن اين جمله كه «كمي از استقلال دورم» بسنده كرده است تا حسش را به اين واقعه آشکار کند.