به گزارش قدس آنلاین، وضو به عنوان مقدمه نماز نه تنها موجب تطهیر جسم از آلودگی ها می شود بلکه تطهیر روح را نیز شامل می شود. با وضو مؤمن احساس می کند، جسم و روحش از آلودگی گناهان و لغزش پاک شده است. این احساس پاکی و طهارت جسمی و روحی، انسان را برای ارتباط معنوی با خدا و ورود به حالت آرام سازی جسمی و روحی با نماز آماده می سازد.

امام رضا (ع) می فرمایند: "همانا به وضو فرمان داده شد تا هنگامی که در پیشگاه خدای چیره گر برای مناجات او ایستاد، پاک باشد و در آنچه فرمان داده مطیعش باشد و از پلیدی و نجاست پاکیزه شود. به علاوه موجب رفع خستگی و از بین رفتن چرت و پاک کردن دل برای ایستادن در برابر خداوند بزرگ است و همانا وضو بر صورت و دست ها و پاها و سر واجب شده زیرا بنده وقتی در پیشگاه آن چیره گر ایستاد از جوارحش که وضو بر آن واجب است آشکار و نمایان می شود. و آن بدین جهت است که با صورتش سجده کرده و فروتنی می کند و با دستش گدایی و طمع کرده و می هراسد و دعا می کند و با سرش در سجده و رکوعش ر به قبله و با پاهایش بر می خیزد و می نشیند."

امام صادق (ع) می فرمایند: "هنگامی که خواستی وضو بگیری به نزدیک آب برو تا تو را به سوی رحمت خداوند ببرد که خداوند آن را کلید قرب و مناجاتش و نشانی به سوی بساط خدمتش قرار داد و همچنان که رحمتش گناهان بندگان را پاک می کند همین طور پلیدی های ظاهری را آب پاک می کند نه چیز دیگر..."

آمده است که گروهی از یهود خدمت پیامبر خدا (ص) رسیدند و مسائلی چند را از حضرت (ص) پرسیدند، از جمله گفتند: یا محمد (ص)! برای ما بگو این چهار عضو برای چه باید شسته شود با اینکه از تمیزترین مواضع بدن به شمار می آید؟ پیامبر (ص) فرمودند: "شیطان آدم را وسوسه کرد، آدم به درختی که از آن نهی شده بود نزدیک شد وقتی به آن نگریست آبرویش رفت، سپس ایستاد و به طرف درخت رفت –این نخستین گامی بود که به طرف گناه برداشته شد- سپس دست برد و از میوه درخت برگرفت و خورد، در این هنگام، زیور و پوشش خود را از دست داد، دست بر سر گذاشت و گریست و چون خداوند عزّوجلّ توبه او را پذیرفت بر او و فرزندانش واجب کرد که همین اعضاء را بشویند، پس خداوند به او فرمان داد که چون به آن درخت نگریسته روی خویش را بشوید و چون با دو دست تناول کرده آن دو را نیز تا آرنج شستشو دهد و چون دست بر سر گذاشت، فرمان به مسح سر داد و نیز امر به مسح دو پا فرمود، زیرا با آنها به سوی گناه رفته است."

همان حضرت (ص) می فرمایند: "کسی که با وضو بخوابد بستر او برایش مسجد می شود، و خوابش (ثواب کسی را دارد که) به نماز مشغول است تا این که شب را به صبح رساند. و اگر کسی بدون وضو خوابید بسترش برای او قبر خواهد بود و مانند مرداری می ماند تا صبح شود."

همچنین، ایشان فرموده اند: "ای انس! سعی کن طاهر و با وضو باشی که خداوند بر طول عمرت می افزاید، و اگر توانستی شب و روز با وضو باشی این کار را انجام بده، زیرا اگر در حال وضو از دنیا بروی پاداش و ثواب شهید را خواهی داشت."

منابع:

1. گنجینه های نور
2. رازهای نماز
3. وسائل الشیعه

انتهای خبر/