پَریروزَم واز یَک ماموریت بِزِم دادَن که بُرُم تا شهرستون. مویَم کِلّه کِردُم اونجه یُ تا کارام رِ کِردُم شب رَفت، بِرِیهَمی افتادُم دنبال ایکه یَک مسافرخِنه ای چیزی پیدا کُنُمُ شبِ هَمونجه بُخوابُم که ناسَن یادُم آمَد بِچّه بِرارُم تو دانشگایِ هَمی شهر دِره درس مُخوانه. ایبود که بِزِش زنگ زدُمُ اویَم دَوَتُم کِرد خوابگاشا. وَختی رِسیدُم به او آدرس که بِزِم داده بود دیدُم یَک خِنه ایه که تابلو مابلویِ خوابگایَم نِدِره. تو که رفتُمُ یَک چاق سِلامتی باهِش کِردُم بِزِش گفتُم بِریِچی خوابگاتا نه نِزدیکِ دانشگایِ نه اسمُ نُشونی دِره. گفتِگ بِرِیکه اینجه خِنه مُجَرَدیه. مویَم یَک گُرمُشت زَدُم تو پوزِشُ گفتُم جونُم مَرگ رِفته! مَگِر تو معتاد رِفتی یا دنبالِ خِلاف مِلافی که عوضِ خوابگا آمَدی خِنه مُجردی گیریفتی؟ گفتِگ نه یَره! آمَدُم اینجه بِرِیکه خوابگایِ دانشگاما هم اتاقاش اَزینجه خُردوتَره یُ هَمَم شهریَش از کرایه ایکه مو به صابخِنَما مُدُم گیرون تَره.

حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم اگِر دانشگاها نِمِخَن به دانشجویاشا خوابگا بِدَن خُب بُدونِ تارُف بِزِشا بِگَن خوابگا نِمِدِم، دِگه بِرِیچی هَم هرروز با خُردوتَر کِردَنِ اتاقایُ کَم کِردنِ امکاناتُ گیرون کِردَنِ شهریه خوابگاها کاری مُکُنَن که دانشجویا بِجایِ خوابگایِ دانشگا بِرَن خِنه مجردی بیگیرَن؟!