به گزارش قدس آنلاین از اصفهان، میراث فرهنگی ناملموس به کلیه آثار باقی‌مانده از گذشتگان گفته می‌شود که دارای ارزش فرهنگی می باشند و دربرگیرنده آثار ملموس مانند بناهای باستانی و یا آثار ناملموس مانند آداب و رسوم یک منطقه است.

 همچنین میراث فرهنگی مهمترین اندوخته برای نسل های آینده به شمار می رود که علاوه بر ارزش اقتصادی خود حس متعلق بودن به عقاید و رسوم سرزمین مادری را ایجاد می کند، این در حالی است که در طول دهه های اخیر واژه میراث فرهنگی از لحاظ محتوایی تغییر کرده و تنها محدود به آثار تاریخی، بناهای یادبود و مجموعه ای از اشیاء ارزشمند نمی شود بلکه رسوم و عقاید اجداد و نیاکان نظیر سنت های شفاهی، هنرهای نمایشی، شعائر اجتماعی، آداب و رسوم، جشن ها، دانش و علوم مربوط به طبیعت و جهان و همچنین مهارت هایی نظیر صنایع دستی را نیز به تصویر می کشد.

یونسکو که یکی از سازمان‌های تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است، به منظور کمک به صلح و امنیت جهانی و از راه همکاری بین‌المللی در زمینه‌های آموزشی ، علمی، فرهنگی و تربيتى تاسیس شده است.

این سازمان که بر پایه منشور سازمان ملل متحد استوار شده است در واقع محافظ میراث فرهنگی جهانی است. میراث ناملموس که بخش لطیف و شکننده میراث فرهنگی به شمار می رود عامل مهمی در حفظ تنوع فرهنگ جهانی و گام عمده ای برای توسعه سیاست های جدید محسوب می شود.

بنابراین میراث فرهنگی ناملموس گنجینه ای از دانش ها و مهارت هایی است که از یک نسل به نسل دیگر منتقل می شود. همچنین این میراث گرانقدر محدود به آداب و سنن موروثی نسل گذشته نیست بلکه سنت های نسل حاضر را نیز در بر می گیرد، به گونه ای که این آثار روستاهای مجاور، شهرهای نقاط مختلف جهان را در بر گرفته و متعلق به انسان هایی است که در مناطق مختلف جهان زیسته اند.