حسادت واكنشى هيجانى است كه از قريب دو سالگى آغاز مى‏ شود و با رشد كودك، ممكن است تا بزرگ‏سالى ادامه يابد. حسادت‏ دركودك، پاسخى طبيعى‏ است. كودكان در ابتدا، از احساسات درونى خويش (حسادت) و علل پيدايش و پيامدهاى آن در رفتار خود، آگاهى زيادى ندارند و نمى‏ دانند كه چرا رفتارهاى آنان تغيير كرده است.
ولى با رشد عقلى و در بزرگ‏سالى، اینگونه‏ رفتارها آگاهانه مى‏شود و به همين دليل، ازنظراسلام رفتارهاى حسادت‏آميز، پس از بلوغ مورد تكليف قرار مى ‏گيرد و فرد وظيفه دارد به گونه‏ اى آن‏ها را مهار نماید زیرا پروردگار متعال مى‏ خواهد كه همه ما سرشار از نيرو و اشتياق باشيم و جسم، ذهن و روحى سالم داشته باشيم. از این رو حسادت یکی از اعمالی می باشد که در دین مبین اسلام بسیار نکوهیده و برای افراد مبتلا به این گناه عواقب دردناکی بیان شده است.

در این باره از امیرالمومنین علی (عَلیه السَلام) روایت شده است که ایشان فرموده اند: به یکدیگر حسد نورزید، چرا که حسد ایمان را از بین می برد، همانگونه که آتش هیزم را می سوزاند، و نیز می فرمایند: الحَسَدُ یُمیثُ الایمانَ  فِی القَلبِ، کَما یُمَیِتُ الماء الثَّلجَ؛ حسد، ایمانِ جای گرفته در قلب را ذوب می کند، چنان که آب، یخ را ذوب می نماید، و در جایی دیگر بیان می دارند: حسد صاحبش را لاغر و بی بنیه می نماید و برای وی افسردگی ای می آورد که برای آن درمانی وجود ندارد و زندگی برای انسان حسود، سخت و طاقت فرسا می گردد.

علاوه بر این از حضرت محمد (صَلى الله عَليه وَ آله) روایت شده است که در خطبه روز غدیر بیان داشتند: ای مردم؛ شیطان با حربه حسد، آدم را از بهشت بیرون راند، پس حسادت نورزید که اعمالتان تباه خواهد شد در پیمودن راه حق (یا گذر از صراط) پایتان خواهد لغزید و بدانید که آدم به جهت یک لغزش از بهشت رانده و به زمین فرو فرستاده شد و شیطان برای یک درخت به آدم حسادت ورزید و این سرنوشت آدم برگزیده ی خدا بود، پس شما را اگر حسد ورزید چه سرنوشتی خواهد بود، حال آن که شما جایز الخطایید، و از علی (عَلیه السَلام) روایت شده است: از حسادت بپرهیزید، چرا که آن بدترین منش و زشت ترین عمل و آفریده ی شیطان می باشد.

منابع:

1- نوری طبرسی. مستدرک الوسایل، ج12: 16- 17، 20- 22.

2- تمیمی، غررالحکم، ج1: 161.

3- آسوده. هشدارهای غیبی: 347، 349، 352، 353.