«اشرف غنی احمدزی» در نخستین روز پس از تحلیف به عنوان رئیس جمهور افغانستان، پیمان نامه امنیتی با آمریکا را امضا کرد. بسیاری این تعجیل را نشانه ناخوشایندی میدانند. مخالفین احمدزی او را متهم میکنند که با امضای عجولانه این پیمان نامه، در واقع پاداش آمریکاییها را در قبال حمایتی که از آرای مخدوش او در مقابل رقیب سرسختش دکتر عبدا... داشتهاند، پرداخته است.
این رفتار اشرف غنی، نقطه مقابل سیاستگذاری حامد کرزی بود. او بیش از چهار سال واشنگتن را برای امضای این پیمان نامه بازی داد وعاقبت هم زیر بار چنین مسؤولیتی نرفت. 13 سال پیش و پس از آنکه در پی کنفرانس «بن»، ناگهان نام حامد کرزی بر سر زبانها افتاد و به عنوان رئیس جمهور افغانستان مطرح شد، بسیاری او را در چنین حد و اندازهای ندانسته و مدعی بودند، وی به خاطر خوش خدمتی به قوای اشغالگر و قدرتهای جهانی مهاجم به افغانستان به چنین سمتی منسوب شده است.
او در پنج سال پایانی ریاستش و پس از قوام گرفتن ارتش افغانستان و کاهش نیاز به نیروهای خارجی نشان داد که به هیچ وجه یک سیاستمدار گوش به فرمان نیست.
با وجود آنکه اساس امنیت کشورش در دست قوای خارجی بود و شاید حتی محافظان شخصی و اصلی وی نیز آمریکایی بودند، اما او بارها بشدت با واشنگتن به مخالفت علنی و مؤثر پرداخت و هرگاه که آمریکاییها درصدد فشار بر کابل و مطیع کردن کرزی بودند، وی از راه ایجاد روابط جدید با دشمنان و رقبای اصلی آمریکا در منطقه نظیر روسیه، چین، ایران و حتی هند به رفتار آنها عکس العمل نشان می داد.
از این نظر، حامد کرزی در تاریخ افغانستان یکی از باهوش ترین، معتدلترین و شاید افغانستانیترین عملکردها را داشت. چیزی که نظر به وضعیت آغازین او و اوضاع جاری افغانستان به هیچ وجه باورکردنی نبود.
یکی از مقاومتهای تاریخی او مقابل واشنگتن عدم امضای پیمان نامه امنیتی موردنظر اشغالگران بود. معاهدهای که برای آمریکاییها آن چنان حیاتی بود تا با وجود تمام بدنامیها و سوءظنها، ترجیح دادند در روز دوم ریاست جمهوری اشرف غنی، امضای وی را در ذیل آن بگیرند.
کرزی برای این امضا چهار سال تمام آمریکاییها را آرزو به دل نگه داشت. تردیدی نیست سیاستمداری چون او کمتر در تاریخ افغانستان وجود داشته و پس از این هم بعید است تکرار شود. مردی که در قامت یک گماشته قدرتهای جهانی به حکومت رسید، اما با همه آنها درافتاد و در قامت یک قهرمان از قدرت خداحافظی کرد.
نظر شما