بحران آب در کاشمر تابعی از بحران در کشور است و بحران آب در ایران به وضعیتی غیر متعارف دچار شده است.

منابع آبی به پایین‏ترین سطح خود رسیده و برداشت آب از سفره‏های زیرزمینی به بالای ۸۰ درصد رسیده است حالا تبخیر زیاد، بارش کم و برداشت بی‏رویه، سفره‏های زیر‏زمینی را هم خالی کرده و نیمی از حدود ۶۰۰ دشت ایران دیگر غیر قابل بازگشت هستند.

دور جدید کم‏آبی و خشکسالی در ایران آغاز شده و از همه سو سایه مرگ را می‏توان بر سر طبیعت و تنوع زیستی کشور دید. این همه نشان می‏دهد، بی‏تفاوتی نسبت به توسعه پایدار چطور می‏تواند بیش از همه حیات انسانی را تهدید کند.

گستردگی و فراگیر بودن بحران آب نشان می‏دهد؛ تغییر اقلیم نقش به مراتب کمتری به نسبت سوء مدیریت در کاهش و نابودی منابع آبی در ایران داشته است. اگرچه دوران کم بارشی در ایران آغاز شده، مدیریت بحران در ایران باید خود را برای شرایط ویژه‏ای در آینده آماده کند.

خالی شدن سفره‏های زیرزمینی از آب به دلیل برداشت بی‏رویه برای کشت محصولات کشاورزی کار را به جایی رسانده که بی‏شک امنیت ملی در ایران به وضعیت نامطلوبی مبتلا خواهد شد. ایران در مدیریت اکوسیستمهای آبی از میان ۱۳۲ کشور جهان رتبه ۱۳۰ را دارد. کشور ما در مصرف حفره‏های درونی زمین مخرب ترین کشور دنیا لقب گرفته است.

تا همین یک سال پیش شاید کمتر مقام دولتی حاضر بود بپذیرد کشور با بحران آبی و اثرات محیط زیستی ناشی از کمبود آن مواجه است، حالا همه یک صدا نسبت به کاهش منابع آبی،افت سفره‏های زیر‏زمینی، خشکی تالابها، دشتها و دریاچه‏ها هشدار می‏دهند. کافی است سری به تاکستانهای حدواسط روستاهای فدافن و تربقان در بخش مرکزی بزنید. کافی است سری به سد شهید مدرس بزنید. کافی است بشنوید که آب گوارای کاشمر مشکوک به وجود آرسنیک است.

کافی است مطلع شوید که یکی ازدانشگاه‏های شهرستان درصدد اجرای طرحی مطالعاتی در باره سنجش میزان ناخالصی‏های آب شرب دیارمان است. کافی است بدانید اعتباراتی چند 10 میلیون ریالی برای این قبیل مطالعات هزینه خواهد شد.

معضل خشکسالی در کوهسرخ این بهشت گمشده خراسان رضوی به بدترین نحو ممکن در محور کاشمر به ریوش و از آنجا تا بعد از روستای چلپو مشهود است. خشکی قنوات دلالت بر عمق فاجعه دارد. شنیده‏ها حاکی از آن است که دستگاه‏های تصفیه آب در بعضی نقاط شهرستان خواهان فراوان یافته‏اند. آب معدنی هم بیشتر از پیش هوادار یافته است.

دیار رودها و اولنگها و چشمه‏سارها چشم‏انتظار مدیریت بحران خشکسالی و بی‏آبی است. وقتی گردنه‏های منتهی به ریوش را طی می‏کنید، نظاره‏گر خشکی بادامستانهای کوهسرخ هستید و در حاشیه روستای مکی این تنه‏های خشکیده بادام خودنمایی می‏کند.

کشاورزی ناپایدار متهم ردیف اول است. مصرف بی‏اندازه آب در کشاورزی سنتی، سبب شده منابع آبی کاشمر بسان اکثر نقاط کشور، ظرف سه تا حداکثر چهار دهه به پائین‏ترین سطح خود نزدیک شوند.

کارشناسان مدیریت بحران در سطح کشور معتقدند؛ اگر شیوه‏های آبیاری و کشت محصولات کم مصرف و سازگار با اقلیمهای متفاوت در کشور اصلاح نشود و مشارکت عمومی در این میان بوجود نیاید، بزودی شاهد نزاعهای محلی و برخوردهای قبایل و گروهای مردمی بر سر توزیع منابع آب خواهیم بود.

هرچه هست وضعیت تأمین آب دردیارمان و بخصوص در نواحی کوهستانی کوهسرخ نیازمند توجه ویژه مسؤولان است.امید داریم اینک که نماینده دیارمان در شورای عالی آب حضوری فعال دارد، شاهد اخذ تصمیمات مطلوبی برای تقابل با بحران آب در کشور و استان و در ادامه ترشیز بزرگ و کاشمر باشیم.