بر اقتصاد ایران ایجاد  شده  است. طی صد سال اخیر بیش از هزار میلیارد دلار درآمد نفتی نصیب کشور شده است، به طوری که به رغم وجود ثروت عظیم حاصل از نفت، همچنان بیکاری و تورم موجود در جامعه از مشکلات اصلی دولتمردان به شمار می رود . بیشتر مشکلات ایجاد شده از ناحیه نفت در اقتصاد ایران به دو حوزه مدیریت درآمدهای حاصل از آن و خام فروشی به جای فراوری آن مربوط می شود. بی تردید نفت در جهان امروز از اهمیت بسیاری برخوردار است و نمی توان انتظار داشت، در سالهای آینده اقتصاد بدون نفت را تجربه کرد. به عبارت دیگر تا زمانی که از منابع نفتی برخورداریم، باید آن را بهره برداری نموده و درآمدهای آن را در پروژه های عظیمی که بتواند جزو ماندگارترین طرحهای کشور و سودمند برای نسلهای آینده است، سرمایه گذاری کرد. البته توجه به این نکته هم خالی از فایده نیست که اتکای صرف به درآمدهای نفتی نیز برای کشور آسیبهای جبران ناپذیری را به بار می آورد. تهدیدهایی که در سالهای گذشته بابت تحریمها و محدودیت در صادرات نفت ایران به وجود آمد، خود بیانگر این است که دولت باید این مسأله را مقدمه ای برای رسیدن به اقتصادی بدون نفت دانسته و به کسب درآمد از راه‌های دیگر بیندیشد و بداند که اداره کشور را نباید منوط به درآمدهای نفتی نمود.مقام معظم رهبری همواره بر این نکته تأکید کرده اند که باید یک روز بتوانیم در چاه های نفت را ببندیم و به درآمدهایی از دیگر منابع دست پیدا کنیم . آنچه که تا کنون در کشور اتفاق نیفتاده، توجه به آمایش سرزمین است.  اگر از چهار فصل سال که یکی از ناب ترین سرمایه های هر کشور در راستای دستیابی به توسعه است، به صورت صحیح استفاده می شد، یقیناً امکان سرمایه گذاری در حوزه های مختلف و متعددی در نقاط مختلف کشور فراهم می آمد. توجه به ویژگی های مناطق گرمسیر و سردسیر و اهمیت به بخش کشاورزی در مناطق مختلف کشور که متأسفانه مورد بی مهری قرار گرفته است، می تواند در توسعه صادرات کشاورزی و صنعتی ثمربخش واقع شده و توجه کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای مسلمان را به خود معطوف کند . متأسفانه کم کاری و بی توجهی در گذشته به بخش صنعت و کشاورزی ، کشور را با بحرانی مواجه کرده که اگر این دو بخش به طور مطلوب مدیریت می شد، امروز می توانستیم جزو یکی از اقتصادهای برتر دنیا به شمار رویم . همچنین توجه به تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی یکی از مهمترین ارکان رسیدن به اقتدار در نظام جمهوری اسلامی است. حمایت از کار و سرمایه ملی می تواند نقش عظیمی در خوداتکایی و عدم وابستگی به درآمدهای نفتی ایفا کند. و نکته مهمتر اینکه باید بتوان از کار کارگر ایرانی و سرمایه سرمایه دار ایرانی حمایت کرد. افزون بر اینها اگر بتوانیم از دانش بومی ثروت ایجاد کنیم، یقیناً زمانی که به ثروت برسیم، همان ثروت در چرخه مهم به تولید دانش بیشتر و کاربردی تر منجر خواهد شد . همچنین حمایت از صادرات غیر نفتی ، تمرکز بر انرژی های نو و جایگزینی انرژی های فسیلی بخصوص انرژی هسته ای بسیار مهم است؛ زیرا در آینده ای نه چندان دور انرژی های متداول امروزی دیگر پاسخگوی بشر نخواهد بود.

* عضو کمیسیون اقتصادی مجلس