اما با تمام تخریبها، نوع مواجهه جهان و قدرتهای موجود در آن نسبت به این پدیده می‌تواند بسیاری از حقایق را برای اذهان بیدار دنیا آشکار کند.
هفته گذشته «عمرو موسی» سیاستمدار برجسته عرب و رئیس سابق کمیته تدوین قانون اساسی مصر، در بیانیه‌ای خواستار توضیح برخی تناقضات درخصوص برخورد مدعیان صلح جهانی با پدیده «داعش» شد. او پیش از هر چیز پرسیده است: «بر هیچ کس پوشیده نیست، داعش قبیح‌ترین و خطرناکترین گروه تروریستی در منطقه است، با این حال، ائتلاف 40 کشور برای مبارزه با یک گروه تروریستی نیازمند توضیح است.»
بی گمان ائتلاف یک دهم این کشورها می‌تواند موازنه قدرت را در جهان تغییر دهد، با این حال، چطور 40 کشور تصمیم به اتحاد برای مبارزه با یک گروه می‌گیرند و با این وجود هیچ اتفاقی نمی‌افتد و آن گروه همچنان سرگرم جنگ و پیشروی است. نکته دیگر بی توجهی به اجرایی کردن چنین تصمیماتی از مسیر سازمان ملل است. به نظر می‌رسد، قدرتهای موجود آشکارا در حال ایجاد یک جریان موازی با سازمان ملل هستند. بدین معنا که هرگاه این سازمان امیال آنها را تأمین می‌کرد از آن بهره می‌برند و هرگاه کوچکترین مقاومتی برابر خواسته‌هایشان داشت، خودشان دست به کار شده و با ائتلافهای مشابه تصمیم می‌گیرند به کجا حمله کنند و به کجا نه!
این رفتار به طور رسمی به قدرتهای فرامنطقه‌ای این فرصت را می‌دهد تا هر زمان که مایلند با فریب افکار عمومی آتش جنگ را در هر منطقه‌ای که دلخواهشان است روشن نگه دارند. در این حالت، مجرمان واقعی نیز در صورت پیوستن به این قدرتها و تأمین همه یا بخشی از دستورهای آنها، تطهیر شده و برای تداوم ارتکاب جرم مصونیت می‌یابند. باز ترکیه و دولت اردوغان مثال مناسبی برای این منظور است. کشوری که حامی اصلی داعش و تأمین کننده شماره یک منابع مالی، لجستیکی و مسیر اصلی انتقال نیروی آنهاست، اما به ائتلاف ضد داعش نیز پیوسته و آمریکا در ازای در اختیار گرفتن پایگاه «اینجرلیک» در این کشور به بهانه مبارزه با داعش، چشم بر فریبکاری‌های اردوغان و تجهیز آدمکشان توسط او بسته است. باری اکنون جهان بیش از هر زمان دیگری می‌تواند دریابد که چگونه نظام سلطه جهانی با شعارهای دروغین دموکراسی و دفاع از حقوق بشر و... پلیدترین رفتارها و جنایتها را مرتکب می‌شود.
نظر شما