نواز شریف سه شنبه گذشته، «سرتاج عزیز» مشاور امنیت ملی و روابط خارجی خود را به افغانستان فرستاد تا بتواند پیش از شکل گیری مناسبات رسمی با اشرف غنی احمدزی، نگاه او را به عملکرد کشورش در افغانستان محک بزند.
در کابل استقبال گرمی از «سرتاج عزیز» شد، اما «مهندس ضرار» سرپرست وزارت خارجه افغانستان در مقابل دوربینها به تکرار حرفهای کسالت آور مبنی بر تقویت همکاری‌های دو جانبه، مبارزه مشترک با تروریسم و ... بسنده کرد. متقابلاً «سرتاج عزیز» هم شبیه عموم سیاستمداران پاکستانی بدون اشاره به کشمکشهای بی پایان مرزی و حملات روزمره رسانه‌های افغانستانی به سیاستهای کشورش در قبال کابل، لبخند برلب، با تکرار سخنان همتای خود، گفت: کشورش برای مناسبات دو جانبه مورد تأکید، اهمیت فراوانی قابل است.
این چهره‌های آرام و خندان در مقابل دوربینها اما واقعی نیستند. در یک سال اخیر و پس از آغاز عملیات «ضرب و عضب» و متعاقب آن کوچاندن عملی هزاران تروریست تکفیری از خاک پاکستان به داخل افغانستان و سپس حفر خندق در مرزهای دو کشور به منظور جلوگیری از بازگشت آنها، صورت گرفت، بشدت مقامهای افغانستانی را عصبانی کرده است. سرتاج عزیز در کاخ ریاست جمهوری به دیدار اشرف غنی احمدزی هم رفت و با تکرار حرفهای قبلی، از احمدزی خواست در فرصتی مناسب به اسلام آباد سفر کند. نواز شریف بی تابانه منتظر چنین سفری و آغاز تلاش برای ترمیم مناسبات آشفته‌اش با کابل است، زیرا حامد کرزی در آخرین ماه‌های ریاست خود شدید ترین جملات تاریخ ریاست جمهوری‌اش را در هر اظهار نظری، بی پروا علیه پاکستان و سیاستهای دوگانه‌اش در قبال کشورش ابراز می داشت و اتهامهای سنگینی را متوجه مقامهای، پاکستانی می‌کرد.
احمدزی اما به نرمی وزیر خارجه‌اش سخن نگفت او به نماینده پاکستانی‌ها حرف آخر را زد که: افغانستان پناهگاه تروریستها نخواهد شد. این یعنی ما نسبت به تداوم سیاست انتقال بحران و کوچاندن تروریستهای مسلح از داخل خاک پاکستان به کشورمان بی تفاوت نخواهیم ماند، زیرا بنا نیست سرزمین ماپناهگاه تروریستها باشد. اسلام آباد نسبت به آنچه در مرزهایش با افغانستان می‌گذرد، بی تفاوت است و به اعتقاد بیشتر نخبگان افغان، بالاتر از آن، عناد و تعد توطئه دارد. به طور مثال ده‌ها هزار تن از مردم مناطق قبایلی در مرز دو کشور که وسط معرکه جنگ ارتش با تروریستها گرفتار شده‌اند، مدتهاست کوچکترین کمکی از دولت دریافت نکرده و بسیاری ناچار به عبور از مرز و ورود به افغانستان شده‌اند.
آنها حتی تهدید کرده‌اند اگر این وضع ادامه یابد برای همیشه به افغانستان مهاجرت می‌کنند این البته بسیار برای اسلام آباد خوشایند است و تهدید به شمار نمی‌رود اما کابل سخت از این اهمال و گاه رفتارهای ریاکارانه و مشکوک به تنگ آمده و با انبوه مشکلات داخلی تحمل این نا امنیها و معضلات را در مرزهایش با پاکستان ندارد. آیا نواز شریف می‌تواند با نقاب همکاری و با کلمات احمدزی را بازی دهد؟ تاکی؟ احمدزی نیز به راه کرزی خواهد رفت، زمان این حقیقت را آشکار خواهد کرد.
نظر شما