در این مراسم مدیرکل صدا و سیمای خراسان رضوي با گرامیداشت یاد استاد رضاپور، آن استاد هنرمند را شخصیتی مجرب، متواضع، خوشفکر و فرهنگ‌مدار توصیف کرد.

حجت الاسلام والمسلمين نهاوندی با اشاره به اینکه استاد رضاپور همیشه دغدغه خوشحال کردن مردم را داشت، اظهار داشت: مردم داری و تکیه بر ادبیات کهن خراسان از دیگر ویژگی‌های این هنرمند بود.

وی افزود: هنرمندان عرصه رسانه همواره باید در ترویج ابعاد فرهنگ رضوی، آداب، رسوم و ارزشهای بومی همت گمارند، همان گونه که مرحوم رضاپور در این مسیر کوشید و شاگردان بسیاری را تقدیم جامعه هنری استان کرد.وی گفت: رضاپور گویش مشهدی را به مدت نیم قرن زنده نگه داشت، پس می‌توان از وی به عنوان سند هویت رادیوی مشهد یاد کرد.

همچنین در این مراسم پیام مدیرکل هنرهای نمایشی کشور قرائت شد.

حسین طاهری در این پیام درگذشت هنرمند قدیمی خراسان رضوي «رضا رضاپور» را به خانواده و هنرمندان این استان بویژه شهر مشهد مقدس تسلیت گفته و افزود: مرگ هر هنرمند ضایعه‌ای بزرگ بر پیکره هنر این مرز و بوم است، بویژه اینکه آن هنرمند در میان مردم نیز از محبوبیت و مقبولیت برخوردار باشد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامي خراسان رضوي نیز با ارسال پیامی گفت: رضای هنر خراسان، حاصل عمرش تنها رشد و تعالی هنر نبود که او رشد و پرورش هنرمندان جوان را بیشتر مقصد می‌نمود.

در پیام سید سعید سرابی آمده است: گوشه نگاهی به هنر و خدمات ارزنده او، اطمینان از جایگاه رفیعش در سفر عرش به فرش را در دلهای ما قوت می‌بخشد.

پیکر استاد رضاپور پس از طواف در حرم مطهر امام رضا(ع) در قطعه هنرمندان بهشت رضای مشهد به خاک سپرده شد.

استاد رضا رضاپور در سال 1322 در مشهد متولد شد و فعالیت هنری خود را از 16 سالگی با بازیگری در مجموعه تئاتر گلشن مشهد آغاز کرد. همچنین سابقه فعالیتهای هنری او به بیش از 50 سال پیش برمی‌گردد.

کارگردانی، نویسندگی و بازیگری در نمایشهای رادیویی، بخشی از کارنامه هنری او در صدا و سیمای خراسان رضوي است.

از جمله دیگر افتخارات این هنرمند می‌توان به دریافت لوح تقدیر در زمینه‌های مختلف هنری از جمله بهترین نویسنده، بازیگر، تهیه کننده و مجری در سطح کشور و همچنین بهترین بازیگر و کارگردان در جشنواره رضوی و... اشاره کرد.

استاد رضاپور که در سالهای عمر پربار خود با ایفای نقش در نمایشهای رادیویی و با لهجه شیرین مشهدی صدایش نشاط بخش اوقات شنوندگان بود، از آذرماه سال گذشته و پس از چند بار سکته مغزی توان سخن گفتن را از دست داد و سرانجام بر اثر ایست قلبی در بیمارستان امام رضا(ع) دارفانی را وداع کرد.

اوستا رضا اهالی رادیو را تنها گذاشت

شاید کمتر کسی را بشود در شهر مشهد و استان  پیدا کرد که هنرمند خوش لهجه مشهدی «استاد رضا رضاپور» را نشناسد.

رادیو بیش از نیم قرن میزبان صدای گرمی بود که همه اهالی رادیو او را به تواضع و فروتنی می‌شناختند و همه مردم شهر به شیرین زبانی.

شاید بتوان گفت، رضا رضاپور تاریخچه و سند هویت رادیوی مشهد محسوب می‌شود؛ زیرا کمتر کسی در رادیو از محضرش استفاده نکرده است و مهمترین نشانی رادیو مشهد صدای خوش او بود.

رضا پور نمونه ای از هنرمندانی بود که آنچه داشت، برای رضایت مردم شهرش عرضه کرد و لبخند مهربانش همیشه نقشبند چهره اش بود.  او یک عمر مردم شهرش را خنداند بدون اینکه از کم و کاستی‌ها دم بزند. رضاپور حتی در دوران بیماری هم حالت نشاط و شادابی خود را با وجود تحمل درد نشان می‌داد.

و اکنون باید به که تسلیت گفت؟ اگر مرحوم میرخدیوی در میان ما بود، اول به او تسلیت می‌گفتیم که خود استاد در دوران حیات بیش از همه از او یاد می‌کرد وگرنه هنرمندان و شاگردان و دوستداران استاد بسیارند.

به خانواده اش تسلیت می‌گوییم که سایه پدری مهربان و همسری دلسوز را از دست دادند و چه دشوار است تحمل خانه بی‌او.

به شاگردانش تسلیت می‌گوییم گو اینکه همه اهالی صدا و سیمای استان و هنرمندان تئاتر مشهد شاگردانش هستند.

و به مردم مشهد تسلیت می‌گوییم که شیرین زبانی‌هایش را خوب به خاطر دارند و تا رادیو مشهد هست، نام و خاطره او هم خواهد بود.

رضا پور معلم بود، معلم ماند و معلم رفت.

 مصطفی اعلمی