بر اساس روایات، یاد نمودن این امام مظلوم و لعن نمودن قاتلینش در هنگام نوشیدن آب ثوابی منحصر به فرد در پی دارد.

در این باره داود رقّی روایت نموده است که روزی در حضور امام صادق (عَلیه السَلام) بودم. آن حضرت درخواست آب کردند و چون آب را آشامیدند اشک از چشمان مبارکش جاری گشته و بیان داشتند: هر بنده ای که هنگام نوشیدن آب از حسین یاد کند و قاتلش را لعنت کند، خداوند برای او صد هزار حسنه می نویسد و صد هزار گناه را از او محو می نماید و صد هزار درجه به او می دهد و مانند کسی است که صد هزار برده را در راه خدا آزاد کرده است و خداوند او را در روز قیامت با قلب خنک محشور می نماید.

منابع:

1-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج44: 302.

2-سید علی حسینی، کرامات و مقامات عرفانی امام حسین (ع): 53