اگر از ترافيك شهر خود خسته شده ايد، پس از ديدن بمبئي و بازگشت به شهرتان يقيناً از رانندگي در شهر خودتان لذت خواهيد برد!
بمبئی با نام جدید مومبای پایتخت ایالت ماهاراشترا ، از مهمترین شهرهای کشور هند است. در سال ۱۹۹۵ نام این شهر، به «مومبای» تغییر یافت، اما در خارج از هند، این بندر بزرگ همچنان به بمبئی معروف است.
این شهر با وسعتی برابر ۶۰۳ کیلومتر مربع و جمعیتی بیش از 18 میلیون نفر یکی از چهار شهر بزرگ و پرجمعیت کشور هندوستان است. شهر بمبئي با 18 ميليون جمعيت 5/1 ميليون وسيله نقليه دارد و ساكنان آن مانند مردم اغلب كلانشهر‌هاي جهان از بحران ترافيك رنج مي‌برند.
یکی از وسایل رایج حمل و نقل معروف در بمبئي ريگشاها هستند كه تقريباً هيچ قانوني را رعايت نمي كنند !
درست است كه اين ريگشاها حق ورود به مناطق مركزي بمبئي را ندارند، اما از آنجا كه وسايلي سريع و ارزان به حساب مي‌آيند، از طرفداران بسياري برخوردارند.
البته بايد توجه داشت كه سوار شدن به آنها جسارت بسياري مي‌خواهد. بسياري از رانندگان ریگشا معمولاً شبها را در همان ریگشا می خوابند ودرآن زندگی می کنند. اهالي بمبئي را مي‌توان ركوردداران بوق زدن در خيابان دانست. در ترافيك اين شهر تقريباً همه را مي‌بينيد كه در حال بوق زدن هستند، آن هم از نوع طولاني و گوش خراش آن! جالب اينجاست كه خود راننده‌ها به هيچ عنوان از اين صداي بوق اذيت نمي شوند وحتي در پشت بسياري از ريگشاها و تاكسي‌هاي بمبئي مي‌توانيد جمله «لطفاً بوق بزنيد» را ببينيد!
اما يكي از عجيب‌ترين ترافيكها را مي‌توان در اطراف خانه هنرپيشه هاي معروف هند ديد كه در بمبئي ساكن هستند.
يكي از رانندگان تاكسي مي‌گويد : هنگامي كه از جلوي خانه آنها مي‌گذريد معمولاً در دو طرف خيابان جمعيتي بیش از 500 تا 1000 نفر را مي‌بينيد كه مشتاقانه منتظرند كه هنرپيشه محبوبشان براي لحظاتي از پشت پنجره براي آنها دست تكان دهد!
دومین عشق بزرگ هندی‌ها پس از فيلم ديدن بازي «کریکت» است! همين عامل سبب مي‌شود كه در روزهايي كه اين بازي برگزار مي‌شود، ترافيك روان تري را شاهد باشيم. مردم بمبئي علاقه زيادي به استفاده از قطار دارند. ترافيک دایمي و بي توجهي راننده هاي وسايل نقليه به قوانين رانندگي تردد در خيابان هاي شهر را تقريباً براي بسياري غيرممکن مي‌سازد. با وجود اين که مسافتي که قطار براي رسيدن به جنوب بمبئي طي مي‌کند، سه برابر مسافتي است که يک ماشين بايد طي کند، اما مردم همچنان ترجيح مي‌دهند با قطار سفر کنند زيرا ترافيک خيابان هاي بمبئي به حدي است که آنها بايد ساعت‌ها براي رسيدن به مقصد مورد نظر خود در پشت صف انبوه ماشين‌ها معطل بمانند.
البته فکر نکنيد که اوضاع قطار بمبئي كاملاً خوب و مناسب است. ورود به ايستگاه راه آهن يکي از سخت ترين کارهاي ممکن است، زيرا در ساعت هاي پرتردد روز آنچنان جمعيتي به سمت ايستگاه هجوم مي‌آورد که اگر کسي مراقب نباشد بدون شک زير دست و پاي ديگران له خواهد شد.
مردم در کنار خط راه آهن تجمع مي‌كنند و بي صبرانه منتظر رسيدن قطار مي‌شوند. به محض رسيدن قطار جمعيت به داخل آن هجوم مي‌آورند و تعدادي از افراد شجاع تر از در و پنجره هاي قطار آويزان مي‌شوند. پس از آنکه در قطار هيچ جايي حتي براي ايستادن باقي نمي ماند، مردم به سمت سقف قطار هجوم مي‌برند تا با نشستن روي سقف قطار بتوانند خود را به موقع به ايستگاه هاي مورد نظر خود برسانند! ديدن صحنه هايي اينچنين در هند به هيچ عنوان عجيب نيست.
قطار بمبئي سومين قطار شلوغ و پر تردد جهان است. جمعيتي که هر روزه براي تردد در سطح شهر از اين قطار استفاده مي‌کنند، تقريباً با جمعيت قطار سوارهاي توکيو برابري مي‌کند. مردم هند استاد جا کردن خود در فضاهاي کوچک هستند، زيرا هر روزه 550 نفر در واگن هايي که ظرفيت حمل 200 نفر را دارند، جابه‌جا مي‌شوند. جاي تعجب ندارد در چنين شرايطي افراد زيادي بر اثر فشار و نبود اکسيژن جان خود را از دست بدهند! تعداد افرادي که در درون کوپه هاي قطار بمبئي جان خود را از دست مي‌دهند، آنچنان زياد است که دولت در هر ايستگاه کفن هايي براي پوشاندن اجساد مسافران قرار داده است!
از سال 2003 تاکنون بيش از 20 هزار هندي تنها بر اثر سقوط از داخل قطار جان خود را از دست داده اند با اين وجود دولت هيچ اقدامي نکرده است! هم اکنون تنها در قطار بمبئي هفته اي 16 نفر جانشان را در راه سفرهاي درون شهري با قطار از دست مي‌دهند.
نظر شما