در پایگاه تحلیلی «لوبلاگ» با اشاره به اظهارات «وندی شرمن» در سمپوزیومی در واشنگتن در این خصوص که مسؤولیت شکست مذاکرات بر عهده ایران خواهد بود، نوشت: از نظر من جهانیان اظهارات شرمن را اظهاراتی خودبینانه تعبیر خواهند کرد. وی ادامه داد: اگرچه شاید بخش عمده ای از 189 عضو معاهده «ان. پی. تی» تمایل داشته باشند در صورت شکست مذاکرات انگشت اتهام را به سمت ایران نشانه بروند، اما به طور حتم بسیاری از اعضای جنبش عدم تعهدچنین نظری نخواهند داشت، بلکه اعضای این جنبش ایران را به خاطر پایداری در زمینه دفاع از آنچه این جنبش آن را حق حاکمیت یک کشورمی‌داند یعنی حق استفاده از فناوری صلح آمیز غنی سازی اورانیوم مورد تقدیر قرار خواهند داد. «پیتر جنکینز» در ادامه آورده است: جدای از گروه نم، در اروپا نیز کسانی هستند که بیش از آنکه ایران را به دلیل برداشتن گامهای ناکافی در جهت اطمینان بخشیدن از صلح آمیز بودن برنامه هسته ای اش سرزنش کنند، ایالات متحده را به خاطر ارایه  درخواستهای غیرمنطقی مورد ملامت قرار خواهند داد. برخی از این افراد تردیدی در صلح آمیز بودن ماهیت برنامه هسته ای ایران ندارند و برخی از آنها علاقه مند به از سرگیری تجارت و سرمایه گذاری در ایران هستند و تحریمها آنها را به ستوه آورده است و برخی دیگر این استدلال را که ایران باید در مورد کاملا صلح آمیز بودن برنامه هسته ای اش به جهانیان اطمینان بخشی کند را مورد تردید قرار می دهند. اینها درحالی است که شواهد نشان می دهد ایران برای نشان دادن تعهدات خود به «ان. پی. تی»  بیش از حد لازم آماده همکاری است. در ادامه مطلب لوبلاگ آمده است: بنابراین اگر مذاکرات شکست بخورد به این دلیل نخواهد بود که ایرانیان از اثبات ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای خود سرباز می زنند، بلکه به این دلیل خواهد بود که ایالات متحده تلاش دارد مفهوم افراطی تری از «صلح آمیز بودن» را در مورد برنامه هسته ای ایران اعمال کند. چیزی که آمریکا از ایران می خواهد این است که فناوری غنی سازی که دارای استفاده ای دوگانه است، چنان محدود باشد که هرگونه احتمال استفاده غیرصلح آمیز از آن منتفی باشد. اما چنین چیزی بر معاهده «ان پی تی» منطبق نیست. بنابراین واشنگتن هیچ گونه حقی در این زمینه ندارد که از ایران بخواهد شمار سانتریفیوژهای خود را به چند صد یا چند هزارکاهش دهد و محدودیتهای خود را برای دهه ها بر ایران اعمال کند. نماینده سابق انگلیس در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ادامه نوشت: تلاش من در این جهت است که چارچوب فکری ایالات متحده را که احتمالا چارچوبی نابود کننده برای توافق هسته ای است تغییر دهم. استدلال من به وضوح این است که ایالات متحده از هیچ گونه حق قانونی برای پافشاری بر کاهش ظرفیت غنی سازی ایران به چند هزار سانتریفیوژ برخوردار نیست. اگر آمریکا بر این باور باشد که آنچه واشنگتن آن را بهترین جایگزین برای یک توافق مذاکراتی  قلمداد می کند بهتر از گزینه ای است که از سوی ایران پیشنهاد می شود، آنگاه مذاکرات به شکست خواهد انجامید. اما در چنین صورتی واشنگتن نباید تصور کند جهانیان در قضاوتشان آمریکا را  طرف منطقی تر و حق به جانب تر مذاکرات قلمداد خواهد کرد.