رباب جان عاشوراست ... شش ماهه ات تشنه است و فرات اشک می ریزد و عرش ، از نام علی اصغرت با اندوه می گوید . از پیشانی کودکان معصوم این شهر که رنگ سربند " یا حسین " می گیرند و از دستان عشق که دوباره بر طبل دلداگی می کوبند .  

امروز باز شیرخوارگانی سبزپوش و سیاه پوش ، نام باب الحوائج را زنده می کنند و باران می گیرد .

گهواره خالی ست و باز شانه های زینب در گوشه ای از خیمه می لرزد ... انگار بر قلب صبر ، حرمله تیر انداخته است و محرم لابه لای نگاه گریان کودکان شهر جان می گیرد و باز " عبدالله بن حسین " در آغوش مهربان پدر به خواب می رود .

رباب جان نگاه کن امروز دنیا پُراز شیرخوارگانی ست که مادرانشان " یا علی اصغر" و "یا حسین " در گوش شان زمزمه می کنند و آنان را کنیز حضرت زینب (س) می دانند . در خانه نگاهشان گام بردار و ببین چقدر لبریز از شور حسینی اند ، لبریز از یاد شهید شش ماهه ای که در صحرای مظلومیت بر بال فرشتگان به ملکوت رفت .

قربان آغوش خالی ات رباب جان... انگار تمام شیرخواره ها امروز عطش عاشقی دارند و می دانند بهشت ، نهریست که از چشمان باب الحوائج تو عبور می کند . انگار شهر پُر از علی اصغر شده است...