یا مسافرت را می‌بری فرودگاه، اما از یک کیلومتر مانده به مقصد راه را بسته‌اند. به عنوان پارکینگ پولی از شما می‌گیرند، در حالی که شما فقط می‌خواهی از آنجا رد شوی. این آش گرفتن پول زور گاهی خیلی شور می‌شود. در واقع گویی عده‌ای با ذره‌بین دارند همه طرف را می‌گردند تا ببینند کجا و به چه بهانه‌ای می‌شود از مردم پولی گرفت و بی‌درنگ آنجا دکان و دستکی راه می‌اندازند و کار آغاز می‌شود. این حکایت حتی به صنوف هم تسری یافته. مثلاً در تهران یک شرکت را درست می‌کنند و می‌گویند تاکسیهای فلان رنگ زیر نظر این شرکتند. در تمام طول سال شرکت مزبور هیچ خدمات و امکاناتی به رانندگان نمی‌دهد. فقط آنها مجبورند ماهانه و سالانه مبلغی را ببرند و دو دستی تقدیم گردانندگان آن کنند. همین وضعیت در مورد بسیاری از خودروهای خطی و بین شهری وجود دارد.

باری در تمام عرصه‌ها طی سالهای اخیر این رفتارهای انگلی ظهور و بروز یافته که در واقع نوعی باجگیری از خلق‌ا... است. اکنون مردم کم کم به دادن برخی از این پولهای زور عادت کرده‌اند. همین موجب شده دست اندرکاران جلوتر بیایند و باز برای بدیهی‌ترین و ساده‌ترین امور از مردم طلب پول کنند. رفتارهایی که گاه سخت و زشت و زننده می‌شوند. چند روز پیش یکی از این اتفاقها رخ داد و من بسیار خجالت زده شدم. با یکی دو میهمان خارجی از کرمان به مقصد تهران پرواز کردیم و در پایانه چهار رفتیم برای گرفتن بارهایمان. نظیر تمام فرودگاه‌های جهان، حتی در فقیرترین کشورهای دنیا، تعدادی چرخ دستی باید باشد تا مسافرانی که خود می‌خواهند بارشان را جابه جا کنند از آنها استفاده کنند. در مهرآباد هم تا هفته پیش بود. اما آن شب دوستان خارجی من تا یکی از چرخ دستی‌ها را برداشتند ناگهان خانمی با یک مشت قبض در دست دوان دوان به دنبالشان دویده و با اعتراض و عصبانیت می‌گفت چرا قبض نگرفته‌اند؟! من با حیرت سوال کردم قبض برای چه کاری؟ اینها باربر نمی‌خواهند، فقط چرخ را برداشته‌اند. اما آن خانم گفت برای همین چرخ باید قبض بگیرند.

دوستان خارجی من حیران مانده بودند که اینجا دیگر کجای جهان است. من نمی‌دانم کل درآمد از قبض چرخ دستی‌ها چقدر است و پورسانت فرودگاه چقدر، اما واقعاً ارزشش را دارد؟ آیا مسؤولان فرودگاه مهرآباد از وضع چنین رفتارهایی خجالت نمی‌کشند. این گداصفتی‌ها ایرانی و مدیریت، ایرانی را نزد هر مسافر خارجی بی‌آبرو می‌کند. حتی آنها که از قندهار و کابل می‌آیند این رفتارها برایشان حیرت آور است. چرا کسی به فکر این رفتارهای شرم آور و مدیران جاهلی که آن را وضع می‌کنند نیست؟