و آه و ناله و شکایت و استغاثه مردم را به آسمان هفتم رسانده پیزی لای پالان خودروسازان و واردکنندگان خودرو گذاشته و فرموده است، اگر قرار بشود وارد دنیای بدون تعرفه شویم ما به جز آبگوشت بزباش و قورمه سبزی در هیچ تکنولوژی دیگری برتری نداریم و بدون تعرفه نمی‌توانیم با خارجی‌ها رقابت کنیم. ایشان مثل دیگر رجال کنونی که همه تاریخدان شده‌اند اشاراتی مبهم و ناقص به گذشته‌ها و نوسازی در عصر رضاشاه و محمدرضا شاه کرده به ایجاد قطب سوم خودروسازی و اینکه 51 درصد محصولات قطب سوم ساخت داخل باشد و 30 درصد محصولات آن نیز صادر شود دلخوشی‌هایی به حاضران در این نشست داده است. از سوی دیگر نشست‌هایی تشکیل شده و مراتب نقص و عیب خودروهای داخلی، قیمت‌گذاری بی‌قاعده تولید مهمل و بی‌ارزشی چون پراید که آسانترین راه برای سرقت اتومبیل از صاحبان کم درآمد آن را در اختیار دزدان می‌گذارد، آتش گرفتن خودروها در گاراژ یا خیابان یا اتوبان، بدرفتاری و تقلب با خریداران، عدم رسیدگی به نقایص فنی اتومبیل، در اختیار نگذاشتن قطعات یدکی، دروغگویی و عهدشکنی در تحویل به موقع خودرو به خریداران از پیش ثبت‌نام کرده، رفتارهای خلاف روش معمولی خودروسازان در دیگر کشورهای جهان را عرضه داشته‌اند.

من خودرو قوی و محکم و قابل اعتماد ژاپنی داشتم که پس از 25 سال خدمت به خودم و خانواده‌ام وقتی خواستم آن را که 72 هزار تومان خریده بودم بفروشم، مشتریان می‌جوشیدند و سه میلیون تومان از من خریدند، 25 سال پس از آن خودروهای مختلف داخلی را امتحان کردم و به قدری ناراضی و مغبون شدم که با ضرر و زیان فروختم و اکنون اتومبیل ندارم وسعم نمی‌رسد اتومبیل کره‌ای را که شش سال پیش قیمتش 30 میلیون تومان بود و انحصار ورود آن به یک باند ماست و عسل و چای فروش داده شده 130 میلیون تومان بخرم. امثال من بسیارند. درگذشته دولت به نفع مصرف کننده و خریدار واقعی و دلال تعرفه‌ها را کاهش داد. هزاران نفر صاحب خودروی ژاپنی چهار سیلندر خانوادگی شدند باور نمی‌کنید خودروی کوچک یاریس که در ژاپن خودروی کارگران و کارمندان جزء و خانمهای خانه‌دار کم درآمد است و قرار بود در ایران 10 میلیون تومان به فروش برسد اکنون به 120 میلیون به فروش می‌رسد؛ زیرا هیچ ضابطه‌ای جز کسب درآمد مفت و مجانی برای دولت در کار نیست و یک مشت ماست بند و چای فروش و برنج فروش دست روی واردات اتومبیل گذاشته‌اند و آنچه را که دولت به عنوان گمرک و سود بازرگانی و عوارض تدوین می‌کند که خزانه خود را که از پول نفت محروم مانده پر کند پرداخته بلافاصله سود شرعی عجیب و باورنکردنی روی اتومبیلی که کشتی‌های بزرگ کره‌ای و ژاپنی آنها را تا بندرعباس می‌آورند می‌کشند.

زحمت این دلالان گردن کلفت که ایادی‌ای هم در مطبوعات دارند که قربان صدقه‌شان می‌روند حمل خودرو از بندرعباس آن هم شش هفت تایی روی تریلر است و برای همین زحمت و جانفشانی تا 80 میلیون تومان از هر خودرو به جیب می‌زنند و به کار موج سازی روی آورده و خواهید دید این پولهای بی‌زحمت و کار نکرده بزودی از کشورهای دیگر سردرخواهد آورد. آقای ترکان که من یک بار دو سه سال پیش ایشان را دو سه ساعتی در دفترش در خیابان نیاوران ملاقات کرده و تحت تأثیر معلومات وسیع ایشان در مسایلی ژئوپلتیک خاورمیانه قرار گرفته بودم، با این حرفها چه چیز را می‌خواهد ثابت کند؟ گفته‌های ایشان را که ما فقط در قورمه سبزی و آبگوشت بزباش می‌توانیم بدون تعرفه با خارجی‌ها رقابت کنیم با گفته‌های امیرکبیر که مردم را به تولید شال کاشان، سماور و درشکه و کالسکه ایرانی، استفاده از منسوجات ایرانی دعوت می‌کرد و امثال مرحوم میرزا علی اکبر خان داور و وزیر مالیه سالهای 1312 تا 1315 که ده‌ها کارخانه قند و پشم و منسوجات در ایران تأسیس کرد و دکتر مصدق که از صبح تا شام به مردم می‌گفت منسوجات و کالای خارجی نخرند و آیت‌ا... کاشانی که استفاده از پارچه انگلیسی حتی برای کفن را حرام اعلام کرد مقایسه کنید. بعد از آقای نعمت‌زاده که فناوری پیشرفته آلمان را در زمینه معالجه گوش ناشنوایشان به رخ مردم کشاند چشممان به آقای ترکان روشن. آقای ترکان اگر اینقدر در صنعت خودروسازی عقب مانده‌ایم چرا در این کارخانه‌های پرخرج را گل نمی‌گیرید و مردم را به کشاورزی و تولید غذا از راه کشت و زرع و پرورش دام هدایت نمی‌کنید؟

جالب اینجاست که ایشان به روی مبارک خود نمی‌آورد که ما در آبگوشت بزباش و قورمه سبزی هم نیاز به واردات از خارج داریم. بهای یک کیلو گوجه فرنگی به ده هزار تومان می‌رسد. در نان سنگک و تافتون و بربری و خراسانی نیاز به واردات 7 میلیون و دویست هزار تنی گندم داریم. سیب زمینی را باید از پاکستان و پیاز را از هند وارد کنیم. لوبیا باید از چین بیاید. لیمو عمانی را هم باید از سلطان مسقط و عمان که لطف زیادی به ایران دارد خریداری کنیم گوشت هم که از نیوزیلند و استرالیا و کانادا می‌آید. فقط آب آبگوشت و قورمه سبزی از ایران است. سبزی هم که در قوطی از چین وارد می‌کنیم. در مورد نخود و نیز سایر اجزای آبگوشت همین طور موادی که به قورمه سبزی می‌زنند بنده مطالعات کافی ندارم که آنها هم از چین وارد می‌شود یا نه. وقتی تسبیح و سجاده و سنگ قبرمان را از چین می‌آورند چه بسا آب آبگوشت یا قورمه سبزی را هم در قوطی از کشور دوست و برادر چین وارد کنند. بنابراین آبگوشت و قورمه سبزی هم نوعی تعرفه دارد و مالیات و مالیات بر ارزش افزوده به مواد متشکله آن تعلق می‌گیرد. خوب بود آقای ترکان می‌فرمودند حتی در آبگوشت بزباش و قورمه سبزی هم یارای رقابت با خوارج (ببخشید خارجیان) نداریم!