در این نامه آمده بود؛ هنگام خروج از ایستگاه راه آهن به جای هرگونه تدابیر و برنامه ای برای استقبال از زائران، با شمار زیادی مسافرکش شخصی روبه رو می‌شوی که با ریخت و قیافه های جورواجور، مسافران خسته را کلافه می‌کنند.

هر چند کیوسک نظارتی و ساماندهی در نزدیک ترین نقطه دیده می‌شود، اما خودش احتیاج به نظارت دارد و از خیر خدمات آن باید گذشت!

گویی مسؤولان مربوط بجز صف کردن تاکسی برای سوار شدن که گاهی با پرخاش و امر و نهی همراه است توانایی چندانی در اداره امور ندارند.

در پایان این نامه آمده است؛ به هر حال ما که به مقصد مان رسیدیم، ولی در این اندیشه ام که هر روز در این شهر مقدس بر سر زائران آقا چه می‌گذرد؟

* قاپیدن مسافر بدون لحظه ای درنگ

صبح یکی از روزهای آبان ماه ساعت 8 صبح برای تهیه گزارش، در برابر در خروجی ایستگاه راه آهن حاضر می‌شویم.

بنا به ادعاهای مطرح شده، اوضاع کاملا در قلمرو مسافربرهای شخصی است تا حدی که شمار آنها بیش از تعداد مسافرانی است که از در خروجی همراه با ساک و چمدانهایشان خارج می‌شوند.

انبوه مسافربرهای شخصی به حدی است که به محض پا گذاشتن مسافر بر اولین موزاییک و سنگفرش ایستگاه حداقل پنج نفر دورش حلقه می‌زنند و اجازه نمی دهند مسافر خسته قطار، نفسی چاق کند.

«آقا کجا؟، خانم کجا؟، تاکسی، ون، سمند با کرایه ارزان» شعارهای تبلیغاتی است که مدام از زبان همه آنها تکرار می‌شود. به تو فرصت نمی دهند لحظه ای درنگ کنی! کیف و چمدانت را می‌قاپند تا تو را به آدرسی که نمی دانی چقدر با ایستگاه فاصله دارد برسانند.

هر کدام کرایه‌ای حدودی هم پیشنهاد می‌کنند، اما کسی که تو را بیشتر به سمت خودش کشیده، برنده این فرصت است.

در میان هجمه مسافربرهای شخصی، یکی هم از پشت بلندگو خیلی محترمانه از مسافران قطار می‌خواهد با گرفتن شماره از کیوسک تاکسیرانی از تاکسی های مستقر در ایستگاه استفاده کنند.

تاکسی های زرد زیادی در صف ایستاده اند، اما شاید کمتر مسافری می‌تواند خودش را به آنها برساند مگر مامور پلیس راه آهن حاضر شود!

مسافربرهای شخصی به محض دیدن مأمور نیروی انتظامی، چند متری عقب می‌کشند تا حداقل کیوسک سازمان تاکسیرانی دیده شود و مسافران فرصتی برای انتخاب داشته باشند.

اما مسافربرها خطی را در چند متری در خروجی ایستگاه می‌کشند و از دور بر مسافران قطار هجمه می‌برند.

در این میان برخی هم سعی می‌کنند با پیشنهاد مکان اقامت با قیمتهای پایین، مسافران را طعمه قرار دهند.

هر يک از آنها تلاش مي‌کنند مسافران را متقاعد کنند که مسافر خودروي شخصي او شود و به مکاني که او تدارک ديده است براي اسکان و اقامت برود.

آن طرف تر زوج جواني که دو نفره دسته هاي ساک بزرگي را در دست دارند، قصد مراجعه به کيوسک راهنماي زائر را دارند که مسافربر غيرمجازي پيله آنها مي‌شود و اصرار دارد سوار خودروي شخصي اش شوند تا آنها را به مقصد برساند.

*جولان 30 ساله مسافربرهای شخصی

يکي از شهروندان که بارها شاهد اين صحنه‌ها در برابر ايستگاه راه آهن مشهد بوده در گفت و گو با گزارشگر ما مي‌گويد: براستی مايه تأسف است؛ اين معضل ۳۰ سال است که وجود دارد و بارها روزنامه‌ها درباره آن مطلب نوشته اند و مسؤولان درباره آن صحبت کرده اند، ولي گويا هيچ کس حريف مسافربرها و زوارکش هاي غيرمجاز نمي شود.

او که تاکنون شاهد کنده شدن دسته هاي ساک زائران زیادی توسط مسافربرها بوده است، مي‌افزايد: هر روز زائران و مجاوران شاهد اين صحنه‌ها هستند و گويا اينجا سرقفلي افراد دلال است که با انتقال مسافر به فلان هتل و مهمان پذير، درصدي حق الزحمه دريافت مي‌کنند.

يک راننده تاکسي تحت پوشش سازمان تاکسيراني مشهد هم مي‌گويد: 10 سال است  در اين خط کار مي‌کنم و يکي از مشکلات قديمي اين خط، فعاليت مسافربرهاي غيرمجاز و زوارکش هاست که اين امر افزون بر ايجاد برخي ناهنجاري هاي اجتماعي، سبب نارضايتي زائران نيز شده است.

وي مي‌افزايد: گويا هيچ کس حريف اين دلالان نمي شود و آنها ايستگاه راه آهن را سرقفلي کارشان مي‌دانند و به عبارتي حق آب و گل در اينجا دارند!

به گفته وي اين دلالان با متوقف کردن خودروي خود در اطراف ميدان و ايستگاه راه آهن با چرب زباني مسافران را جذب و آنها را به مراکز اقامتي بعضاً غيرمجاز هدايت مي‌کنند و کرايه هاي گزافي نيز از زائران دريافت مي‌کنند.

* صحنه های زشتی که شایسته نیست

سرپرست سازمان مديريت و نظارت بر تاکسيراني مشهد نیز در گفت و گو با گزارشگر ما ضمن تأييد وجود معضلات جدي مسافربرهای شخصی در ایستگاه راه آهن مي‌گويد: وقتي زائر خسته پس از طي صدها کيلومتر راه وارد مشهد مي‌شود، در بدو ورود در حالي که با عشق و شوق زيارت پا به شهر مي‌گذارد، در خروجي سالن راه آهن با صحنه هاي زشتي رو به رو مي‌شود که واقعا شايسته این شهر نيست.

نیشابوری با بیان اینکه بهتر است برای این مسافربرها عنوان «زوار کش» استفاده شود می‌افزاید: هدف اصلی آنها جابه‌جایی مسافر نیست، بلکه به دنبال انتقال مسافر به مراکز اقامتی و بعضا غیرمجاز هستند تا پورسانت دریافت کنند.

به گفته وی، این امر سبب شده بازار مسافربرهای شخصی در ایستگاه راه آهن خیلی داغ باشد.

این مقام مسؤول ساماندهی مسافربرهای شخصی در ایستگاه راه آهن را نیازمند عزم جدی چند دستگاه برمی شمارد و می‌گوید: وظیفه سازمان تاکسیرانی فقط نظارت بر ناوگان تاکسیرانی، تعیین نرخ،تامین تاکسی مورد نیاز، نوسازی ناوگان و غیره است، اما برخورد با افراد غیرمجاز نه تنها جزو وظایف سازمان نیست، بلکه خارج از توان سازمان است.

نیشابوری با انتقاد از ضعف مسایل قانونی در برخورد با این افراد اظهار می‌دارد: متاسفانه ما هیچ برخوردی حتی اعمال جریمه و یا اخذ مدارک نمی توانیم داشته باشیم.

به گفته وی، تاکنون موارد زیادی گزارش شده که به دلیل ناآگاهی مسافران توسط مسافربرهای شخصی اتفاق افتاده است، به طوری که خیلی از مسافران بدون توجه به نوع خودرو سوار می‌شوند بعد که اتفاقی می‌افتد تازه متوجه تفاوت خودروهای شخصی با تاکسی می‌شوند.

وی خواستار همکاری نیروی انتظامی و پلیس راهور می‌شود و می‌افزاید: در ساماندهی این معضل نقش دستگاه قضا بسیار زیاد است، زیرا آنها باید این امر را به عنوان یک جرم بپذیرند.