به گزارش قدس آنلاین، پيامبر خدا (ص) در مسجد تنها نشسته بودند. مردى وارد شد. پيامبر (ص) براى او خود را جابجا كردند. آن مرد گفت: اى رسول خدا! جا كه زياد است. پيامبر (ص) فرمودند: «حق مسلمان بر مسلمان است كه چون ديد مى خواهد كنار او بنشيند، خود را برايش جابجا كند.»
امیرالمومنین على (ع) نیز در باب آداب نشست در مجلس فرموده اند: «فقط كسى بايد در صدر مجلس بنشيند كه سه ويژگى داشته باشد: هر گاه از او پرسشى كنند پاسخ دهد، هر گاه ديگران از سخن گفتن درماندند او سخن بگويد و نظرى بدهد كه خير و صلاح مجلسيان در آن باشد. هر كس اين ويژگي ها را نداشته باشد و در صدر مجلس بنشيند احمق است.»
همان حضرت (ع) می فرمایند: «به سوى بالاترين جاى مجلس مشتاب؛ زيرا جايى كه بالايت بكشند بهتر است از جايى كه پايينت آورند.»
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «وقتى دو كس با هم انجمن مى كنند آنچه ميانشان مى گذرد امانت خداست و روا نيست كه يكى از آنها چيزى را كه برادرش دوست ندارد به زيان او فاش سازد.»
امام باقر (ع) فرموده اند: «مردم سه گونه اند: سالم و سودبرنده و به هلاكت افتاده. سالم آن كس است كه خاموش ماند، سود برنده آن است كه ذكر خدا گويد و به هلاكت افتاده، كسى است كه زبان به بدگويى از مردم گشايد.»
منابع:
بحارالانوار
میزان الحکمه
وسائل الشیعه
انتهای خبر/
نظر شما