صنایع مستقر در این مجموعه ها مشکلات متعددی از گذشته به ارث برده اند که ظاهراً تاکنون به طور عملی در راستای حل آن اقدامی نشده است. در واقع دولت گذشته در شرایطی شهرکهای صنعتی را به وزارت صنعت دولت فعلی تحویل داد که مشکلات جدی از قبیل نبود زیرساخت، محقق نشدن وعده‌های یارانه‌ای، زمین خواری صاحبان نفوذ، ناهماهنگی میان شرکا، کمبود آب و برق و وسیله نقلیه عمومی به تنگناهای مالی اضافه شده بود و در نهایت واحدها در چنگال کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش، رشد سرسام آور قیمت مواد اولیه، سخت تر شدن تأمین ماشین آلات در نتیجه تحریمها گرفتار بودند.

مدیران دولت فعلی که آمدند و بر مسند بخش شهرکهای صنعتی و صنایع کوچک تکیه زدند، اعلام کردند از حدود 32 هزار واحد صنعتی مستقر در شهرکهای صنعتی کشور پنج هزار و 200 واحد (معادل حدود 18 درصد) تعطیل هستند و 34 درصد هم با ظرفیتی کمتر از 50 درصد فعالیت می‌کنند که بر این اساس فعالیت 52 درصد از واحدهای صنعتی مستقر در شهرکها غیر اقتصادی است؛ واحدهایی که به طور ویژه تنگناهای خارجی و نبود نقدینگی امانشان را بریده است. در یک سال و نیم قبل البته دولت تلاشهایی در راستای امداد رسانی اورژانسی به واحدهای نیمه جان مستقر در شهرکهای صنعتی از خود نشان داده که عمدتاً پیرامون تأمین نقدینگی و زیرساخت و اجاره برخی طرحها به شخص ثالث بوده است.

 تلاشهای دولت ظاهراً تاکنون راه به جایی نبرده است؛ زیرا بنا به اذعان مدیر عامل سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی تا به امروز فعالیت 14 هزار واحد صنعتی به دلیل وجود مشکلات متوقف شده‌ است. سید ابریشمی بتازگی در گفت و گویی تأکید کرده است، این واحدها در شرایطی به تعطیلی نشسته اند که اغلب آنها با اختصاص فقط 600 میلیون تومان احیا می‌شوند، ضمن اینکه دولت به دنبال ابطال مصوبه شماری از شهرکهای صنعتی به دلیل غیراقتصادی بودن این شهرکهاست. وی بار دیگر به فعالیت غیراقتصادی 22 هزار واحد صنعتي اشاره می‌کند که با ظرفيت کمتر از 50 درصد کار مي کنند و گفته است 24 هزار واحد صنعتي هم با ظرفيت 50 تا 70 درصد به کارشان ادامه مي دهند.

به گفته معاون وزیر صنعت از مجموع81 هزار واحد 100 واحد به دليل مشکلاتي مانند نپرداختن بدهي ها به تملک بانکها درآمده اند. وی مشکل شماره یک این واحدها را همچنان کمبود نقدینگی می‌داند؛ واحدهایی که در صورت پرداخت دریافت تسهیلات بانکی 40 درصدشان احیا می‌شوند.

نکته قابل تأمل در اظهارات مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی اینکه بسیاری از این واحدها به طور متوسط به 600 ميليون تومان تسهيلات نیاز دارند تا با بازگشت شان حدود 112 هزار شغل ايجاد کنند و اگر واحدهاي کاملاً تعطيل نيز به چرخه فعاليت بازگردند، 44 هزار شغل ديگر ايجاد مي شود.

اینکه آیا مشکل واحدهای نیمه تعطیل و یا تعطیل مستقر در شهرکهای صنعتی صرفاً به موضوعات خارج از واحد بر می‌گردد یا نه، البته پرسشی است که آن را با مدیر یکی از بزرگترین شهرکهای صنعتی کشور در میان گذاشتیم. وی که نخواست نامش ذکر شود، گفت: مدیران شهرکهای صنعتی از مصاحبه منع شده اند و فقط با کسب مجوز می‌توانند مصاحبه کنند.

وی خاطر نشان کرد: به جرأت می‌توان گفت، 90 درصد مشکلات واحدها به نقدینگی بر می‌گردد و نه مشکلات مدیریتی داخل مجموعه. مشکل نقدینگی واحدها همچنان حل نشده و به رغم اینکه در یک سال گذشته دولت قولهایی داده، در سایه تحریم ها نتوانسته اقدام آن چنانی انجام دهد. این مدیر صنعتی معتقد است، در سالهای گذشته حداقل یک سوم قدرت پول ملی کاهش یافته و واحدها نقدینگی برای تهیه ماشین آلات و مواد اولیه ندارند.

وی نیاز ناچیز اغلب واحدها به نقدینگی را تأیید می‌کند و می‌گوید: برخی واحدها حتی با کمتر از 600 میلیون تومان می‌توانند احیا شوند و صرف نظر از وجود برخی مشکلات مدیریتی در داخل واحد و نبود بعضی هماهنگی ها و نظارتها در میان مدیران واحدها مشکل اصلی واحدهای مستقر در شهرکهای صنعتی نقدینگی و سرمایه در گردش است و نباید مشکل را در مسأله ای غیر از «پول» جست و جو کرد.