بقیه تیم‌های باشگاهی انگلیس شرایط مطلوبی ندارند و مربیان آنها هرکدام با خطر اخراج روبرو هستند. رقابت های باشگاهی جزیره به این لحاظ فصل عجیبی را سپری می کند. از نگاه خیلی ها چلسی قهرمانی زودهنگام خود را قطعی کرده و ساوتهمپتون به شکلی باورنکردنی در مکان دوم جدول ایستاده است. بقیه تیم های بزرگ در این فصل فقط با ناکامی روبرو شده اند. آرسن ونگر بیش از بقیه مربیان با انتقاد روبروشد. او از 18 سال پیش هدایت آرسنال را در دست دارد و در اوایل شروع کارش در لیگ برتر قهرمانی ها متوالی کسب کرده و به افتخارات دیگر دست یافت. ولی دیگر هیچکس آن نمایش زیبا و بازی روان آرسنال را ندید. آرسنال اوایل هزاره سوم زمین تا آسمان با تیم امروزی فاصله داشت. این تیم یک دهه تقریبا هیچ افتخاری بدست نیاورد و تنها یک جام حذفی در بهار گذشته کسب کرد. این تیم در این فصل بدتر از هر زمان دیگری عمل کرده و در بین چهار تیم نخست جدول جایی ندارد و در خانه مقابل منچستریونایتد شکست خورده و بازی زیبایی ارائه نمی دهد و خریدهای جدید هم نتوانسته اند آن طور که باید و شاید انتظارها را برآورده کنند.

 ونگر که مدتها از حضورش در این تیم اطمینان داشت، حالا  از فردای خود هم خبر ندارد. طی هفته گذشته بارها مسوولان آرسنال به اشتباهات او اشاره کرده اند. بزرگ ترین اشتباه او هم عدم تقویت باشگاه برای رقابت در سطح تیم‌های طراز اول اروپایی بود. به خصوص که ونگر در آرسنال قدرت عمل زیادی داراست. او با همه پول هایی که باشگاه در اختیارش گذاشته تا امروز فقط صعود آرسنال به مرحله یک هشتم نهایی چمپیونزلیگ را قطعی کرده و حالا همه منتقدان می گویند که درصورت عدم نتیجه گیری آرسنال، عصر ونگر باید به اتمام رسد.

مربی بعدی که در آستانه اخراج از تیمش قرار گرفته برندان راجرز است. او بعد از یک فصل باورنکردنی با تیمی که نسبت به بقیه رقبا ستاره های کمتری داشت، درآخرین لحظه جام قهرمانی لیگ را از دست داد و نایب قهرمان شد. اما شروع فصل جدید لیگ برای لیورپول یک فاجعه واقعی بوده و این تیم بعد از غیبتی طولانی در لیگ قهرمانان هم امسال بازگشت ضعیفی به این مسابقات داشت. لیورپول بیش از اینکه رویای حضور در بین چهار تیم نخست جدول را در سر بپروراند، به منطقه سقوط نزدیک شده است. از زمانیکه لوئیس سوارس از این تیم جدا شد، قدرت گلزنی آنها در خط حمله به شکل قابل توجهی کاهش یافته و بالوتلی هر روز بهانه های بیشتری به دست منتقدان خود می دهد. راجرز هفته گذشته به صراحت گفت که می داند احتمال اخراج شدن او زیاد است. شاگرد مورینیو که جزو یکی از بهترین مربیان نسل جدید فوتبال انگلیس به شمار می رود، هر هفته با کابوس اخراج تیمش را به میدان می فرستد. اگر او و ونگر سر جای خود بمانند، فقط به دلیل غیرممکن بودن یافتن جانشین مناسبی برای آنها در این مقطع از فصل خواهد بود.

حتی مانوئل پیگرینی هم تا هفته گذشته درآستانه اخراج قرار داشت ولی به لطف پیروزی معجزه آسا برابر بایرن مونیخ، حالا کمی نفس می کشد. سیتی در جدول رده بندی لیگ در مکان سوم ایستاده و شاید بتواند از ساوتهمپتون پیشی گیرد ولی رسیدن به چلسی در صدر جدول تقریبا غیرممکن است. اگر این تیم در لیگ قهرمان نشود و دستکم در یکی از جام های این فصل پیروز نباشد، مربی شیلیایی با سرنوشت مانچینی روبرو خواهد شد. چون مربی ایتالیایی هم بعد از فتح یک عنوان قهرمانی لیگ از سمتش اخراج شد. اخراج پیگرینی در پایان این فصل محتمل تر از هر زمان دیگری است.

 حتی لوئی فن خال هم خیلی روی نیمکت یونایتد آسوده خاطر نیست. او وعده داده بود که در طول سه ماه شیاطین سرخ را متحول می کند ولی این تیم تا امروز با افت وخیزهای زیادی روبرو بوده و تنها پیروزی برابر آرسنال کمی آرامش را در اردوی یونایتد برقرار کرده است. با وجود گلهای پشت سر هم رونی و عملکرد خیره کننده در بازار تابستانی، یونایتد همچنان افتان و خیزان پیش می رود و شاید در بهترین حالت بتواند سهمیه حضور در لیگ قهرمانان فصل بعد را تصاحب کند. با این حال باشگاه به مربی هلندی هم اطمینان صد در صد نخواهد داشت و ممکن است همان کاری که با مویس کرده را در مورد فن خال هم تکرار کند. شرایط آلن پاردیو مربی نیوکاسل اما با بقیه مربیان تفاوت آشکاری دارد. او بعد از گذشت یک ماه از شروع لیگ در آستانه اخراج شدن قرار داشت و به نظر می رسید که نیوکاسل مجبور به نبرد برای بقا در لیگ برتر خواهد بود.  اما پاردیو مقاومت کرد و باشگاه به او زمان داد و حالا نیوکاسل در جدول رده بندی فقط به خاطر تفاضل گل بدتر نسبت به یونایتد پنجم است.