موفقيت باشگاه ها همواره با خريد بازيكنان شاخص تضمين شده است، به طوري كه مي‌بينيم باشگاه هاي موفق درسطح جهان داراي بازيكناني بزرگ و گران قيمت هستند كه هم قهرماني هاي شان را تضمين مي‌كنند وهم موجب افزايش سهام و ارزش آنها مي‌شوند.

در اروپا مثال فراوان است. تيم هاي بزرگ دركنار توجه به تيمهاي پايه، بازيكنان بزرگي را هم درهرفصل به خدمت مي‌گيرند تا ازكورس مدعيان قهرمان پس نمانند، كاري كه شاهديم درباشگاه هايي همچون رئال مادريد، منچستريونايتد، بارسلونا، بايرن مونيخ و بسياري ديگرازباشگاه هاي بزرگ رخ داده است.

درواقع اين طور نيست كه يك باشگاه براي كسب موفقيت تنها اتكا داشته باشد به بازيكن سازي ومديران باشگاه ها مي‌كوشند همه جنبه ها را درنظر گرفته و هم دراين بخش برنامه ريزي منسجمي داشته باشند وهم درفصل نقل و انتقالات، بازيكنان مورد نظررا به خدمت بگيرند.

درفوتبال آسيا نيز شاهد بوديم كه تيمهايي توانسته اند جام قهرماني قاره را به دست آوردند كه ازبازيكنان بزرگي برخوردارند. نمونه اش تيمهايي همچون گوانگژوي چين يا اف سي سئول و الهلال عربستان و تيمهاي تازه راه يافته به رقابتهاي اين قاره همچون نماينده هاي استراليا.

آنچه موجب شده استقلال و پرسپوليس به عنوان دو باشگاه قديمي و باسابقه فوتبال ايران نتوانند در سالهاي اخير به نتايج مطلوبي درسطح قاره دست يابند، همين بي توجهي به هزينه هاي مناسب درطول فصل است.

در سالي كه پشت سرگذاشتيم، به گفته وزير ورزش و نماينده اش، قراربود تغييراتي شگرف دراين دوباشگاه ايجاد شود، اما نه تنها استقلال و پرسپوليس وضعيت مطلوب تري را درقياس با سالهاي گذشته تجربه نكردند، بلکه مسير افول را پيش كشيده اند. خبرهايي كه در روزهاي اخير از دل اين دو باشگاه بيرون مي‌زند، حقيقت ماجرا را برابرمان قرارمي دهد.

وضعيت اقتصادي اين دوباشگاه به قدري ضعيف شده كه ستاره هايشان يكي پس ازديگري خواستارجدايي شده اند. بعد ازاينكه مسجل شد استقلال تيموريان را هم ازدست خواهد داد و احتمالاً هاشم بيك زاده نيزازاين تيم مي‌رود، درپرسپوليس نيزچهاربازيكن خواستارجدايي شده اند. رفتن اين بازيكنان كه عموما ازستاره هاي كنوني فوتبال ايران محسوب مي‌شوند، اگرچه به ظاهر باشگاه ها را تا حدودي آرام مي‌كند و از قرضهای آنها مي‌كاهد، اما تبعات بسيارگراني درآينده به بارخواهد آورد. آنچه متضمن حيات چنين باشگاه هايي است، به يقين، هزينه هاي ايده ال درطول فصل است وگرنه راهي جزبازگشت به عقب پيش روي اين دوباشگاه ها نمي تواند متصوربود و هرروز سهام اين باشگاه ها نيز روبه افول مي‌گذارد.

 استقلال و پرسپوليس چنانچه بازيكنان ستاره اي نداشته باشند و صرف صرفه جويي اين قبيل بازيكنان را ازكانون خود كناربگذارد، ديري نخواهد گذشت كه بدل به تيمهايي معمولي خواهند شد كه فقط بخشي ازخاطرات مردم را را درذهن تداعي مي‌كنند.

صحبت ازفروش سهام استقلال و پرسپوليس است. آنها كه دستي برآتش بورس دارند، مي‌دانند سهمي بيشترخريداردارد كه سيرصعودي را بپيمايد. حال پرسش اين است كه استقلال و پرسپوليس كه فاقد بازيكناني هستند كه موفقيتهايشان را تضمين كنند، چگونه مي‌خواهند دركارزاربورس و ارزشگذاري به توفيق دست يابند؟ آيا با رفتن ستاره ها، هر روز شاهد كاهش ارزش اين دوباشگاه نخواهيم بود؟!