به گزارش قدس آنلاین، در کتاب جنان الخلود که نویسنده آن از علمای برجسته به شمار می رود، آمده است: حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را بدین لحاظ قبله هفتم می گویند که مردم در روی زمین به هفت موضع توجه دارند یا هفت موضع از زمین قبله گاه مسلمین است.
مکه معظمه، مدینه طیبه، نجف اشراف، کربلای معلی، مقابر قریش یعنی قبور کاظمین علیهماالسلام، سامرا و شهر مقدس مشهد علی بن موسی الرضا (ع). بدین جهت است که آن بزرگورار را قبله هفتم می گویند.
نکته آنکه شاید ثواب زیارت امام رضا (ع) مساوی با این هفت موضع باشد زیرا شیعیانی که امام رضا (ع) را به عنوان امام قبول دارند امامتشان کامل است برای اینکه از امام رضا (ع) به بعد هیچ فرقه ای به وجود نیامده است.
درباره این صفت حضرت رضا (ع) یعنی قبله هفتم بودن ایشان حجت الاسلام فاضل بسطامی در «تحفه الرضویه» نقل می کند: روزی حضرت موسی بن جعفر (ع) در برابر فرزندان هنگام نماز فرمودند: «فرزندم علی بایستی برای اقامه نماز جماعت باشد تا من به او اقتدا کنم.»
امام موسی بن جعفر (ع) می خواستند به فرزندان و خویشان بفهمانند که امام بعد از آن حضرت (ع) علی بن موسی (ع) است و حضرت رضا (ع) امام جماعت شدند و از انجا حضرت (ع) را ملقب به قبله هفتم (یعنی قبله امام هفتم (ع)) بازگو می کردند.
منابع:
شهر ولایت
داستان هایی از امام رضا (ع)
انتهای خبر/
نظر شما