در این باره از حضرت محمد (صَلی الله عَلیه وَ آله) نقل شده است که فرموده اند: کسی که برای خداوند اذان بگوید (و فارغ از ریا و با اخلاص باشد) خداوند پاداش چهل هزار شهید و چهل هزار صدیق به او عطا می فرماید و چهل هزار گناهکار با شفاعت و وساطت او به سوی بهشت روند و آگاه باشید که مؤذن همین که گوید: «اشهد ان لا اله الا الله» نود هزار فرشته بر او درود می فرستند و برای او طلب آمرزش می نمایند و در روز قیامت در سایه ی عرش الهی قرار دارد و کسی که مواظبت کند بر صف اول نماز و تکبیر اول و نیز مسلمانی را نیازارد، همان پاداش را که به مؤذنان در دنیا و آخرت می بخشد، قسمت و روزی او می سازند و کسی که یک سال در شهری از شهرهای مسلمانان اذان بگوید، بهشت بر او واجب می گردد، و همچنین روایت شده است که پیامبر (صَلی الله عَلیه وَ آله) بیان داشته اند: هر که چهل سال اذان بگوید، در روز قیامت با کردار چهل صدیق خوش کردار، محشور گردد و هر که بیست سال اذان گوید: در روز قیامت در حالی محشور می گردد که نوری منحصر به فرد از او ساطع می شود و هر که ده سال اذان گوید خداوند او را در بهشت با ابراهیم (عَلیه السَلام) و در جایگاه و درجه ی او سکنی دهد و هر که یک سال اذان گوید، خداوند در روز قیامت هر چه گناه داشته باشد می بخشد، اگر چه گناهانش به اندازه ی وزن کوه اُحد باشد.
منابع:
1- علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 84: 123- 124، 130، 147.
2- رسولی محلاتی، راهنمای بهشت: 24، 27.
نظر شما