رضاداد درباره رویکرد جشنواره‌های خارجی و تفاوت جشنواره ما با دیگر جشنواره‌های تخصصی و این‌که چقدر جشنواره فیلم فجر استاندارد است به سوالات ما پاسخ گفت. قسمت اول این گفت‌وگو را با هم مرور می‌کنیم.

*معنای بخش بین الملل در رقابتی بودن یا نبودن آن نیست

یکی از سوالات اصلی که در رابطه با جشنواره فیلم فجر وجود دارد این است که ما 32 دوره جشنواره را با عنوان جشنواره بین المللی فیلم فجر برگزار کرده‌ایم. اما با جداسازی بخش بین‌المللی تنها جشنواره بخش ملی آن طبق سال های گذشته در بهمن ماه برگزار می شود با این اوصاف نام جشنواره چه خواهد بود و چندمین دوره جشنواره را امسال برگزار می کنیم؟ آیا امسال ما اولین جشنواره ملی فجر را پیش رو داریم یا سی و سومین جشنواره بین المللی فجر ؟

در ارزیابی که ما از بهمن ماه سال گذشته تا مرداد ماه سال جاری انجام دادیم به یک سری تحلیل‌ها از داشته‌های جشنواره فیلم فجر رسیدیم. اگر بخواهیم کار فرهنگی موثری را سامان بدهیم باید تمامی جزئیات آن را مد نظر قرار دهیم. کار فرهنگی مانند یک کار هنری تمامی ارزش و اهمیتش در توجه به جزئیات خلاصه می‌شود. اگر این جزئیات مورد توجه جدی قرار نگیرد، شاید کار فرهنگی آنگونه که باید نتواند موثر واقع شود و ممکن است ما در مسیرمان قدم های پرزحمت زیادی را برداریم ولی این قدم ها بی فایده واقع شود. بخش بین المللی جشنواره فجر از زمان مرحوم سیف الله‌داد که معاونت سینمایی و برگزاری جشنواره را عهده‌دار بودند به عنوان بخش‌ رقابتی جشنواره افزوده شد. در سال های پیش از آن بخش بین الملل به صورت غیر رقابتی بود. معنای بخش بین الملل صرفا در رقابتی بودن یا نبودن آن نیست.

با این شرایط ظرفیت سینمای ایران برگزار کنندگان جشنواره را به سمتی برد که بخش بین الملل را به صورت جداگانه برگزار کنید؟

 بخش بین الملل همیشه در سینمای ایران یک بخش مستقل بوده است. در سال های گذشته هم یک بخش بین الملل با یک پوستر مستقل داشتیم و یک بخش سینمای ایران. تا قبل از امسال این دو بخش همیشه در یک زمان برگزار می‌شدند. ولی بین الملل 4 روزه تمام می شد چون غالبا باید می‌رفتند برلین. و سینمای ایران تا22 بهمن ادامه داشت. عموما سازمان برگزاری آن نیز مستقل بوده است. با این مقدمات پاسخ به سوالاتی که شما مطرح کردید که آیا جشنواره ما امسال بین المللی است یا نه؟ باید بگویم که بله، جشنواره فیلم فجر جشنواره بین‌المللی است. اما در سال های قبل زمان برگزاری بخش بین المللی این جشنواره در چند روز اول همزمان با بخش سینمای ایران بوده و امسال فقط زمان برگزاری اش به جهاتی که به تفصیل اعلام کردیم جابه جا شده است .البته اگر نگران آماده شدن فیلم های ایرانی نبودیم و جشنواره تئاتر اول تا دهم بهمن نبود شاید گزینه زمان پیش از سینمای ایران هم قابل قبول بود ولی یکبار این تجربه شده و جواب نداده چون تولید در ایران غالبا دیر آغاز می شود.

ما یک برنامه ای هم داشتیم که امسال اجرایی نشد که میهمانان خارجی ما فیلم های ایرانی را همزمان با فجر در 4 روز اول ببینند ولی جشنواره اردیبهشت باشد و امیدواریم از سال آینده این برنامه مان اجرایی شود. لازمه این کار این بود که ساز و کار اجرایی اش در سازمان بین الملل سینمای ایران فراهم شود. گزینه بعد از برگزاری سینمای ایران هم قابل قبول نبود؛ چون همه به یک اشباع رسیده اند و بهترین زمان اردیبهشت است. اصرار هم داشتیم عنوان فجر داشته باشد چون فجر برای ما فقط یک زمان نیست بلکه یک فرهنگ و مفهوم و کارنامه 32 ساله است.

بخش بین الملل تحت الشعاع سینمای ایران بود

پس ما امسال سی و سومین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر را پیش رو داریم.

بله، بخش بین الملل یک ظرفیت خیلی خوب و نیاز جدی برای سینمای ایران و سینمای کشور های اسلامی و منطقه می باشد. متاسفانه  بخش بین الملل همیشه تحت الشعاع سینمای ایران قرار گرفته بود. با همه زحمات زیادی که برای این بخش کشیده می شد سالن های  بخش بین الملل همیشه خالی بود و  کارگردانان و تهیه کننده گان و فیلم ساز های ما تماما درگیر بخش سینمای ایران بودند و نمی توانستند با همکاران شان از کشور های دیگر مراودات و گپ و گفت هایی را داشته باشند. البته در این سال ها تلاش های زیادی شده بود ولی این فرصت و ظرفیت پیدا نمی شد. خوشبختانه امسال آقای ایوبی فرصتی را فراهم کردند و دستور دادند تا تغییرات و بازنگری هایی در جشنواره فیلم فجر ایجاد شود، که یکی از دستاورد های آن خارج کردن بخش بین الملل از زیر سایه سینمای ایران، برای بهتر و موثر تر برگزار شدن آن بود.

البته راه های دیگری را هم اهالی سینما در این زمینه مطرح می کردند. یکی از این راه ها این بود که حضور فیلم های خارجی در جشنواره فیلم فجر را در کنار فیلم های ایرانی ارزیابی و داوری کنیم . یعنی آن ها را وارد بخش سودای سیمرغ کنیم. شما این راه حل را چگونه ارزیابی می کنید؟

این راه حل شدن بخباعث کم‌رنگ تر ش سودای سیمرغ و فیلم های ایرانی می شد. یعنی با فرض اینکه ما بیست و دو فیلم در بخش سودای سیمرغ داشته باشیم باید به تعداد فیلم های خارجی از تعداد فیلم های ایرانی حاضر کم می کردیم . در حال حاضر هم ما با بازتاب های عدم حضور در بخش سودای سیمرغ مواجه هستیم و این انتظار از جشنواره می رود که به صورت جدی  به سینمای ایران توجه داشته باشد. ممکن است عملا با این ایده سودای سیمرغ حذف شود و می ماند یک جشنواره بین المللی که تعدادی فیلم ایرانی هم دارد. که این الگو مطلوب پیشرفت سینمای ایران نیست و دیگر چیزی به نام سودای سیمرغ باقی نمی ماند.

در رقابت با آثار خارجی چیزی به نام سودای سیمرغ باقی نمی‌ماند

اما بین المللی بودن جشنواره آن گونه که در سایر جشنواره ها دیده می‌شود ، دقیقا به این معنی است که باید به صورت همزمان برگزار شوند . در حال حاضر جشنواره‌های خارجی که کارهای مثلا انگلیسی زبان و یا غیر فرانسوی را جدا می کنند مورد انتقاد اهالی سینمای آن کشور می باشند. برخی از منتقدین معتقدند  ما باید در یک مصاف با این فیلم ها مواجه شویم.

این رقابت پذیری را ما در بخش بین الملل پیش گرفته ایم. در آن بخش بسته به تعداد فیلم هایی که از سایر کشورها انتخاب می‌شوند ما به عنوان میزبان با یک فیلم بیشتر نسبت به سایر کشورها حضور خواهیم داشت. این همان چیزی است که شما می فرمایید و در سایر جشنواره ها نیز متداول است. ما نمی توانیم از  ظرفیت های بخش سینمای ایران فارغ شویم و همان گونه که گفتم ما هم ظرفیت بسیار بالایی  در بخش سودای سیمرغ و سینمای ایران داریم و هم در بخش بین الملل.  در این شرایط اگر ما این تعداد فیلم را به سه یا چهار فیلم تقلیل می دادیم عملا چیزی به نام سودای سیمرغ دیگر باقی نمی ماند. یک دیدگاهی که وجود دارد این است که جشنواره فیلم فجر فقط یک جشنواره بین المللی باشد. یعنی آرام آرام ماسودای سیمرغ را از پیکره جشنواره فجر خارج کنیم و مثلا آن را در جشن خانه سینما و جشنواره های مشابه برگزار کنیم.

جشنواره فجر ما در حال حاضر هیچ گونه شباهتی به جشنواره های برلین و کن و ... ندارد، ولی این جشنواره می تواند ساختار بین المللی داشته باشد. همین بخش بین المللی که شما امسال به صورت مستقل برگزار می کنید قاعدتا باید شبیه همین فستیوال ها برگزار شود، ولی در بخش ملی جشنواره ، هیچ شباهتی به سایر جشنواره های جهان ندارد .

ما در دنیا چند جشنواره ملی داریم که تقریبا شبیه سودای سیمرغ ما برگزار می شوند، یعنی آن ها نیز فیلم های خودشان را به رقابت می گذارند و سپس به آن ها جایزه می دهند مثلا در هند. کشورهایی که صاحب صنعت سینما هستند نسبت به سینمای خودشان یک تعلق خاطری دارند . و ما باید متوجه به سینمای ایران و ظرفیت‌هایش باشیم.

*جشنواره‌های ملی در کشورهای صاحب صنعت سینما معنا دارد

صاحب صنعت سینما بودن کشور باعث شد  بخش بین المللی را از بخش ملی جدا کنید؟

صاحب صنعت بودن باعث می شود به سینمای ایران توجه کنیم. جشنواره های ملی در کشور های صاحب صنعت سینما معنا و مفهوم پیدا می کنند. این ظرفیت برای ارتقاء نیازمند رقابت پذیری بین المللی است. مضاف بر آنکه سینمای ما حرفی دارد که مورد پذیرش جهان است به شرط آنکه در این هیاهوی جهانی صدای ما به دیگران برسد . گاهی اوقات این کشورها جشنواره‌هایشان را به جشنواره های صنفی تبدیل کرده اند مثلا فیلم بردارها یک جشنواره دارند و همه آثار کشورشان و یا دنیا در آن جا با یکدیگر به رقابت می پردازند. ما  باید کاری را که به مصلحت و منفعت سینمای کشورمان است انجام دهیم. امروزه تمام دنیا این کار را انجام می دهند. در کشورها تقریبا سینما در حوزه های فرهنگی هم از جهت جذابیت ، اشتیاق در مخاطبین و تعداد محصولات در سال حرف اول را می زنند و ما باید از این ظرفیت ها استفاده کنیم. این شور و هیجانی که در جشنواره فجر دیده می شود شاید در هیچ کشور دیگری در دنیا اینگونه نباشد و به نوعی بی نظیر است.

*سرمایه گذاری ما روی کشورهای منطقه و مخاطبین ویژه است

زمانی که شما دبیری این جشنواره را عهده دار شدید تصور همگانی این بود که ما به سمت استانداردها می رویم و نزدیک شدن به جشنواره های معتبر دنیا حرکت می کنیم. ولی الان ما با دو بعد ملی و بین المللی مواجه شده ایم و این اتفاق در سایر جشنواره های دنیا رخ نمی دهد.

این تصور و انتظار منطقی و درست است و در هر دو بخش سینمای ایران و بین الملل هدف ما رسیدن به یک جشنواره موثر و استاندارد است. به همین خاطر رویکردهایی را در بخش بین الملل جشنواره اعلام کردیم. گرچه باید مقداری از سینمای اروپا و آمریکا فاصله بگیریم تا به مخاطبین واقعی خودمان در منطقه و در محور های موضوعی نزدیک شویم. البته این کار بسیار دشوار است و در یک یا دوسال نمی توان به آن دست یافت. مشخص شدن همین دورنما برای ما از اهمیت زیادی برخورداراست. ما بیشترین سرمایه‌گذاری‌مان را در بخش بین الملل باید بر روی کشور های منطقه و مخاطبین ویژه‌ای که سینمای ایران می خواهد داشته باشد، قرار می‌دهیم. جنس سینمای ایران یک جنس سینمایی متفاوت و پذیرفته شده در دنیا است. ما حرفی داریم که اتفاقا مورد استقبال دنیا هم واقع شده است.

 * فیلم‌های پذیرفته شده در برلین رنگ و بوی سیاسی دارد

منظور شما نگاه انسانی است که در برخی فیلم ها وجود دارد؟

بله ، همین نگاهی که در سینمای ایران است و مورد استقبال واقع شده و نسبت بدان اشتیاق هم وجود دارد .  این حرف را باید روز به روز باصدای بلندتر برای مخاطبین خودمان بیان کنیم . هدف دیگری را که ما  در بخش بین الملل جستجو می‌کنیم استعدادیابی است. به نظر من تولیدات سینمای ایران به گونه ای است که بر روی تولید کنندگان سایر فیلم ها به صورت خودآگاه و نا خود آگاه اثر گذاشته است. مثلا وقتی شما می بینید که چند فیلم در دنیا با بهره برداری از الگوی «بچه های آسمان» ساخته شده، نشان دهنده این است که ما به لحاظ  سبک شناسی می توانیم در سینمای جهان تاثیر گذار باشیم. پس ما باید این استعدادها را در دنیا به هم نزدیک تر کنیم. جشنواره فجر می تواند پایلوتی برای اتفاقاتی  از این جنس باشد. آرام آرام جشنواره فجر باید به گونه ای شود که هر کسی در دنیا به دنبال این رنگ و بو است به سراغ این جشنواره بیاید. همان‌طور که هر کسی که رنگ و بوی فیلم های سیاسی را بخواهد تعقیب کند به برلین مراجعه می کند و یا رنگ و بوی جریان روشنفکری دنیا در کن جستجو می شود. پس ما می توانیم  فیلم های مستقل دارای این رویکرد را به دنیا عرضه کنیم.

*جشنواره فجر دستاوردهای سینمای ایران و  دستاوردهای انقلاب اسلامی است

در فیلم های دهه 60 نگاه سینمای ما انسانی و کودک بود و در دهه های بعد بیشتر اجتماعی است این نگاه را چگونه ارزیابی می کنید ؟

تمام این نگاه ها از رابطه میان تولید کننده و مخاطب حکایت دارد که آرام آرام شکل گرفته است. آنچه دارای اهمیت است این است که ما یک نگاه ویژه‌ای داریم، چه در زمینه اجتماعی و چه سایر زمینه ها . فیلم های اجتماعی، کودک و یا حتی فیلم های سیاسی ما با نگاه متفاوتی از سایر فیلم‌های دنیا تولید می‌شوند . نباید ما بخواهیم  بر یک نگاه تمرکز کنیم . مهم این است که ما بر جامعیت سینمای ایران تمرکز کنیم که اتفاقا رنگارنگی دلپذیری نیز در این جامعیت سینمای ایران وجود دارد . ما در جشنواره فجر یک طیف خاصی را نداریم و یک طیف گسترده ای را داریم که همه آن ها را دستاورد های سینمای ایران و در درجه بالاتر دستاوردهای انقلاب اسلامی می دانیم.

درباره رنگارنگی آثار امسال جشنواره بفرمایید.

رنگارنگی امسال نیز گسترده است که ان شاء الله در جشنواره خواهید دید.

*فیلم های اول در سینمای ایران رشد چشمگیری داشت/ توجه به جریان فیلمسازان اول در دنیا

اتفاقی که برای بخش بین الملل ما به صورت اتفاقی در سال های گذشته رخ داد این بود که فیلم سازانی مثل «ونگ کاروای» که مطرح ترین فیلم ساز کره‌ای می باشد اولین جایزه اش را از جشنواره فجر می گیرد و به سینمای دنیا معرفی می شود اما این اتفاق برای فیلمسازها ایرانی این بخش رخ نمی دهد. حالا در این مدل جدید بخش بین الملل فیلم فجر چقدر استعداد به سینمای دنیا معرفی می کند؟

به اندازه توانایی و ظرفیت های موجود . بالاخره ما باید سال به سال توانایی‌هایمان را افزایش دهیم. من امیدوارم با این رویکرد جدید بخش بین الملل، این اتفاق به طورجدی تر رخ دهد . یکی از ایده های ما که انجام آن در جشنواره امسال امکان پذیر نشد ولی احتمالا در سال آینده اجرا خواهد شد درباره فیلمسازهای فیلم اول است. فیلم های اول در سینمای ایران در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته اند و امسال نیز به نظر من این فیلم ها یک اتفاق هستند . ما می توانیم جریان رقابتی فیلم های اول را در سراسر دنیا به صورت جدی دنبال کنیم و شاید این گونه در بعد بین المللی جشنواره خیلی موثرتر واقع شویم . این بدان معنی است که جشنواره نمایش فیلم های اول فیلم سازان شویم . و  استعداد یابی کنیم .اگر ما بتوانیم جریان فیلم سازان جوان را در دنیا درست تعقیب کنیم و اگر بتوانیم مراودات بین جریان فیلم سازان جوان در دنیا و ایران - که در حال حاضر خیلی قوی کار می‌کنند - به درستی سامان دهیم ، توانسته ایم ظرفیتی را چند برابر افزایش دهیم . ما امسال یک جایزه ویژه داریم امااین از آن دست کارهایی است که به یک بستر زمانی مناسب نیاز دارد .

مشابه کاری که مثلا جشنواره ترابیکا آن را انجام می‌دهد؟

 این کار را بعضی از جشنواره های دیگر هم انجام می دهند ولی ممکن است رویکردهای آن ها رویکردهای منطقه ای و موضوعی نباشد . تمایل به فیلم سازی در کشورهای منطقه و در آسیای بزرگ با نگاهی که به سینمای ایران وجود دارد  به صورت آرام  در حال شکل گیری است . این فرآیند باید در دنیا به درستی رصد شود. سینمای ایران این ظرفیت را دارد تا به جایگاهی برای چندین جریان فرهنگی تبدیل شود و می تواند در همگرایی این جریان فرهنگی در دنیا موثر واقع شود .

* ظرفیت حضور بین‌المللی غیر جشنواره‌ای زیادی را داریم

لازمه این امر فعالیت درست  بخش بین المللی و دوری از انجمادی است که در این بخش دیده شده است.

این همان نکته ای است که در سازمان سینمایی در حال پیگیری است. ما ظرفیت حضور بین‌المللی غیرجشنواره‌ای زیادی را داریم، اما  این ظرفیت را  به اقدام عملی وسیع و موثر تبدیل نشده است. یک رویکرد که در حال حاضر وجود دارد  تشکیل «سازمان بین الملل سینمای ایران» می باشد. زیرا این ظرفیت ها نیازمند به ساختار اجرایی درست است.

*تولیدمشترک با کشورها دیگر هدف است/ از روبروشدن با مشکلات ابایی نداریم

*ما قبل از زمان برگزاری جشنواره منتظر اصلاح ساختارها بودیم.

تغییر ساختار قدری مشکل است. علت این امر هم به خاطر سرو کار داشتن با نیروی انسانی است  یعنی باید آنها را نسبت به اهداف و آرمان ها توجیه کرد. البته مقداری اشکالات اجرایی نیز برای انجام این امر وجود داشت.  این کار در حال انجام است و امیدواریم این سازمان بین المللی سینمای ایران به عنوان یک اقدام مثبت، در همگرایی تاثیر گذار واقع شود و به نظر من در دو سه سال آینده اتفاقات خوبی در در این حوزه رخ خواهد داد. بخشی از این ماجرا به خوب برگزار شدن بخش بین الملل جشنواره بستگی دارد. اگر این بخش خوب برگزار شود و استقبال خوبی نیز از آن شود قسمتی از اهداف ما برای رسیدن به این هدف سهل خواهد شد. بحث دیگر ما در حوزه بین الملل بحث تولید مشترک است. یکی از بهترین زمینه ها برای ما در این بخش، وجود یک ساختار اجرایی خوب است که در این سازمان بین الملل معنا و مفهوم پیدا می کند و این تولیدات مشترک در جشنواره می تواند نمایان شود. خود این جشنواره می تواند محل مراودات تولیدکنندگانی شود که به این تولید مشترک علاقمند هستند. این حرف ها در حد یک برنامه است که باید اجرایی شود و مشکلات و معضلات آن مشخص و رفع گردد. ما از بروز این مشکلات و معضلات در سالهای اول ابایی نداریم و اگر به هدف این برنامه اعتقاد داریم باید آن را اجرا کنیم تا اشکالات آن نمایان و برطرف شوند.

به تقابل جشن و جشنواره باور ندارم/ محدودیت مالی اجازه برگزاری جشنواره را در استان ها نمی‌دهد

شما در صحبت هایتان مطرح کردید که تمامی جشنواره ها به دنبال منافع خودشان هستند. آیا مصلحت هست که بخش ملی جشنواره فجر را به یک فستیوال تخصصی تبدیل شود؟

من این تقابلی که بعضی ها بین جشن و جشنواره ایجاد می‌کنند را باور ندارم. و آن را یک بدجنسی رسانه ای می‌دانم. سینمای ما جشنواره فجر و دهه فجر عجین شده و سینما بزرگترین دستاورد فرهنگی هنری پس از انقلاب اسلامی است. آنها که به دنبال این تقابل هستند می‌خواهند جنبه تخصصی جشنواره را بگیرند و آن جنبه را تضعیف کنند و بگویند که این جشنواره نیست و عده‌ای دور هم جمع می شوند و به خودشان جایزه می دهند و یا از آن‌سو می‌خواهند بگویند این یک جشنواره است و نسبتی با انقلاب اسلامی ندارد و نمی دانند که این سینما خودش دستاورد انقلاب است. اینها هم به انقلاب ضربه می زنند هم به سینما. به نظر من یک جشنواره خوب به یک جشن خیلی خوب تبدیل می شود. جشن یعنی فضای پرنشاط، همراه با شور و هیجان و به خصوص جشنواره فجر که همزمان با ایام پیروزی انقلاب برگزار می شود و مردمی ترین نمود جشن های پیروزی انقلاب است. قرار نیست از تمام این ظرفیت هایی که در اختیار ما قرار دارد چشم پوشی کنیم.  اگر امسال با محدودیت های مالی مواجه نبودیم مانند سال گذشته از ظرفیت نمایش در استان ها نیز استفاده می کردیم تا شرایط با نشاط تری در سراسر کشور ایجاد شود. من موافق برگزاری این الگو  هستم.

* مخالف داوری جشنواره در استانها هستم

با برگزاری جشنواره در همه استان های کشور موافق هستید؟

برگزاری جشنواره نه. جشنواره یعنی انتخاب و داوری که با انجام آن در استانها مخالفیم اعلام هم کردیم اما با استفاده از ظرفیت سینما و تسری دادن فضای جشنواره و علاقه مردم به سینما در همه استان ها موافقیم. یعنی از ظرفیت جشنواره، برای نشان دادن بخشی از ظرفیت سینمای ایران استفاده کنیم. این ظرفیت دارای اهمیت ویژه ای است. به نظر من عواملی مانند دیجیتال شدن سینما بر روی فروش امسال موثر بوده اند اما کاری که در سال گذشته در سینماهای کشور در جشنواره فجر رخ داد نیز تاثیر بسزایی در فروش دو و نیم برابری امسال سینمای ایران داشت.

منظورتان همان طرح «سلام سینما» است؟

هم طرح «سلام سینما» و هم نمایش همزمان بخشی از فیلم‌های جشنواره در استان ها، که در سالهای پیش از آن فقط در چند استان مختلف کشور برگزار می‌شد.

امسال هنوز هیچ استانی قطعی نشده است

در این دوره از جشنواره نمایش در استان‌ها به چه شکلی خواهد بود؟

 امسال هنوز هیچ استانی قطعی نشده است. سال گذشته با بودجه‌ای که وزارت کشور تخصیص داد این کار انجام شد که هم اثرات لحظه ای آن در آن مقطع زمانی و هم در طول سال دیده شد. مردم به سینما علاقه‌مندند و اگر به سینما نمی‌روند به خاطر بی علاقگی آنها نیست، بلکه این گونه جریان ها نشان دهنده این است که علاقه مردم به سینما کم نیست. باید مشکلات دیگری را که مردم دارند و آن مشکلات مانع از رفتن آن‌ها به سینما می شود را برطرف کرد. باید سالن های سینما را تجهیز کرد و فیلم ها باید مورد علاقه مردم ساخته شوند. مردم ما به سینما علاقه مندند و ما باید بتوانیم از این ظرفیت ها حداکثر استفاده را داشته باشیم.

*محدودیت انتخاب‌ها رضایت مندی مخاطبین را فراهم می‌آورد/تکرار اسم ها در سینما لازم نیست

به نظر شما امسال فیلم ها در چه سطحی قرار دارند و چه میزان می توانند مخاطبین را با خودشان همراه کنند؟

 من همه فیلم ها را ندیده ام و گزارشم بر اساس ارزیابی دوستان هیئت انتخاب است. ما در جلساتی که با این دوستان داشتیم، آن‌ها از این جشنواره به عنوان یک جشنواره متفاوت نام بردند. در بیانیه هیئت انتخاب نیز به این مطلب اشاره شده است. به واقع برآینداین فیلم ها حتی برای خود هیئت انتخاب نیز یک امر تازه بود که می تواند حاکی از یک نشانه خوب برای سینمای ما باشد. همیشه لازم به تکرار اسم ها در سینما نیست، بلکه سینمای ما این ظرفیت را دارد تا کسانی بیایند و کارهای متفاوتی را انجام دهند. محدودیت انتخاب ها باعث شده تا برآیند فیلم های امسال رضایت مخاطبین بیشتری را فراهم کند. فعلا گزارش هایی که به من رسیده این گونه است و من با توجه به مسئولیتی که دارم نمی خواهم تحلیل شخصی داشته باشم.