به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه ایرنا، صدیقی معاون وزیر علوم و رییس سازمان دانشجویی این وزارتخانه متولد 1338 است. وی دارای مدرک دکتری مهندسی مکانیک از دانشگاه یومیست انگلیس و عضو هیات علمی دانشکده مکانیک دانشگاه امیر کبیر است.

از جمله سوابق وی می توان به معاونت فرهنگی- آموزشی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، معاونت دانشجویی وزارت علوم،مدیرکلی بورس و اعزام دانشجویان وزارت علوم و معاونت های دانشجویی و اذاری و مالی دانشگاه امیر کبیر اشاره کرد.

یکی از مهم ترین وظایف سازمان امور دانشجویان (معاونت سابق دانشجویی وزارت علوم)، تهیه خوابگاه و نظارت بر آن از طریق صندوق رفاه دانشجویان است.

برای اطلاع از تعداد خوابگاه های موجود، خوابگاه های در دست احداث و همچنین نحوه نظارت و بازرسی از خوابگاه های ملکی، استیجاری و خودگردان دانشگاه ها مصاحبه ای تفصیلی با صدیقی داشتیم. آنچه که در زیر می خوانید متن کامل این گفت و گوست:



**س : آقای دکتر در حال حاضر چه تعداد خوابگاه دانشجویی ملکی، استیجاری و خودگردان داریم؟ چه تعداد دانشجو در آنها ساکن هستند و چه تعداد دانشجو تقاضای سکونت در خوابگاه دارند ولی به علت کمبود ظرفیت پشت خوابگاه ها منتظر هستند؟

- خوابگاه های دانشجویی دانشگاه ها به سه دسته تقسیم می شوند. دسته اول خوابگاه های ملکی است که متعلق به دانشگاه ها هستند. تعدادی از خوابگاه ها استیجاری است که دانشگاه خود آنها را اجاره و مدیریت می کنند و دسته سوم خوابگاه های غیردولتی هستند که در حقیقت نه ملکیت و نه مدیریت آنها با دانشگاه هاست بلکه بخش خصوصی عهده دار مسوولیت آن است.

ما براساس گزارش مهرماه 1393 و همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید یک هزار و 11 خوابگاه ملکی داشتیم . 257 خوابگاه استیجاری و 309 خوابگاه نیز غیردولتی هستند. ظرفیت خوابگاه های ملکی دانشگاه در مجموع 201 هزار و 962 نفر، خوابگاه های استیجاری 26 هزار و 216 نفر و خوابگاه های غیردولتی تنها 23 هزار و 893 نفر است.

ظرفیت خوابگاه های دولتی و غیردولتی در مجموع 252 هزار و 71 نفر است. این دانشجویان در مجموع در یک هزار و 577 ساختمان خوابگاهی مستقر هستند. همچنین از تعداد کل دانشجویانی که در خوابگاه ها مستقر هستند، 114 هزار و 299 نفر پسر و 112 هزار و 479 نفر نیز دخترند.

ظرفیت خوابگاه های غیردولتی کمتر از 10 درصد است. معمولا بیشتر معضلاتی که در رسانه ها خبری می شود نیز مربوط به این خوابگاه هاست. معتقدم بخشی از این معضلات و مشکلات نیز در رسانه ها بزرگنمایی می شود. ممکن است در خوابگاه های ملکی نیز مشکلاتی باشد اما خبری نمی شود. خبری شدن این مشکلات را البته منفی نمی دانم زیرا باید به این آسیب ها توجه شود. تعدادی از خوابگاه های خودگردان نیز به دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی و وزارت بهداشت سرویس می دهند.

مساحت خوابگاه های دانشجویی مجردی ما یک میلیون و 982 هزار و 710 متر مربع است و 307 هزار متر مربع نیز در دست احداث داریم که به مرور اضافه خواهد شد. تصور می کنیم با افزوده شدن 307 هزار متر مربع جدید، 25 هزار نفر به ظرفیت پذیرش ما افزوده شود.

مساحت خوابگاه های متاهلی ما نیز 175 هزار و 514 متر مربع است و 28 هزار و 870 متر مربع نیز در دست احداث داریم. همچنین 317 هزار مترمربع مساحت سلف های سرویس ماست که حدود 88 هزار متر مربع دیگر نیز در دست احداث داریم.

بنابراین کل بناهایی که در دانشگاه ها دارند خدمات دانشجویی ارائه می کنند یعنی سلف و خوابگاه در مجموع 5 میلیون متر مربع است و 950 هزار متر مربع نیز در دست احداث داریم.



**س : ظرفیت خوابگاه های متاهلی چه قدر است؟ چه اندازه نیاز به خوابگاه های مجردی و متاهلی وجود دارد؟

- ظرفیت ما در خوابگاه های متاهلی تنها یک هزار و 400 نفر واحد است. اگر در بحث خوابگاه های مجردی 50 هزار نفر به ظرفیت کنونی ما اضافه شود، بتوانیم پوشش استانداردی را داشته باشیم زیرا نیازهای خود را در حال حاضر با فضای موجودی که در خوابگاه ها داریم، سعی می کنیم با افزایش تخت درون اتاق ها و افراد ساکن در آنها پوشش دهیم تا دانشجویی پشت خوابگاه نماند.

براساس گزارشاتی که در ابتدای هر ترم یا سال تحصیلی به دست ما می رسد، می دانیم که به طور متوسط بیش از 10 درصد نیاز به خوابگاه در بین دانشجویان وجود دارد که بدون پاسخ می ماند اما دانشگاه ها تلاش می کنند با تراکم بیشتر به ویژه در خوابگاه های دخترانه، نیاز به خوابگاه را پوشش دهند.

می خواهم بگویم نیاز عاجل ما حدود 10 درصد یعنی 25 هزار ظرفیت جدید خوابگاهی است ولی برای پوشش استاندارد و کاستن از تراکم، نیاز به 50 هزار ظرفیت خوابگاهی مجردی داریم.

اما در بخش متاهلی، نیاز ما بسیار بیشتر است. معمولا ظرفیتی که یک ساختمان خوابگاهی متاهلی به خود اختصاص می دهد، به مراتب کمتر از خوابگاه مجردی است به این معنا که در یک ساختمان با 20 واحد ظرفیت متاهلی می توان نیاز 100 دانشجوی مجرد را پوشش داد.

به دلیل مشکلاتی که خوابگاه های متاهلی دارند، پوشش آنها پایین است مگر اینکه خیرین کمک کنند. در سال های اخیر در بخش دولتی ظرفیت خوابگاه های متاهلی رشد جدی و چشمگیری نداشته است. البته سعی شده تا وام سکونت متاهلی به دانشجویان افزایش یابد اما به دلیل محدودیت های صندوق رفاه رقم این وام در شهرهای بزرگ چندان گره گشا نیست.

برطرف کردن این نیاز با مشکل قانونی هم مواجه است زیرا براساس قانون برنامه پنجم، به طور عملی ساخت خوابگاه های دانشجویی متوقف شده و موضوع واگذاری آن به بخش خصوصی مطرح است. تعداد خوابگاه های دولتی اضافه شده در سال های گذشته نیز زیاد نیست و کلنگ جدیدی هم در سال های گذشته به ندرت به زمین شده است.

با این حال در بخش خیرین خوابگاه ساز شاهد رشدی در سال های گذشته بوده ایم ولی این رشد تا تامین نیازها به طور استاندارد فاصله بسیار زیادی دارد.



** س : برآوردی از میزان نیاز در بخش خوابگاه های متاهلی دارید؟

- نیاز در بخش خوابگاه متاهلی به طور دقیق محاسبه نشده است زیرا بسیاری از دانشجویان می دانند که ظرفیتی وجود ندارد و تقاضا نمی دهند تا در پشت صف باقی بمانند. به طور تخمینی می توانم بگویم 5 تا 6 برابر ظرفیت موجود باید خوابگاه ساخته شود تا به نیاز دانشجویان متاهل در بخش خوابگاه ها پاسخ دهیم.

البته همانگونه که گفتم ممکن است بخشی از نیاز به خوابگاه های متاهلی نیز پنهان باشد زیرا دانشجو احساس می کند ظرفیتی وجود ندارد یا نمی خواهد پشت صف بماند.



**س : اشاره کردید که ایجاد خوابگاه های متاهلی مشکلاتی دارند. با توجه به تاکید بر ازدواج دانشجویی می توانید چند نمونه از این مشکلات را نام ببرید؟

- اولین و مهم ترین مساله فضای خوابگاه های متاهلی نسبت به خوابگاه های مجردی است. در خوابگاه های متاهلی نیاز به استقلال فضای بیشتری وجود دارد و باید سرمایه و هزینه بیشتری انجام شود و همزمان تعداد کمتری از افراد تحت پوشش قرار بگیرند. به طور معمول این گونه بوده که وقتی نیاز خوابگاه مجردی جلو باشد به خوابگاه متاهلی دیرتر رسیدگی می شود.

یک معاون دانشجویی دانشگاه می تواند با 2 اتاق جواب 5 تا 10 دانشجوی مجرد را پاسخ دهد اما این فضا برای یک یا نهایتا 2 زوج دانشجو کافی است.

اما از طرف دیگر با در نظر گرفتن سیاست های نظام و توصیه به ازدواج دانشجویی باید افزایش ظرفیت خوابگاه های متاهلی دنبال شود. اگر نمی توانیم نیاز به خوابگاه های متاهلی را به طور کامل پاسخ دهیم باید در قالب وام های مسکن متاهلی بخشی از رهن یک واحد را تامین کنیم. البته در این بخش نیز به دلیل کمبود منابع صندوق رفاه خیلی نتوانسته ایم موفق باشیم.

از نظر ما، خوابگاه دانشجویی فقط یک سرپناه نیست بلکه محیطی است که در کنار محیط دانشگاه باید فعالیت های تربیتی و آموزشی در آن دنبال شود.



**س : یکی از موضوعات مهم در مورد خوابگاه ها، فرسودگی آنهاست. چه اقداماتی برای تعمیر و تجهیز آنها انجام شده است؟

- ما در این زمینه با مشکل جدی روبه رو هستیم. از یک هزار و 11 خوابگاه ملکی قدمت بیش از 30 درصد آنها بیش از 20 سال است و بیش از 17 درصد دیگر آنها نیز بین 15 تا 20 سال قدمت دارند. به عبارت دیگر می توانم بگویم که تقریبا عمر 50 درصد از خوابگاه های ما بالاتر از 15 سال است. دانشگاه ها از اعتبارات دولتی برای تعمیر و تجهیز تنها خوابگاه های ملکی شان می توانند استفاده کنند.

نکته این است که ما از خوابگاه ها با تراکم استفاده می کنیم. به عنوان مثال اگر ظرفیت اتاقی 3 نفر باشد، ممکن است 5 نفر از آن استفاده کنند و در ساختمانی که ظرفیت 100 نفر را داراست، 140 نفر ساکن باشند که باعث فرسودگی بیشتر ساختمان ها می شود.

بعضی اوقات می بینید ساختمانی که 5 سال از عمر آن می گذرد، با ساختمانی که 10 تا 15 سال قدمت دارد، از نظر فرسودگی برابر است. گرفتگی لوله ها و فاضلاب ها و فرسودگی سرویس های عمومی و حمام و غیره، مقداری از آن شرایط عادی خوابگاه را خارج کرده است.

ما اصرار داریم که اعتبار جداگانه ای برای تعمیر و تجهیز خوابگاه ها پیش بینی شود تا خوابگاه های موجود را برای پذیرایی از دانشجویان قابل تحمل کند. جمع بندی ما برای اعتبار مورد نیاز تعمیر و تجهیز خوابگاه ها حدود 500 میلیارد تومان است و طبیعی است که پیش بینی این رقم در بودجه عمومی کشور برای یک سال یا حتی 2 سال امکان پذیر نیست.

در گذشته ردیف بودجه مستقلی برای تعمیر و تجهیز خوابگاه ها در بودجه وجود داشت اما بعدها این ردیف حذف و در ردیف بودجه تعمیر و تجهیز دانشگاه ها ادغام شد.

از آنجایی که دانشگاه ها برای تعمیر و تجهیز ساختمان ها، آزمایشگاه ها و کلاس ها اعتبار کافی ندارند، حذف ردیف بودجه مستقل تعمیر و تجهیز خوابگاه ها نیز باعث شد تا برای چند سال اعتبار لازم برای تعمیر و تجهیز دانشگاه ها در اختیار خوابگاه ها قرار نگیرد. البته تعمیرات موقت برای استفاده از خوابگاه ها انجام شده اما تعمیرات اساسی که خوابگاه ها را قابل تحمل کند، در برخی از ساختمان ها انجام نشده است.

با این حال در بودجه سال آینده به دلیل کمبود اعتبارات، ردیف بودجه جداگانه ای برای تعمیر و تجهیز خوابگاه ها پیش بینی نشد اما اعتبار تعمیر و تجهیز دانشگاهها را تا 100 درصد افزایش دادند و این رقم به 400 میلیارد تومان رسید. امدیوار هستیم که بخشی از این رقم برای تعمیرات خوابگاه ها هزینه شود.



** س : چه اقداماتی برای نظارت بر خوابگاه های غیردولتی که اشاره داشتید، انجام شده است؟

- طبیعتا خوابگاه های خودگردان یا غیردولتی نیاز به نظارت و کنترل بیشتری نسبت به خوابگاه های ملکی یا استیجاری دارند. نکته اول اینکه هر فردی بخواهد مجوزهای لازم را برای ایجاد یک خوابگاه دانشجویی بگیرد، باید یکسری از شرایط را دارا باشد. همچنین قدمت ساختمان، مساحت آن و خدمات جانبی و محل این خوابگاه نیز مهم است و باید استانداردهای اولیه را داشته باشد تا ببینیم آمادگی پذیرش دانشجویان دختر یا پسر را دارد یا نه؟

حتما کنترل می شود که تمامی ساکنین دانشجو بوده و غیردانشجو وارد خوابگاه نشود. از چند سال پیش 'اتحادیه تعاونی خوابگاه داران خصوصی و غیردولتی' تحت نظر صندوق رفاه تشکیل شده و تقاضاهای ایجاد خوابگاه ها را بررسی و به آنها امتیازدهی می کند. برای صدور مجوز، یک خوابگاه باید دارای حداقل امتیازات باشد.

البته باید بگویم تعدادی از خوابگاه های موجود، مجوزی از صندوق رفاه ندارند و ما هم از وجود آنها بی خبر هستیم. برخی از این خوابگاه ها از اداره جهانگردی مجوز دارند؛ برخی نیز نه از صندوق رفاه و نه از اداره جهانگردی مجوز دارند.

تقاضای ما این بوده که صدور مجوز برای خوابگاه های دانشجویی به طور مستقل در اختیار صندوق رفاه قرار بگیرد زیرا ادارات جهانگردی نمی توانند خصوصیات و نیازهای خوابگاه های دانشجویی را کنترل کنند. با پیگیری های انجام شده، امیدواریم این امر به زودی محقق شود.



**س : اخیرا حادثه ای در یکی از خوابگاه های دانشجویی واقع در خیابان کریم خان رخ داد. آیا این خوابگاه از صندوق رفاه مجوز داشت؟

متاسفانه در این حادثه تعدادی از دانشجویان ساکن دچار گاز گرفتگی شدند. این خوابگاه از صندوق رفاه مجوز نداشت. به ما گفتند که از اداره جهانگردی مجوز دارند اما وقتی بررسی کردیم متوجه شدیم که پرونده کسب مجوز را تشکیل داده اند اما هنوز مجوزی برای آنها صادر نشده بود.

ساکنین این خوابگاه عمدتا' از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی، پیام نور و دانشگاه جامع علمی- کاربردی بودند.

باید بگویم در حال حاضر 215 خوابگاه غیردولتی از صندوق رفاه مجوز گرفته اند، 94 خوابگاه دیگر در حال کسب مجوز هستند و پرونده آنها تکمیل شده است و 41 تقاضا نیز برای ایجاد خوابگاه به دست صندوق رفاه رسیده است.

مدت اعتبار آیین نامه نظارت بر خوابگاه های غیردولتی در سال جاری به اتمام رسید و بار دیگر این آیین نامه با اصلاحات جدید و پیش بینی کنترل های بیشتر تنظیم شد و در روزهای آینده توسط وزیر علوم برای اجرا امضا و ابلاغ خواهد شد.



**س : نحوه نظارت از طرف سازمان امور دانشجویان وصندوق رفاه بر خوابگاه های غیردولتی چگونه است؟ آیا نماینده ای از طرف شما به طور دائم در این خوابگاه ها حضور دارد؟

- نماینده ای از طرف ما به طور دائم در این خوابگاه ها مستقر نیست بلکه به طور نوبتی ناظرین برای بازرسی به این خوابگاه ها مراجعه می کنند. مسیر ما برای نظارت و بازرسی از خوابگاه ها بدین شکل است که کشور را به هشت منطقه تقسیم بندی کرده و معاون دانشجویی یک دانشگاه بزرگ، مسوول یک منطقه است و سایر دانشگاه ها را پوشش می دهد.

از معاونین دانشجویی دانشگاه ها خواسته ایم تا هر چند هفته یکبار از خوابگاه ها بازرسی داشته باشند تا ببینند شرایط اولیه آن خوابگاه را همانند زمان قرارداد حفظ کرده یا نه؟

پیش بینی کرده ایم که بین دانشجوی ساکن خوابگاه و مالک قراردادی امضا شود و حقوق طرفین در حقیقت در آن مشخص باشد. براساس آیین نامه جدید، فُرم هایی در اختیار بازرسان قرار می گیرد و آنها استانداردهای اولیه را بررسی می کنند. به عنوان نمونه بازرسان به اتاق ها مراجعه کرده و بررسی می کنند که در هر اتاقی چه تعداد دانشجو ساکن است و آیا همه افراد دانشجو هستند یا نه؟

شرط اولیه ما برای هر خوابگاهی این است که غیردانشجو در آنها ساکن نشود زیرا هم اتاقی دانشجو با غیر دانشجو ممکن است مسائل و مشکلات مختلف اجتماعی را به وجود بیاورد.

تمامی خوابگاه هایی که از صندوق رفاه مجوز گرفته اند، متعهد به رعایت ضوابط و مقررات از جمله عدم پذیرش غیردانشجویان در خوابگاه ها هستند.

پیش بینی ما این است که دست کم در طول هر ترم، یک بار از هریک از خوابگاه های دانشجویی بازرسی شود. بازرسان، سرانه حمام، سرویس های بهداشتی، تخت و همچنین مفروش بودن آنها به فرش یا موکت و داشتن سالن مطالعات و امکانات ورزشی را در هر بازدیدی، بررسی می کنند.

البته به این معنا نیست که اگر خوابگاهی این امکانات را نداشت، مجوز نگیرد اما در مجموع جمع بندی می شود که از یک امتیازی پایین تر نباشد. بعضی از امکانات الزامی است و بعضی از امکانات امتیازی است که اگر یک خوابگاه داشته باشد، مناسب تر است.

شورای اسلامی شدن دانشگاه ها چند ماه پیش یکی از جلسات خود را به بررسی وضعیت های خوابگاه های غیردولتی و خودگردان اختصاص دادو براساس گزارشاتی که از کمبودها وجود داشت، به وزارت علوم، وزارت بهداشت و دانشگاه آزاد ماموریت داد تا این کمبودها را بررسی کنند.

بررسی های ما در صندوق رفاه و وزارت علوم منجر به تجدید آیین نامه نظارت بر خوابگاه های خودگردان و ابلاغ برنامه منظمی برای بازرسی از این خوابگاه ها توسط دبیران مناطق و معاونت های دانشجویی شد.



**س : آیا دفاتر مشاوره نیز در خوابگاه های غیردولتی مستقر هستند؟

- غالبا نه. هنوز هم در تمامی خوابگاه های ملکی و استیجاری دفتر مشاوره نداریم. در خوابگاه های غیردولتی و خودگردان به ندرت دفتر مشاوره وجود دارد ولی به دفاتر مشاور در دانشگاه ها و همچنین گردهمایی روسای دفاتر مشاوره اعلام کردیم که اگر دفتر ثابتی در خوابگاه ها وجود ندارد، با پیش بینی قبلی دست کم یکبار در طول هر ماه ساعاتی را در خوابگاه ها حضور پیدا کنند.

این مساله البته بیشتر به دلیل کمبود نیروست. در آیین نامه خوابگاه های خودگردان موضوع حضور دفاتر مشاوره پیش بینی شده ولی به دلیل کمبود امکانات و نیرو و همچنین عدم وجود فضای کافی در خوابگاه ها مثل وجود یک دفتر برای مشاوره، هنوز در این خوابگاه ها به شکل مورد نظر ما استقرار نیافته است.

باید بگویم وجود دفاتر مشاوره در خوابگاه های ملکی و استیجاری روبه رشد بوده است. ما معتقدیم وقت قابل توجهی از دانشجویان در خوابگاه ها سپری می شود و باید از این وقت استفاده کرد. از نظر ما خوابگاه تنها یک سرپناه نیست بلکه محیطی است که در کنار دانشگاه باید مکمل فضای آموزشی-تربیتی دانشگاه ها باشد.



**س : سیاست وزارت علوم این بوده که دانشجویان ساکن پانسیون ها نشوند زیرا دانشجو با غیردانشجو هم اتاق می شود. اما به علت تراکم خوابگاه ها و کمبود خوابگاه این اتفاق پیش می آید. برای جلوگیری از این مساله و ترغیب بخش خصوصی به حضور بیشتر در بحث خوابگاه های خودگردان طرح های تشویقی دارید؟

دانشگاه ها عمده نیاز خود را به خوابگاه از خوابگاه های ملکی یا استیجاری تامین می کنند زیرا مدیریت آن خوابگاه ها با خود آنهاست.

تاکید داریم که خوابگاه های خودگردان باید با مجوز صندوق رفاه کار خود را آغاز کنند و نظارت بر آنها نیز برعهده معاونین دانشجویی دانشگاه هاست.



**س : هزینه اجاره خوابگاه برای یک دانشجو برای ترم جاری چه میزان است؟

- رقم اجاره خوابگاه ها متفاوت است. تعرفه های جدید از مهرماه به تصویب هیات های امنای دانشگاه ها رسیده اما حداکثر مبلغ اجاره خوابگاه برای یک دانشجوی مجرد روزانه برای هر ترم کمتر از 200 هزار تومان است.



**س: اگر بخش خصوصی بخواهد وارد موضوع ساخت خوابگاه برای دانشجویان شود، به طور میانگین به چه میزان اعتبار نیاز دارد و چه تسهیلاتی در اختیارش قرار خواهد گرفت؟

البته قیمت زمین و ساخت از یکدیگر جداست. زمین بسته به محل قرار داشتنش قیمت های متفاوتی دارد. در برخی از شهرها هیچ مشکلی در زمینه زمین وجود ندارد اما در شهرهای بزرگ مانند تهران و مراکز استان ها با مشکل زمین هم روبه رو هستیم.

دانشگاه هایی که سایت های بزرگی دارند، آمادگی دارند تا بخشی از زمین های خود را برای ساخت خوابگاه به بخش خصوصی یا خیرین واگذار کنند. دانشگاه ها در این مورد با بخش خصوصی آماده امضای قراردادهای اجاره به شرط تملیک هستند به این معنا که چند سالی اجاره بهره برداری از خوابگاه ها را در درون دانشگاه ها به بخش خصوصی می دهند ولی بعد از آن مالکیت به دانشگاه منتقل می شود.

در این زمینه بخش خصوصی در دانشگاه زنجان خوابگاهی را ساخته که بعد از 30 سال مالیکیت آن به دانشگاه واگذار می شود ولی در طول این مدت بخش خصوصی از منافع و مزایای اجاره خوابگاه استفاده می کند.

بسیاری از خانواده ها نیز از زندگی فرزندانشان در درون دانشگاه ها استقبال می کنند و حتی حاضر هستند تعرفه های بالاتری را نسبت به تعرفه های صندوق رفاه پرداخت کنند زیرا علاوه بر آنکه هزینه رفت و آمد دانشجویان قطع می شود، امنیت، نظارت و کنترل نیز بر خوابگاه ها افزایش می یابد.

اما مشکل بخش خصوصی در مورد خوابگاه ها موضوع وام است. آیین نامه هایی از قبل در این زمینه وجود دارد اما اجرایی نشده است. در بودجه های سنواتی پیش بینی شده بود که بخشی از سود وام ساخت خوابگاه ها را دولت تقبل کند مثلا اگر سود وام بانکی 24 درصد باشد، 15 درصد آن را بخش خصوصی و مابقی را دولت کمک کند.

در حال حاضر حتی تعدادی از افراد حاضر هستند با وامی با سود 20 درصد، شروع به ساخت خوابگاه کنند با این حال بحثی را با سازمان مدیریت و برنامه ریزی داریم تا اعتباری را تحت عنوان کمک های فنی و اعتباری در اختیار ما قرار دهند که در حقیقت همان بازپرداخت مابقی سود وام بانکی است.

برای بودجه 94 قولی به ما برای این مساله دادند و عددی را هم تعیین کردند تا اگر بخش خصوصی وارد این بحث شد، مابه التفاوت سود بانکی را دولت پرداخت کند.



**س : فکر می کنید تاسیس بنیادهای خیرین برای هر دانشگاه تا چه اندازه می تواند به ایجاد خوابگاه های جدید و برطرف کردن مشکلات در این زمینه کمک کند؟

- خوشبختانه بنیادهای خیرین در دانشگاه های اصلی و بزرگ شکل گرفته و فکر می کنم تاسیس آنها اثرات کوتاه و بلند مدت دارد. در کوتاه مدت حضور خیرین در بحث خوابگاه سازی می تواند یک درصدی از مشکلات دانشگاه ها را حل کند اما در دراز مدت سایر خیرین در شهرها و کشور را تشویق و ترغیب به حضور بیشتر در آموزش عالی و بحث خوابگاه ها می کند.

در حال حاضر استادان یک دانشگاه از آنجایی که قدرت مالی برای انجام یک کار مستقل را نداشته اند، برای کمک به دانشگاه از آن خواسته اند تا وامی بگیرد و خوابگاه و سلف سرویس خود را تکمیل کند و آنها بازپرداخت آن وام را برعهده بگیرند.

یک استاد دانشگاه ممکن است نتواند رقم بزرگی را به یک دانشگاه کمک کند اما می تواند بخشی از حقوق ماهیانه خود را در قالب بازپرداخت وام به این کار خیر اختصاص دهد.

**س : اگر در پایان می خواهید توصیه هایی را به دانشجویان درباره حضور در خوابگاه ها بگویید؟

- ما اجاره محدودی را از دانشجویان ساکن خوابگاه های ملکی می گیریم. دانشجویان ساکن باید توجه داشته باشند که این اجاره، پول زور نیست زیرا این اجاره تبدیل به وام مسکن دانشجویانی می شود که خوابگاه به آنها نرسیده است.

بخش دیگری از این اجاره نیز صرف تعمیر و تجهیز همان خوابگاهی می شود که دانشجویان در آن ساکن هستند. در حال حاضر صندوق رفاه 30 درصد از اجاره دانشجویان را برای تعمیر و تجهیز به همان خوابگاه بازمی گرداند اما با دانشگاه ها هماهنگ شده که این رقم می تواند براساس شرایط خوابگاه افزایش یابد.

به دلیل محدودیت در منابع چاره ای به جزء رفتن به سمت مشارکت دانشجویان در تامین هزینه ها نداریم اما تلاش هم داریم که این مشارکت قابل تحمل باشد. اختیاراتی را نیز به معاون دانشجویی هر دانشگاه داده ایم که اگر در مواردی احساس شود دانشجویی مشکل مالی دارد، تخفیف هایی را لحاظ کند.

یک نکته مهم که باید به آن توجه شود فرهنگ نگهداری از خوابگاه است. این فرهنگ باید هم برای دانشجویان و هم برای خوابگاه داران و مسوولین با آموزش بیشتر شود. خوابگاه ها مانند خانه افراد مستقل نیستند و محیط آنها جمعی است. در بازدیدهایی که به طور معمول از خوابگاه ها دارم می بینم که فرهنگ استفاده از خدمات مناسب نیست.

اگر یک دانشجو یا تعدادی از دانشجویان ساکن خوابگاه ها به طور مثال در شستشوی ظرف ها رعایت نکنند، می بینید که سینک های ظرفشویی گرفته می شود و حجم خرابی نیز به دلیل استفاده افراد بیشتر بالاتر از خانه هاست. دانشجویان باید توجه کنند که از بیت المال استفاده می کنند و همه مسوول هستند.

از سویی خوابگاه داری یک هنر است. بعضا در خوابگاه های پسران می بینیم دانشجویی که به طور مثال در روزی نمره کمی گرفته، به دیوار مشت می زند و دیوار را خراب می کند. درست است که برای برخی موارد پیش بینی دریافت خسارت شده است اما در درجه اول باید فرهنگ عمومی را در استفاده از خوابگاه ها بالا ببریم.