از یک طرف خواهش می‌کردند و از یک‌سو هشدار می‌دادند که حواسشان هست و اطلاعات کافی دارند و حتی پای کنترل حسابها و سرک‌کشیدن به فرمهای سرشماری و... به میان آمد که البته بعدها رد شد.

در این میان عده‌ای انصراف دادند که می‌توان آنها را به چهار گروه عمده تقسیم کرد. 1- کسانی که پولشان از پارو بالا می‌رود و قبلا هم یارانه نمی‌گرفتند و اصولاً حوصله پرکردن این فرمها و همان اندک پیگیری را برای این رقم یارانه نداشتند یا به هر دلیل دیگر اصولاً سراغ ثبت‌نام نرفتند.2- کسانی که دعوت دولت را لبیک گفتند و نظر به درآمد مناسبی که داشتند رضایت دادند این پول را نگیرند اگر چه قبلاً می‌گرفتند.3- کسانی که درآمد متوسط به پایین داشتند، اما به خاطر کمک به دولت و اینکه در تبلیغات همواره گفته می‌شد چنانچه بخش بیشتری از مردم انصراف دهند این پولها صرف آبادانی و بهداشت کشور و گسترش شبکه درمان ارزان قیمت و گرانترنشدن قیمت حاملهای انرژی و... می‌شود، با آنکه مبلغ یارانه برایشان تعیین‌کننده بود، اما تصمیم گرفتند از خیر آن بگذرند. این گروه و نیز گروه دوم، به این وعده دولتمردان دل بسته بودند که آنها ابزار و سازوکار محکمی برای حذف ثروتمندان از فهرست یارانه‌ها دارند، بنابراین امید داشتند با انصراف آنها امکان کمک بیشتر به آنها که مستحق‌ترند نیز فراهم می‌شود. 4- این گروه که کم هم نبودند شامل کسانی است که اوضاعشان بد یا بدک نبود و حسابهای بانکی پرو پیمانی داشتند و به هیچ وجه هم قصد انصراف نداشتند و دور قبل هم یارانه‌ می‌گرفتند، اما این بار تهدیدات دولت را که خانواده‌های ثروتمند شناسایی می‌شوند و اگر ثبت‌نام کنند و بعد معلوم شود در دهک‌های بالای درآمدی بوده‌اند، شامل اقدامهای تنبیهی می‌شوند را جدی گرفتند. به واقع ترسیدند بعد برایشان مشکلی ایجاد شود، بنابراین ثبت‌نام نکردند.

اما نتیجه چه شد. حالا پس از گذشت نزدیک به یک سال از آن تاریخ، جز گروه اول که بسیار اندک هستند سه گروه دیگر شاهد وضع ناخوشایندی هستند. آنها هر روز می‌شنوند که میلیونها نفر از آنها که ثبت‌نام کرده و دارند یارانه می‌گیرند باید حذف می‌‌شدند. اما بی‌توجه به خواهش و تهدید دولت ثبت‌نام کرده، پول می‌گیرند و دولت هم هیچ راهکار و ابزاری برای شناسایی و حذف آنها ندارد و اگر دارد هم به کار نمی‌گیرد. در واقع تهدید دولت توخالی و سرکاری بوده است. حتی وقتی از جناب نوبخت به عنوان سخنگوی دولت می‌پرسند چرا اینها حذف نمی‌شوند، می‌گوید: «دولت اعتقادی ندارد که با یک حذف اشتباه مردم را اذیت کند.» اما نمی‌گوید که چطور میلیونها ثبت اشتباه را انجام داده و سهم مردم را در حلق کسانی می‌ریزند که هیچ استحقاقی ندارند و در عوض هی به بهانه کمبود بودجه و بالا بودن رقم کلی یارانه‌ها، حاملهای انرژی را گران می‌کنند و ... این رفتار سبب می‌شود پس از این مردم کاملاً نسبت به قولها و تهدیدها و هشدارهای دولت بی‌اعتنا شوند و کار خودشان را بکنند. این رفتار و بی‌تفاوتی موجود سبب می‌شود آنها که از خودگذشتگی کردند، اما حالا به خاطر عدم پیگیری دولت حقشان ضایع می‌شود، از کرده خود پشیمان شوند!