پروفسور ریچارد گالو، رئیس بخش پوست دانشکده پزشکی سن دیه گو و همکارانش موفق به کشف نقش ناشناخته سلول های چربی زیرپوستی موسوم به آدیپوسیت ها شدند. این سلول ها پپتیدهای ضدمیکروبی تولید می کنند که در مقابل باکتری های مهاجم و دیگر پاتوژن ها (عوامل بیماری زا) به ما کمک می کند. ریچارد می گوید: اکنون ما نشان داده ایم سلول های چربی مسئول حفاظت از ما هستند.

توانایی سلول های چربی در تولید مواد ضدمیکروبی تاکنون ناشناخته بود؛ چه رسد به این که حالا می بینیم آنها به اندازه یک نوتروفیل چنین موادی می سازند. سیستم دفاعی بدن در برابر عفونت های میکروبی پیچیده و چندلایه است و شامل انواع سلول ها مثل نوتروفیل ها و مونوسیت ها (سلول های متخصصی که به معنای واقعی کلمه عوامل بیماری زا را می بلعند) که تعدادشان پس از ورود میکروب ها به بدن به اوج می رسد.

اما قبل از این که گلبول های سفید خون در حال گردش، در صحنه حاضر شوند؛ بدن نیاز به پاسخ فوری قوی تری برای مقابله با میکروب هایی دارد که تعدادشان به سرعت در حال افزایش است. این کار را معمولا سلول های اپیتلیال و لکوسیت های ساکن در منطقه عفونت انجام می دهند. استافیلوکوکوس اورئوس یک باکتری معمولی و علت بیشتر عفونت های پوستی و بافت نرم در انسان است.

ظهور اشکال مقاوم به آنتی بیوتیک ها این باکتری یک مشکل مهم در پزشکی بالینی و در سراسر جهان محسوب می شود. در مطالعات قبلی، ریچارد گالو باکتری استافیلوکوکوس را در لایه های چربی زیر پوست مشاهده کرده بود. بنابراین او و همکارانش به دنبال این بودند تا بدانند آیا چربی زیر پوست نقشی در محافظت از پوست در برابر این باکتری دارد یا نه. آنها تعدادی موش را در معرض باکتری قرار داده و در طول چند ساعت متوجه افزایش تعداد و اندازه سلول های چربی در محل آلودگی شدند.

از همه مهم تر این که این سلول های چربی مقدار زیادی پپتیدهای ضدمیکروبی موسوم به CAMP تولید کردند. این پپتیدهای مورد استفاده، واکنش ذاتی ایمنی به منظور از بین بردن مستقیم باکتری های مهاجم، ویروس ها، قارچ ها و دیگر عوامل بیماری زاست. این پپتیدها اولین خط طبیعی دفاعی در برابر آلودگی هستند که تمامی موجودات زنده از آنها برای محافظت از خودشان استفاده می کنند. البته در انسان حضور این پپتیدها و خصوصا CAMP می تواند یک شمشیر دولبه باشد. کمبود آن باعث التهابات مکرر پوستی و خارش های پوستی شده و مقدار بیش از حد آن هم باعث دیگر بیماری های التهابی مانند لوپوس و صدفک پوستی و آکنه روزاسه شود.

البته آزمایش های بعدی نشان داد که این افزایش پپتیدی در واکنش به حضور باکتری به شکل مضر آن نیست. محققان معتقدند که این یافته ها بخش دیگری از پازل واکنش ایمنی را آشکار ساخته و گزینه فوق العاده جدیدی برای مطالعه بیشتر است. برای مثال داروهای فعلی که برای استفاده در بیماران دیابتی تولید می شود، ممکن است برای افراد دیگری که نیاز به تقویت این بخش از سیستم ایمنی دارند، مفید باشد.

*جام جم