در حالی که آمریکا تلاش دارد تا به همپیمانان اروپایی اش اطمینان دهد که چنین اتفاقاتی صورت نگرفته و کشورهای اروپایی با تمام قدرت به دنبال رسیدن به توافقنامه‌ای برای مقابله با جاسوسی و تحت فشار گذاشتن آمریکا برای امضای این توافقنامه هستند، کشورهای عربی درباره این موضوع کاملاً سکوت کرده‌اند.
بر اساس اسناد فاش شده ازسرویس امنیت ملی آمریکا، این نهاد امنیتی تماسهای تلفنی چند کشور عربی و از جمله عربستان سعودی، مصر، اردن و عراق را شنود کرده است.
در واقع آمریکا دریافته که برای تضمین آینده سرمایه داری و جلوگیری از چرخش رهبری اش به سوی قطبهای رقیب، باید نبض اقتصادی جهان را (خاورمیانه و خلیج فارس) در کنترل داشته باشد. افزون بر این، آمریکا با در اختیار داشتن چاه های نفت، به راحتی قادر می‌شود تا تحرکات رقبای خود را که بسیار به نفت نیاز دارند، زیر نظر بگیرد، بنابراین تسلط آمریکا و جلوگیری از ظهور هرگونه رقیب یا اتحادیه مشکل ساز در این منطقه، مسأله ای حیاتی است، زیرا پیدایش چنین وضعیتی به اعتقاد رهبران آمریکا، به مثابه تهدید رهبری این کشور و جایگزینی رقبا به شمار می‌آید.
از سوی دیگر آمریکا برای تحقق اهداف خود در منطقه، همواره از اختلافات درونی کشورهای منطقه بهره برده است و برای جامه عمل پوشاندن به الگوی امنیت دلخواه خود تلاش کرده با تبلیغات وسیعی در زمینه تهدیدهای امنیتی، کشورهای عربی را زیر رهبری مستقیم خود نگه دارد. معرفی کشورهایی مانندایران به عنوان تهدیدی برجسته و بلند مدت در چند سال گذشته بر ضد امنیت کشورهای عربی با توجه به ضعف داخلی و احساس ناامنی و بی اعتمادی آن کشورها، آنها را از لحاظ امنیتی کاملاً به آمریکا وابسته کرده است.
حضور نیروهای آمریکایی در منطقه در شرایطی که حجم وسیعی از نیروهای نظامی و همچنین اطلاعاتی آمریکا مستقر شده اند، در کنارجاسوسی و استراق سمع از شبکه های اطلاعاتی و مخابراتی، روشی مرسوم برای آمریکایی ها محسوب می‌شود.
مهمترین منبع اطلاعات جاسوسی آمریکا، شبکه های مخابراتی و اینترنتی است، آن چنان که در عراق نیز با توجه حضور گسترده نیروهای آمریکایی در گذشته، شاهد تحرکات وسیع نیروهای آمریکایی برای دستیابی به اطلاعات حساس از طریق شنود مکالمات تلفنی و همچنین پایگاه های جاسوسی کوچک بودیم.
البته حضور نیروهای اطلاعاتی آمریکا تنها محدود به عراق ویا ترکیه نمی شود، بلکه نظامیان آمریکایی در کشورهای کویت، امارات و همچنین عمان حضور مؤثر دارند.
بیش از پنج هزار نیروی آمریکایی که در پاکستان و خلیج گواتر مستقر هستند که به طور حتم بحث جاسوسی در رأس کارهای آنها قرار دارد.
هم اکنون پایگاه هایی در کشورهای ترکیه، افغانستان و عراق متمرکز شده که وظیفه اصلی آن استراق سمع از سیستمهای مخابراتی و بخصوص شبکه تلفن همراه است .
در چارچوب مداخله گرایی آمریکایی، سیاست جمع آوری اطلاعات آمریکا از کشورهای منطقه به شکل کمی و کیفی توانسته، روندهای همگرایی منطقه ای را مختل کند یا در مسیر پذیرش ترتیبات امنیت منطقه ای موانعی ایجاد نماید. ارتش آمریکا برای نظارت بر فعالیتهای مخالفان در کشورهای عربی، از تجهیزات جدید جاسوسی استفاده می‌کند و این تجهیزات می‌توانند هرگونه تحرک مخالفان مسلح را ضبط کنند و به مرکز فرماندهی گزارش دهند. در حال حاضر قطر، عربستان و آمریکا با فعالیتهای جاسوسی در نظر دارند بر شدت تنشها در سوریه بیفزایند.
پس از حوادث تروریستی ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ آمریکایی‌ها بر این تصور بودند که مشکل اصلی خاورمیانه، فقدان دموکراسی و وجود حکومتهای غیر دموکراتیک است، از این رو با تهیه طرحی موسوم به خاورمیانه بزرگ، در صدد ایجاد اصلاحات ساختاری در نظامهای سیاسی منطقه خاورمیانه برآمدند و از این طریق خواستار گسترش دموکراسی در این منطقه شدند. اما با افزایش دخالتهای آمریکا در منطقه، بر دامنه تنشها در منطقه افزوده شد، به طوری که نبود ثبات در عراق و افغانستان و گسترش ناآرامی‌های درون منطقه‌ای آشکار ساخت که مشکل عمده در خاورمیانه فقدان دموکراسی نیست، بلکه مشکل اساسی دخالتهای قدرتهای فرا منطقه ای و ایجاد تفرقه میان کشورهای خاورمیانه است.
نظر شما