۱۲ بهمن ۱۳۹۳ - ۰۰:۴۳
کد خبر: 262225

درست در همان روزهایی که دین به عنوان یکی از اساسی ترین انگیزه های قیام مردم در انقلاب 57 حاکمیت بلامنازع خود را نه از روی پشت بام ها یا از دیوار نوشته های گروههای سیاسی که از شکوه کلام آرمان خواهانه رهبری آزادی خواه ، نشان می داد ...

حادثه بزرگ  فرا می رسد

 برخی معتقد بودند که این انگیزه سرانجام با صدای رگبارها و رژه تانک ها در خیابان ها در نطفه خفه خواهد شد. غافل از آنکه تاثیر شگرف کلام نافذی که 15 سال از پس روزنه تبعید به ژرفای قلب های خسته می رسید بیش از تکرار مدام هیاهویی بود که برای بقای مهره سوخته ای همچون رژیم پهلوی بکار می رفت.

واقعیت آن است صرفنظر از تبلیغات وسیع رسانه های داخلی و خارجی برای گستراندن ارزش های غربی و محو آثار دین از کالبد جامعه ، هیچگاه بنیان نظام اعتقادی مردم استحاله نشد.شاید به همین دلیل بود که وقوع طوفانی که بتواند تندیس دین ستیزی را از ریشه برکند برای آنها که در دامان مرجعیت صادق شیعه رشد کرده بودند قطعی می نمود.

چنانکه به اعتقاد فوکو در جامعه شیعه ایران، مردم نه تنها تحصیل وضع مطلوب را غیرممکن نمی دانند، بلکه وقوع آن را نیز حتمی و لازم می شمارند و این تأثیر زیادی در برانگیختن آن ها به قیام و تلاش برای بهبودی اوضاع دارد. او در ترسیم چنین جامعه ای می گوید: “ می دانید که این روزها چه عبارتی بیش از هر چیز برای ایرانی ها خنده آور است؟ به نظرشان از هر حرفی ابلهانه تر خُشک تر، غربی تر است؟ «دین تریاک توده هاست» ... نود درصد ایرانی ها شیعه اند و منتظر بازگشت امام دوازدهم اند تا نظام راستین اسلام را در روی زمین مستقر کند؛ اما این اعتقاد هر روز نمی گوید که فردا حادثه بزرگ فرا خواهد رسید؛ همچنین همه شوربختی های جهان را هم نمی پذیرد.”

این اعتقاد و اعتماد راسخ به توان دین در تهییج
 اراده های انقلابی آنگاه رنگ افزونتری یافت که ایران اسلامی چندی بعد در معرکه دفاع هشت ساله و حتی گاه در سایه سیاه بمب هایی که کوچه پس کوچه های شهرها را نشانه می رفت به بستری برای ظهور و بلوغ انگیزه های دین مدارانه مردم بدل گشت.

انگیزه هایی که نه با تبیین الگوهای رفاه افزون تر در جامعه آن روز که در غلیان اندیشه های دینی و دمیدن روح دوباره آن در کالبد جامعه متجلی شد. بی گمان آنچه در وقوع انقلاب و پس از آن در صحنه هشت ساله دفاع مقدس متجلی شد را باید پدیده ای منحصر به فرد در تاریخ انقلاب های سیاسی نظیر آن دانست و این نکته همان واقعیتی است که باید آن را در تاثیر دین و رهبری مرجعیت شیعه در تمامی شوون زندگی اجتماعی جست.   

حامد الگار در همین خصوص مي‌گويد «مي‌بينم كه تمام حوادثي كه در پيشبرد انقلاب مؤثر بوده است جنبه اسلامي و ديني داشته و اطاعت اكثريت قاطع مردم از دستورهاي حضرت امام راحل بي‌نهايت مهم بوده است... و يكي از علل اين‌كه انقلابي شبيه انقلاب ايران را تا به حال در هيچ كدام از كشورهاي اسلام شاهد نبوده‌ايم وجود همين رهبري و نقش رهبري علماء و روحانيون بوده است، يعني در مكتب تشيع مسأله تقليد و اطاعت از مرجع جامع‌الشرايط البته در مسایل ديني بسيار مهم است.»

اقتدار سیاسی و حاکمیت مقتدرانه سیاسی آنگاه که با مولفه های دینی و رهبری اخلاق مدار دینی همراه گردد می تواند معادلات از پیش تعیین شده نظام های استکباری را نیز بر هم زند به شرط آنکه مدیران و مسوولان اجرایی نظام حاکم در عین وفاداری به آرمانهای آن ، پا را از حریم امن نظام فراتر نگذارند بویژه آنکه متاع خویش را به نام آرمانهای انقلاب در بازار مقاصد حزبی و گروهی خود عرضه نکنند.بارزترین مطالبه فرزندان انقلاب زدودن انگیزه های منفعت طلبانه از پیکره شعارهای صادقانه ای است که باید آن را به شعور تبدیل کرد.

انقلاب اسلامی امروز پس از گذشت سه دهه از شکلگیری خود علاوه بر شور انقلابی ، به افکاری نیاز دارد که اقتدار علمی کشور را نه در قامت آمار که در تجلی یافتن تلاش نخبگان و پژوهشگران جست و جو کند.انقلاب اسلامی به نگاهی نیاز دارد که صرفنظر از درآمدهای حاصل از اقتصاد نفتی و وابسته به منابع حاصل از آن ،به دستان آبادگر و اراده های مصمم برای به بار نشاندن توسعه پایدار چشم دوزد.انقلاب اسلامی تکیه گاهی می خواهد تا با اتکای بر آن جامعه آرمانی خویش را که مبتنی بر 
آموزه های دینی است بر آن بنا کند؛ جامعه ای فارغ از دغدغه های افراط و تفریط ، که با انگاره های حذف رقیب از صحنه نضج گرفته و گسترش یافته اند.

مشخصه چنین انقلابی آمیختگی بدون شرط آن با مضامین و مفاهیم واقعی دینی است و انقلاب اسلامی ایران برای پایداری و تداوم خویش بیش از هر زمان دیگر به این مفاهیم نیاز دارد. 

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.