نخستین زمینه رشد و شکوفایی کشاورزی، باران فراوانی می باشد که بر زمین فرود می آید، چنانچه حضرت محمد (ص) می فرمایند: پس از ظهور مهدی (ع) زمین را عدل و داد فرا می گیرد و از آسمان بارانی می بارد که در نتیجه ی آن، زمین محصول خود را پدیدار می سازد و امت من در حکومت آن حضرت از نعمت هایی برخوردار می گردند که هرگز مانند آن را ندیده باشند، و نیز روایت شده است: در سالی که حضرت مهدی (ع) در آن قیام نمایند، بیست و چهار باران باریده می شود و به موجب آن آثار و برکاتش بر روی زمین آشکار خواهد گردید و پیامبر (ص) بیان داشته اند: در آن سال رودخانه ها پر از آب می شود و چشمه سارها به جوشش آمده و لب ریز می گردد و زمین چندین برابر محصول می دهد.

بی شک وفور بارش باران باعث افزایش کشت نیز می گردد چنانچه از حضرت محمد (ص) روایت شده است: خوشا به زندگی پس از آن دوران که مسیح (ع)، دجال را می کُشَد، زیرا به آسمان اِذن بارش و به زمین اجازه ی روییدن داده می شود و اگر دانه ای بر روی کوه صفا گذارده شود، حتماً خواهد رویید و زمین چیزی از گناهان را در خود نگه نمی دارد و آماده ی کشت می شود و آن کشتی پر برکت می باشد.

همچنین امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند: حضرت مهدی (ع) شرق و غرب زمین را تسخیر می کند و بدی ها و ناراحتی ها را برطرف می سازد و خیر و نیکی جایگزین آن می شود، به طوری که یک کشاورز، گندم و جو می کارد و از هر مَن (3 کیلوگرم) صَد مَن محصول به دست می آورد و نیز می فرمایند: هنگامی که قائم ما قیام نماید، آسمان بارانش را می بارد و زمین گیاهانش رامی رویاند به گونه ای که یک زن از عراق پیاده به شام می رود، ولی در سر راه گامی جز بر سبزه زار و بوته ها نمی گذارد.

منابع:

1- شیخ حرعاملی. اثبات الهداة، ج3: 524.

2- شوشتری مرعشی. احقاق الحق، ج 13: 169.

3- ابن طاووس. ملاحم: 141، 152.

4- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج 52: 316، 345.

* نجم الدین طبسی. چشم اندازی از حکومت مهدی (عج): 228- 230.