به گزارش قدس انلاین در اکثر قریب به اتفاق اقوام و ملل، حجاب در میان زنان معمول بوده، هر چند با فراز و نشیب هایی نیز همراه بوده است. حجاب در میان مردمان بدوی نیز رواج داشته است؛ به طوری که با استفاده از شاخ و برگ درختان خود را می پوشاندند. استاد مطهری معتقد است که در ایران باستان و در میان قوم یهود و احتمالا در هند نیز حجاب رواج داشته، هر چند در قانون اسلام با دقت و قوانین بیشتری همراه بوده است. وی معتقد است که در عرب جاهلیت حجاب وجود نداشته و بوسیلۀ اسلام در عرب نمود پیدا کرده است. اهمیت حجاب، نقش و دایرۀ اثر آن در خودسازی، همواره مورد توجه شریعت مقدس اسلام بوده و اهمیت آن در قرآن نیز آمده است. پوشش ظاهری زنِ مسلمان، بخشی از حقیقت باطنی و بیانگر اندیشه ها و نظام ارزش های درونی اوست؛ تا جائی که پوشش و لباس هر انسانی، پرچم کشور وجود اوست. پرچمی که وی بر خانۀ وجودش نصب کرده و با آن اعلام می دارد که از کدام فرهنگ متأثر است.

قرآن کریم در در بیان فضیلت حجاب و ثمره فردی و اجتماعی آن می فرماید: «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنينَ يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى‏ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيما: ای پیامبر به همسرانت و دخترانت و زنان مؤمن بگو: جلباب ها (روسری بلند) خود را بر خویش فروافکنند. این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند، بهتر است. خداوند همواره آمرزنده و رحیم است» (سوره احزاب، آیه 59). شهید مطهری با تکیه بر آیه مذکور بیان می دارد «مطلبی که از این آیه استفاده می شود و یک حقیقت جاودانی است اینست که زنِ مسلمان باید آنچنان در میان مردم رفت و آمد کند که علائم عفاف و وقار و سنگینی و پاکی از آن هویدا باشد و با این صفت شناخته شود و در این وقت است که بیماردلان که دنبال شکار می گردند از آنها مأیوس می گردند». از این رو حفظ و رعایت حجاب، آثار مثبت و مفیدی چه برای خودِ فرد و چه برای جامعه به دنبال دارد.

استحکام بنیان خانواده

تشکیل خانواده، خود نوعی حجاب است که آدمی را از حضور بی مورد در جامعه و از انجام بسیاری از ناهنجاری های اخلاقی و رفتاری مصون می دارد. حضرت راضیه مرضیه (س) در باب اهمیت خانه و نقش زن در در نظام خانواده، خانه را نردبان و معراج زن برای قرب الهی می دانند و می فرمایند: «اَدنی ما تَکُون من رَبها ان تلزم قَعر بِیتها: آن لحظه ای که زن در خانۀ خود می ماند (و به امور زندگی و تربیت فرزند می پردازد) به خدا نزدیکتر است». بنابراین یکی از فواید حجاب، تأثیر آن در استحکام و تداوم هسته ی اصلی جامعه یعنی خانواده می باشد. تردیدی نیست که مقدس ترین پیوندها که طبق نوامیس خلقت و فطرت لازم و ضروری است، پیوند زناشویی و تشکیل خانواده است، اما برای پایداری و استواری این کانون و ادامه یافتن و حفظ بقا و سلامت آن اموری لازم است که یکی از آن ها، حفظ عفت و متقابلا رعایت حجاب است.

حجاب امری لازم برای بقاء سلامت و حیات خانواده محسوب می شود. آزادی زن در ارائه اندام خود و نداشتن پوشش مناسب، موجب توجه مردان به زیبایی های برتر و چهره های مزین زنان کوچه و بازار شده و آنان را وسوسه می نماید که در مقام مقایسه آن ها با همسران خویش درآیند و طبعاً بی رغبتی و عدم تمایل به روابط زناشویی بر آنان حاکم می شود که اگر در دراز مدت موجب جدایی زن و شوهر نگردد، دست کم موجب بروز اختلافات و زمینه بهانه جویی در خانه و تحقیر زن در منزل را فراهم می آورد. در نقطه مقابل چنانچه زن با حجابی مناسب پا به عرصه اجتماع نهد، تا حد زیادی از وقوع چنین امری ممانعت به عمل آورده است. از نگاه اسلام، زن با پوشش شرعی خود خانواده را استوار و پابرجا می سازد و هرگز افراد را تحریک نکرده، هوس ها را برنمی انگیزد و مردها را به مفسده نمی کشاند و همانا زن با پذیرش حجاب اسلامی، بزرگ ترین و ارزنده ترین خدمت رسانی را به خانواده می نماید.

حفظ بهداشت روانی جامعه

حجاب، حریم اجتماع را از بی عفتی و آلودگی های جنسی نگه می دارد و هدف والای جامعه تأمین خواهد شد. بی حجابی موجب می شود محیط جامعه که محیط کار و تلاش است، به محیطی برای ارضای خواسته های جنسی و امیال شهوانی تبدیل شود. عدم رعایت پوشش از سوی زنان در جامعه، نه تنها مردان را دچار مشکلات روانی ساخته و دل و ذهن آنان را از مسیر صحیح منحرف می سازد، بلکه جوانان اجتماع را که در سنین بلوغ و یا اندکی پس از آن به سر می برند، نسبت به زن بی اعتماد می سازد، مخصوصاً اگر این زنان بی حجاب از اعضاء خانوادۀ خودِ جوان باشد؛ یا روح غیرت و عفت دوستی را به تدریج در او از بین می رود، یا روح انتقام جویی و کینه را نسبت به کسی که به نظاره اندام آراسته ناموس او می پردازد، در او به وجود می آورد. از این رو سلامت اجتماعی بر روی اعتماد متقابل بین دو پیکره اجتماعی استوار است. پوشش زن باعث می شود که جوانان و مردانِ اجتماع نسبت به زن و احساسات درونی او اعتماد کرده و او را شایسته تشکیل کانون به ظاهر کوچک اما گسترده خانواده بدانند و از سوی دیگر دختران و زنان جامعه با رعایت پوشش صحیح، خویشتن را از آماج نگاه های هرزه حفظ کرده و آرامش و آسایش روانی برای آن ها به وجود خواهد آمد. حجاب سندی است که هویت فکری، اعتقادی و حتی فکریِ زن را ثابت کرده و از طرف دیگر مانعی است برای طرد و ردِ نگاه های آلوده و دام های گسترده شهوت جنسی مردان بی قید و بند.

پیشرفت علمی جامعه

هرچه مناظر شهوت انگیز در جامعه بیشتر باشد، به همان میزان مشکلات روانی و عقب ماندگی فکری و فرهنگی بیشتر خواهد بود. پس بهتر است بگوییم عدم رعایت حجاب و پوشش صحیح، نه تنها محیط خانه و خانواده را آلوده می کند، بلکه در سرنوشت یک کشور و مملکت هم تأثیر می گذارد، چنانچه منتسکیو می گوید: «از دست رفتن عفت زنان به قدری تأثیرات بد و معایب و نواقص تولید می کند و روح مردم را فاسد می سازد که اگر کشور دچار آن شود، بدبختی زیادی از آن ناشی می گردد. به همین جهت قانون گذاران همواره عفت را به زنان توصیه می کنند و از آن ها وقار و رعایت موازین اخلاقی را توقع دارند». اصولا باید پیشرفت های علمی و صنعتی غرب را حاصل زحمات بی دریغ طبقات علمی آن دانست که عموماً چه زن و چه مرد از هرزگی جنسی پرهیز کرده و در حد کمتری به این امور پرداخته اند، چرا که شیوع هرزگی جنسی و بی بند و باری در یک جامعه مانعی عظیم در مسیر رشد فکر و اندیشه و پیشرفت محسوب می گردد و از همین رو اقبال لاهوری اینگونه می سراید:

«رونق مغـرب نه از چنـگ و ربـاب                    نـی ز رقـص دختران بی حجـاب

نـی ز سحـر ساحـران لالـه دوست                 نی ز عریان ساق و نی از قطـع مو

محـکمـی او نـه از لا دینــی است                  نـی فـروغش از خط لاتینـی است

رونق مغرب هم از علم و فـن است                 از همین آتش چراغش روشن است

علم وفن را ای جوان شوخ و شنگ                  عقـل می باید نه ملبـوس فـرنگ»

از طرفی اگر زن در محیط علمی و کاری پوشیده و با حجاب باشد، «نظرها را کمتر به طرف خود جلب می کند و چنین چشم پوشی که در اثر حجاب کامل به وجود می آید، حواس و فکر مردان نامحرم را در هنگام فعالیت، بیشتر متوجه وظیفه شان می نماید و در نتیجه پاکدامنی و حجاب زنان در سازمان های دولتی و شخصی باعث دقت و سرعت در کار می گردد و این سرعت موجب تولید بیشتر و حل مشکلات جامعه و دقت نیز سبب بالا رفتن کیفیت می شود».

بهره برداری مفید از نیروی زن

اصولا اسلام فقط یک دین اخلاقی و یا نظامی اعتقادی نیست، بلکه آیین اسلام یک دین کامل و کلیِ دائمی است؛ کلی است چون چیزی کم ندارد و دائمی است چون رحمه للعالمین و کافه للناس است. رعایت حجاب یک نوع محدودیت برای ورود زن به عرصه اجتماع و از جمله فعالیت های اقتصادی نیست. اصل حجاب برای این است که شخصیت و ارزش والای زن از دید بدخواهان شیطان صفت محفوظ بماند و لازمه آن تامین سلامت اجتماع است. حجاب مجوز ورود زن به جامعه است، نه مانع از آن. کشانیدن تمتعات جنسی از محیط خانه به اجتماع، نیروی کار و فعالیت اجتماع را ضعیف می کند. بر عکس آن چه مخالفینِ حجاب خرده گیری می کنند، حجاب موجب فلج کردن نیروی نیمی از افراد اجتماع نیست؛ حکم اسلام پوشاندن بدن زن به استثناء چهره و دو دست است و این حکم مانع هیچ گونه فعالیت اجتماعی یا اقتصادی نیست. آنچه موجب فلج کردن نیروی اجتماع است، بی حجابی و ترویج آن و آلوده کردن محیط های کاری به لذت جویی های شهوانی است. بی شک بهره برداری از نیروی زن نیز منوط به رعایت حجاب است، در غیر این صورت با رواج فرهنگ مبتذل، ذهن جوانان جامعه را به خود مشغول می نماید و در این صورت سقوط جامعه حتمی می شود، چون وقت پژوهش و فعالیت های مفید پر می شود و جای خود را به خودنمایی و لذت جویی خواهد داد.

منابع:

1-هاشمی رکاوندی، سیدمجتبی، 1370، مقدمه ای بر روانشناسی زن، قم: شفق.

2-مطهری، مرتضی، 1373، مسأله حجاب، قم: صدرا.

3-شفیعی، سید محمد، 1390، «چیستی حجاب اسلامی: معناشناسی از منظر آیات حجاب»، فقه و حقوق: پژوهش های فقهی، شماره 10.

4-دشتی، محمد، 1389، فرهنگ سخنان فاطمه زهرا (س)، قم: امیرالمؤمنین.

5-علیپور باغبان نژاد، یوسف، 1384، حجاب آزادی یا اسارت، تبریز: احرار.

6-قربانی، محمدمهدی، 1392، «حجاب زن مسلمان و تقابل سانه ای غرب با آن»، فقه و اصول، شماره 168، 88- 96.

7- کاظمی، حسن، 1392، «حجاب و عفاف و نقش آنها در امنیت اجتماعی و خانوادگی از منظر قرآن»، علوم قرآن و حدیث، شماره 46، 149- 159.

8-منتسکیو، شارل لوئی دوسکوندا، 1362، روح القوانین، ترجمه علی اکبر مهتدی، تهران: امیر کبیر.

9- لاهوری، اقبال، 1382، کلیات اقبال، به کوشش اکبر بهداروند، تهران: زوار.

10-محمدی نیا، اسدالله، 1385، فلسفه حجاب، تهران، غدیر.

11-مطهری، مرتضی، 1382، مقام زن: خلاصه آثار شهید مطهری، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).