توجه به مزیتهای نسبی استانها، موقعیت جغرافیایی، برخورداری از جاده ها، راه آهن و فرودگاه‌ها  در هر استان از مزیتهای هر استانی محسوب می‌شود که با سرمایه گذاری واقدامهای کارشناسی  می‌تواند در افزایش صادرات  مؤثر باشد.

بی تردید در هر استانی، کالا و محصولی که مزیت نسبی و مزیت صادراتی دارد،  با توجه به ویژگی‌های جغرافیایی و پیشینه فرهنگی و برخورداری از منابع مختلف قابل شناسایی است. از سویی دیگر بهتر است سهم قابل توجهی از صادرات به هر استان اختصاص داده و از هزینه‌های گمرک و تعرفه‌های محصولات صادراتی استان کاسته شود. آنچه  قابل ذکر است  اینکه در بسیاری از استانها و شهرستانها سرمایه گذاری‌های کلانی توسط بخش خصوصی و دولتی صورت گرفته  که در بردارنده امکانات و ساختارهای قابل توجهی در راستای  افزایش تولیدات داخلی  آن استان است.

 سرمایه گذاری‌های بخش خصوصی و توجه دولتی، تنوع محصولات  و افزایش آمار تولیدات را در  استانهای مختلف کشور در پی داشته  و آمار استانهای مختلف در افزایش صادرات چشمگیر است. اما دراین میان باید به قابلیتهای استانهای محروم نیز توجه کرد که منحصرا  با توجه به تنوع جغرافیایی و آب و هوایی و برخورداری از منابع طبیعی و معدنی و با نگاه جامع مدیریتی و توانمند سازی و توجه به ظرفیتهای استانی می‌توانند  نقش مؤثری در افزایش صادرات و ارز آوری ایفا کنند.

 آنچه که متأسفانه درعملکرد  برخی از استانهایی که سهم ناچیزی در تولید و صادرات دارند، مشاهده می‌شود، نبود سرمایه گذاری بخش خصوصی است که با توجه به قابلیتهای منطقه و  با سرمایه گذاری و هدفگذاری می‌توان به اشتغال  و کارآفرینی در سطح استان و افزایش رفاه عمومی کمک شایانی کرد. آنچه درباره استانهای مرزی قابل ذکر است، توجه به ساخت شهرکهای کشاورزی و صنعتی وصنعت بسته بندی و فرآورده‌های معدنی است تا با توجه به قابلیتهای استان ارزش افزوده زیادی تولید شده  و محصولات مناسب  صادر شود. هرچند که می‌دانیم در استانهای مرزی این  قاچاق است که به تولیدات داخلی ضربه سنگینی وارد می‌کند و رقیب سرسخت بخش تولید و تجارت سالم کشور به حساب می‌آید. بنابراین برای افزایش صادرات در استانهای مرزی ضمن مبارزه با قاچاق کالا، باید به شناسایی و ایجاد پایگاه ها و شهرکهایی در جهت ایجاد صنایع تبدیلی و فرآوری مواد مختلف و پایگاه‌های بسته بندی مواد صادراتی مختلف  توجه کرد.از طرفی با فراهم آوردن فضاهای مناسب و قوانین و مقررات تسهیل کننده وهمچنین با ایجاد مناطق آزاد می‌توان استانهای کم تحرک را که از مزیت وجود صنعت و تولیدات گوناگون محروم هستند، وارد چرخه تولید محصولات مختلف و صادرات فرامرزی کرد. البته لازم به ذکر است، برای ایجاد تحرک در استانهای مختلف و ایجاد بستر لازم و مناسب در جهت تقویت تولید، شایسته است ضمن جلوگیری از خام فروشی در زمینه افزایش تولید داخلی، محصولات با کیفیت و مطابق با استانداردهای جهانی اقدامهایی جدی به عمل آید.