به گزارش قدس آنلاین، انسان موجوی عاطفی است و به ارتباط با همنوعان به ویژه دوستان نیاز دارد البته نه هر دوستی و این مسئله ای است که آموزه های دینی ما نیز بر آن تصریح دارند.
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «دوست ، نزديكترين خويشاوند و بهترین اندوخته ها است.»
امام صادق (ع) نیز فرموده اند: «منزلت دوست چندان والاست كه حتى دوزخيان نيز پيش از خويشاوند از او كمك مى طلبند و او را صدا مى زنند. خداوند از زبان دوزخيان مى گويد: «ما را شفيعانى نيست و نه دوستى مهربان».
دوست به اندازه ای اهمیت دارد که بنابر روایات می توان از طریق دوستان شخصیت یک فرد را شناسایی کرد.
پیامبر اکرم (ص) در این باره فرموده اند: «آدمى بر آيين دوست خود است؛ پس هر يك از شما مواظب باشد كه با چه كسى دوستى مى كند.»
امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند: «همنشين، مانند وصله لباس است؛ بنا بر اين، دوست همگون با خودت انتخاب كن [كه وصله ناجور نباشد]، همراه نيز چون دوست است؛ پس همراه سازگار برگزين.»
همان حضرت (ع) فرموده اند: «از همنشينى با يار بد بگريز؛ زيرا كه او همدم خود را هلاك مى كند و همنشين خود را به نابودى مى كشاند.»
امام صادق (ع) در توصیه به چگونگی انتخاب دوستان می فرمایند: «هر يك از برادرانت كه سه بار از تو خشمگين شد و درباره سخن تو بدى نگفت، او را به دوستى خود برگزين.»
امام جواد (ع) می فرمایند: «زنهار از همنشينى با بدكار؛ زيرا او همچون شمشير آخته است كه ظاهرش زيباست و نشانى كه مى گذارد، زشت.»
پیامبر اکرم (ص) نیز فرموده اند: «همنشينى با كسى كه آنچه براى خودش مى بيند و مى پسندد براى تو نمى بيند، خيرى براى تو در بر ندارد.»
منابع:
غررالحکم
بحارالانوار
میزان الحکمه
انتهای خبر/
نظر شما