به گزارش قدس آنلاین، از اذکار مورد توصیه که برای آن فضایل و برکات فراوان برشمرده شده، تسبیحات مشهور به تسبیحات حضرت زهرا (س) است.
حضرت امام محمدباقر (ع) درباره تسبيح حضرت زهرا (س) مى فرمايند: «خداوند متعال به چيزى برتر از تسبيح حضرت زهرا (س) عبادت نشده است، همانا اگر چيزى با فضيلت تر و برتر از آن وجود داشت، رسول خدا (ص) آن را به دخترش تعليم مى نمود.»
از امام صادق (ع) در باره تفسير آيه «و اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً» سؤال كردند، ايشان فرمودند: «هر كس خداوند را با تسبيح فاطمه زهرا (س) ذكر بگويد، ذكر كثير گفته است.»
و نیز فرموده اند: «ما فرزندانمان را به تسبيح حضرت زهرا (س) فرمان مى دهيم، همان طور كه آنها را به نماز فرا مى خوانيم.»
امام باقر (ع) نیز در فضیلت تسبیحات حضرت زهرا (س) می فرمایند: « هر كس تسبيح حضرت زهرا (س) را به جاى آورد و سپس از گناهش استغفار كند، خداوند آن گناه را بر او مى بخشد. زيرا تسبيح زهرا (ع) گر چه صد ذكر در زبان است ولى هزار بار ترازوى اعمال انسان را سنگين تر مىكند و شيطان را مى راند و خداوند بخشايشگر را خشنود می سازد.»
همچنین، امام صادق (ع) درباره آثار این تسبیحات فرموده اند: « هر كس پس از به جاى آوردن نماز واجب، خداوند متعال را به تسبيح حضرت فاطمه (ع) كه مجموعا صد مرتبه است- مورد تقديس و تحميد قرار دهد و آن را با ذكر لا إله إلّا اللَّه- يك مرتبه- به اتمام برساند، مورد عفو و آمرزش خداوند قرار مىگيرد.»
لاوه بر این، ایشان می فرمایند: « هر كه پس از اتمام نماز واجب و قبل از [روى برگرداندن از جانب قبله]، آنكه زانوهاى خود را از حالت [تشهّد] نماز تغيير دهد، خداوند را به تسبيح حضرت فاطمه (ع) تقديس نمايد، خداوند بهشت را بر او واجب مىكند- يعنى او را در بهشت جاى مىدهد.»
منابع:
بحارالانوار
کافی
زندگانى حضرت زهرا عليها السلام
انتهای خبر/
نظر شما