به گزارش قدس آنلاین، صدوق در كتاب امالى و خصال از يونس بن ظبيان و او از امام جعفر صادق (ع) نقل مي كند كه فرمودند: «فاطمه اطهر نزد خدا داراى 9 اسم بود بدين شرح: فاطمه، صديقه، مباركه، طاهره، زكيه، راضيه، مرضيه، محدثه (بفتح حاء و دال با تشديد) و زهراء.»
سپس امام صادق (ع) فرمودند: آيا تفسير و معنى كلمه فاطمه را ميدانى؟»
گفتم: اى آقاى من! برايم شرح بده، فرمودند: «يعنى آن بانو از شر و فتنه بر كنار بود، اگر حضرت على بن ابى طالب با فاطمه زهراء ازدواج نمي كرد از زمان حضرت آدم تا روز قيامت در روى زمين از براى فاطمه اطهر همسرى يافت نمي شد.»
همچنین، صدوق در كتاب علل الشرائع از ابان بن تغلب نقل مي كند كه گفت: به امام جعفر صادق (ع) گفتم: يا ابن رسول اللَّه! براى چه فاطمه اطهر (س) زهراء ناميده شد؟
فرمودند: «براى اينكه نور حضرت زهراء روزى سه مرتبه براى امير المؤمنين عليه السّلام مي درخشيد، نور صورت آن بانوى معظمه در وقت نماز صبح موقعى كه مردم در رختخواب خود بودند مي درخشيد، سفيدى آن نور داخل حجرههاى اهل مدينه مي گرديد و حياط هاى آنان سفيد مي شد و ايشان از اين منظره تعجب مىنمودند و نزد پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله مىآمدند و راجع به آن نور پرسش مي كردند، پيامبر خدا (ص) آنان را به جانب خانه زهراى اطهر روانه مي كرد، وقتى متوجه خانه آن بانو مي شدند مي ديدند او بر سر سجاده عبادت نشسته و نور صورت وى از محراب عبادتش ساطع مىشود، آنان درك مىنمودند: آن نورى كه مي ديدند از نور فاطمه بوده است.
هنگامى كه ظهر مي شد و فاطمه اطهر آماده نماز ظهر مي گرديد يك نور زردى از جبين وى مي درخشيد و داخل خانههاى اهل مدينه مي شد كه در و ديوار خانهها و لباس و رنگ ايشان زرد چهره مي گرديد.
وقتى از آن نور پرسش مىنمودند پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله آنان را به جانب خانه زهراى اطهر روانه مي كرد، موقعى كه متوجه خانه آن بانوى مكرمه مي شدند مي ديدند او در ميان محراب عبادت ايستاده و نور زردى از جبين وى ساطع مىشود آنگاه درك مي كردند: آن نورى كه مشاهده كرده بودند از نور جبين مبين آن حضرت (س) بوده است.
موقعى كه آفتاب غروب مي كرد صورت حضرت زهراى اطهر سرخ و يك نور سرخى از صورتش ساطع مي گرديد و آن بانو براى اين نعمت شكر حضرت پروردگار را به جاى مىآورد، آن نور سرخى كه از جبين وى مي درخشيد داخل خانههاى آن مردم ميگرديد بنحوى كه حياط هاى آنان سرخ مي شد، ايشان از آن منظره تعجب مي كردند! لذا به حضور رسول خدا مي شتافتند و راجع به آن نور گفتگو مىنمودند، پيامبر خدا (ص) آنان را بطرف خانه زهراى اطهر م يفرستاد، موقعى كه مىآمدند مي ديدند آن بانوى معظمه (س) بر سر سجاده عبادت نشسته و مشغول تسبيح و تمجيد پروردگار است و نور قرمزى از صورت وى مي درخشد، پس از اين جريان درك مي كردند: آن نورى كه ديده بودند از نور جبين آن بانوى مكرمه بوده است، آن نور همچنان در صورت وى بود تا موقعى كه امام حسين عليه السّلام متولد شد، آن نور همچنان در صورت ما امامان هر كدام پس از ديگرى خواهد بود، تا روز قيامت.»
علاوه بر این، صدوق در كتاب «عيون اخبار رضا (ع)» نقل مي كند كه ابن عباس به معاويه گفت: آيا ميدانى كه فاطمه براى چه فاطمه ناميده شد؟ گفت: نه، گفت: براى اينكه او و شيعيانش از آتش جهنم آزادند، من اين موضوع را از پيامبر خدا (ص) شنيدم.
همچنین، صدوق در كتاب «علل الشرائع» از پيامبر اسلام (ص) نقل مي كند كه به فاطمه فرمودند: «آيا مي دانى كه تو براى چه فاطمه ناميده شدى؟»
حضرت علي (ع) گفت: «براى چه يا رسول اللَّه!» فرمودند: «براى اينكه فاطمه و شيعيانش از آتش جهنم نجات خواهند يافت.»
منابع:
بحارالانوار
زندگانی حضرت زهرا (س)
انتهای خبر/
نظر شما