در این باره روایت شده است: مردى خطاب به همسر خویش گفت: خدمت حضرت فاطمه زهرا )عَليهاالسَلام( برو و از ایشان بپرس آيا من از شيعيان شما هستم يا نه؟
آن زن خدمت حضرت زهرا (عَليهاالسَلام) رسيد و مطلب را پرسيد. پس حضرت فاطمه عليهاالسلام فرمودند:
به همسرت بگو اگر آنچه را كه دستور داده ايم بجا مى آورى و از آنچه كه نهى نموده ايم دورى مى جويى از شيعيان ما هستى وگرنه شيعه ما نيستى .
زن به منزل برگشت و فرمايش حضرت زهرا (عَليهاالسَلام) را براى همسرش ‍ نقل كرد. مرد با شنيدن جواب حضرت سخت ناراحت شد و گفت: واى بر من! چگونه ممكن است انسان به گناه و خطا آلوده نباشد؟ بنابراين من هميشه در آتش جهنم خواهم سوخت، زيرا هركس از شيعيان ايشان نباشد هميشه در جهنم خواهد بود.
زن بار ديگر به محضر فاطمه (عَليهاالسَلام) رسيد و ناراحتى و سخنان همسرش ‍ را نزد آن حضرت بازگو نمود.
سپس حضرت زهرا (عَليهاالسَلام) فرمودند: به همسرت بگو؛ آن طور كه فكر مى كنى نيست. چه اينكه شيعيان ما بهترين هاى اهل بهشتند ولى هركس ما را و دوستان ما را دوست بدارد و دشمن دشمنان باشد و نيز دل و زبان او تسليم ما شود، ولى در عمل با اوامر و نواهى ما مخالفت كرده، مرتكب گناه شود، گرچه از شيعيان واقعى ما نيست اما در عين حال او نيز در بهشت خواهد بود، منتهى پس از پاك شدن از گناهان.
آرى؛ به اين طريق است كه به گرفتاريهاى (دنيوى) و يا به شكنجه مشكلات صحنه قيامت و يا سرانجام در طبقه اول دوزخ كيفر ديده، پس از پاك شدن از آلودگی هاى گناه به خاطر ما از جهنم نجات يافته، در بهشت و در جوار رحمت ما منزل مى گيرد.

منابع:

1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج68: 155.

2-ناصري، محمود. داستانهاي بحار الانوار، ج2: 73-74.