جواد حردانی در گفتوگو باایسنا،در ابتدا درباره مدالآوریاش در مسابقات بینالمللی جایزه بزرگ امارات، اظهار کرد: خدا را شکر میکنم که پس از دو سال به میادین برگشتم و توانستم در مسابقات بینالمللی خوش بدرخشم و برای کشورم سه مدال به دست آورم. در این مسابقات 58 کشور شرکت داشتند و تمام رقبا به جز حریف چینیام حضور داشتند. رقابت سنگینی بود که خوشبختانه من هم توانستم مدال کسب کنم.
وی گفت: من پس از اینکه از پارالمپیک لندن برگشتم، دچار مصدومیت شدم و تحت عمل جراحی دیسک کمر قرار گرفتم. به واسطه همین موضوع، یک سال و نیم دوره نقاهت را گذراندم و پس از بازگشت مجدد به میادین، توانستم در مسابقات بینالمللی قطر که کسب سهمیه مسابقات جهانی هم بود، شرکت و در پرتاب وزنه به مدال نقره و در پرتابهای نیزه و دیسک به نشان برنز دست پیدا کنم. در این مسابقات اگرچه رکوردم در پارالمپیک لندن را ارتقا ندادم ولی به آن رکورد نزدیک شدم که از این بابت خدا را شکر میکنم.
دارنده نشان طلای پارالمپیک بیانکرد: ماده تخصصی من پرتاب دیسک است و باتوجه به تغییر قانون فدراسیون جهانی و حذف این ماده از مسابقات جهانی و پارالمپیک ریو، من نزدیک به یک سال است که در ماده پرتاب نیزه مشغول به فعالیت هستم.
وی افزود: من برای مسابقات آسیایی که چند ماه گذشته برگزار شد نیز آماده شده بودم ولی رکورد لازم را به دست نیاوردم و نتوانستم به این رقابتها اعزام شوم. اکنون به دنبال برنامهای دو ساله برای پارالمپیک برزیل هستم تا انشاالله در آنجا بتوانم موفق باشم. تمام هدفم در این مسابقات کسب مدال است و این انتظار هم از من میرود.
حردانی ادامهداد: من حضور در سه پارالمپیک را در کارنامهام دارم و نزدیک به 14 سال است که ملیپوش هستم و به همین دلیل پارالمپیک برزیل دیگر برای من جای کسب تجربه نیست و برای کسب مدال میروم و انشاالله که بتوانم خوب کار کنم و باز هم مدال خوشرنگ که همان طلا است را به دست آورم. امیدوارم در مسابقات قهرمانی کشور سال آینده نیز که میتواند به عملکردم در مسابقات جهانی بسیار کمک کند، موفق باشم و امیدوارم رکوردهای خوبی به ثبت برسانم. مردم واقعا از من انتظار دارند و فقط مدال طلا را میشناسند و برایشان مهم نیست که من مادهام را تغییر دادهام و البته من هم تمام تلاشم را میکنم تا دل مردم کشور و خوزستان را شاد کنم.
وی با بیان اینکه در حال حاضر مربی ندارم، خاطرنشانکرد: من به تنهایی تمرین میکنم و هر چقدر هم که خودمان هم تجربه داشته باشیم ولی باز هم میطلبد که مربی کنارمان باشد؛ چرا که ریزهیکاریهایی است که باید به شاگرد آموزش داده شود. صحبتهایی شده است که من بتوانم یک مربی بسیار خوب استانی یا کشوری استخدام کنم و انشاالله برنامه خوبی برای پارالمپیک برزیل داشته باشم تا هم آخرین پارالمپیکم باشد و هم بتوانم مدال کسب کنم.
این ورزشکار خوزستانی افزود: البته باید به آنجا بروم و اوضاع و شرایط را ببینم و اگر سخت بود که ورزش را میبوسم و کنار میگذارم و اگر دیدم که در توانم هست، ادامه میدهم. در هر صورت اگر نشد ورزش قهرمانی را دنبال کنم، حتما برای سلامتیام ورزش همگانی را انجام خواهم داد.
وی در ادامه استان خوزستان را قطب دو و میدانی کشور دانست و گفت: خوزستان استانی است که طی 25 دوره قبلی مسابقات قهرمانی کشور، حداقل در 20 دوره قهرمان کشور شده است و من دوست دارم مسوولان همانطور که در گذشته از ورزشکاران حمایت کردهاند، باز هم از آنها حمایت کنند. اگر مسوولان اکنون هزینه نکنند و وقت نگذارند، ما نمیتوانیم در مسابقات آینده موفق شویم. شرکتها و سایر ارگانها نیز باید اسپانسر شوند و اگر بخواهند دو ماه پیش از مسابقات اسپانسر شوند، آن موقع دیگر نیاز ما نیست.
حردانی در پایان گفت: از حاجتی، مدیرعامل باشگاه ملیحفاری که مدیر من است، تشکر میکنم؛ او همیشه از من حمایت کرده است و حمایتکننده اصلی من نیز خود او بود و حمایتهای او باعث شد که بتوانم در مسابقات اخیر بدرخشم. من بسیار خوشحالم که چنین مدیری دارم.
نظر شما