و کتاب هایی که تلفیقی از آموزه‌های این دو مکتب را با رویکردهای نو به حرفه بازیگری در مباحث روانشناختی،حکمت انسانی و انرژی گرایی مطرح می‌کنند.
برجسته ترین روشها و اصول بازیگری را برشت،استانیسلاوسکی و بعد‌ها به تبعیت و با توجه به مبانی و اصول این دو روش؛استراسبرگ و مه یرهولد مطرح ساختند و تا حال حاضر نیز آنچه همین مکاتب بازیگری نسخه کرده‌اند، محور اصلی کتاب‌های آموزشی قرار می‌گرفته است.
کتاب «مبانی بازیگری» نوشته خانم «بلا مرلین» نیز از بحث فوق خارج نیست با این تفاوت که این نویسنده و مدرس تلاش کرده تا از هر لحاظ کتابی کامل پدید آورد. طرح روشها و تمرین‌های کسب مهارت بازیگری و توجه به مباحث روش‌های خودشناسی و شناخت توانایی‌های فیزیکی و قدرت درونی،در کنار یادآوری آموزه‌های استادان دیگر و مروری اجمالی بر تاریخچه هنر بازیگری،کتاب را خاص و تا حدودی منحصر به فرد کرده است.
کتاب با مختصری درباره تاریخ بازیگری در ادوار مختلف آغاز می‌شود و سپس به آموزش بازیگری و روش‌های خاص برای پرورش ابزار بازیگر از قبیل صدا، بیان، شکل تنفس، فیزیک بدن، میمیک چهره، تخیل و دیگر موارد می‌پردازد و در بخش‌های بعدی با بهره گیری از تجارب بازیگری و روان‌شناسی نو به اصول ساخت شخصیت و ریزپردازی ها، شیوه‌های روان بدنی و بازیگری مقابل دوربین متمرکز می‌گردد و در ادامه به دشواری‌های معمول حرفه بازیگری و روش‌های غلبه بر آنها اشاره می‌کند. در انتها نیز نگاهی دارد به معرفی کلی روشها و شرح مختصری از آموزه‌های دیگر استادان بازیگری در قرن اخیر که البته بسیار کاربردی و مفید نیز هست. توجه ودقت به ابزار جسمی، ذهنی و روحی روانی بازیگر و از سرگذراندن آموزش‌های خاص و تمرین‌های ویژه مواردی است که در کتاب به آن توجه کامل شده است؛ به همین جهت مباحث کتاب به شیوه‌ای چیدمان شده که بتوان همزمان با خوانش کتاب به تمرین آموزه‌ها نیز پرداخت.
بلا مرلین در کتابش تلاش دارد تا پس از بیان آموزش‌های نظری و طرح تکنیک‌های بازیگری به مقوله نقش پذیری از منظر بازیگر بپردازد و زندگی کردن در قالب دیگری را از بعد درونی و روان‌شناسی مورد نظر قرار دهد.در جایی از کتاب می‌گوید:«بازیگری داروست؛دارویی هیجان انگیز،عالی و سرمست کننده.در واقع شما روی طنابی راه می‌روید که یکسر آن آسیب‌پذیری و سر دیگر آن شعف حاصل از خلاقیت محض است.چه کسی می‌گوید همه می‌توانند بازی کنند؟» و با همین پرسش بیان می‌کند که بازیگری تا چه حد می‌تواند سخت و دور از دسترس باشد. رسیدن به این لحظه که بدانی چیزی نمی‌دانی و آغاز برای دانستن و بازشناسی ابزار خویش و درکی درونی و بشدت آگاهانه از آنچه یک بازیگر می‌خواهد و باید باشد.
این جمله در پایان کتاب بخوبی دیدگاه او را نسبت به این هنر بیان می‌کند: اگر بتوانید سرشت خلاق خود را آزاد کنید، به همبازیتان توجه کنید و بگذارید تخیلتان پرواز کند؛آنگاه ممکن است حضور و اشتراک حقیقی در بازیگریتان به وجود آید.
کتاب مبانی بازیگری با ترجمه علی حاجی ملاعلی و توسط انتشارت ققنوس روانه بازار شده و نسبت به کتاب‌های مشابه‌ای که به این حرفه پرداخته‌اند تا حدودی کامل‌تر است و می‌تواند به عنوان یک کتاب آموزشی و کاربردی مورد توجه قرار گیرد.
نظر شما