قدس آنلاین- آمنه مستقیمی: حضرت رضا (ع) به روابط خانوادگی و ارتباط با اقوام توجه داشتند و وقتی در صدد حرکت از مدینه به سوی طوس برآمدند، همه فرزندان موسی بن جعفر (ع) و پسرعموها را جمع و با آنها وداع کردند.

چرایی هجرت فرزندان موسی بن جعفر (ع) به ایران/برخورد امام رضا (ع) با سنن ایرانی

به گزارش قدس آنلاین، سبک زندگی رضوی سرشار است از آموزه هایی است که هر کدام از آنها می تواند کتابی قطور از معرفت و فرهنگنامه ای غنی از چگونگی حیات برتر را در خود جای دهد؛ از جمله آموزه های این سبک توجه به صله رحم و ارتباط با خویشان و بستگان است، از این رو و نیز به مناسبت فرا رسیدن ایام نوروز که بازار رفت و آمدها در آن گرم است، با آیت الله محمدحسن اختری، دبیر کل مجمع جهانی اهل بیت (ع) درباره صله رحم در سیره ثامن الائمه (ع) به گفتگو پرداخته ایم که مشروح آن از نظرتان می گذرد:

 

در آموزه های دین مبین اسلام برای صله رحم و دلجویی از خویشان و اقوام چه جایگاهی در نظر گرفته شده است و این مهم از چه منظر حائز اهمیت و مورد تاکید است؟

مسئله صله رحم در دین مقدس اسلام و در قرآن کریم و روایاتِ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از مسائل پراهمیت و ارزشمند محسوب می شود و هم آیات و هم روایات آن را مورد تاکید فراوان قرار داده اند.

مسئله ارتباط با افراد و اشخاص به ویژه خانواده ها یکی از اموری است که بعد از ایمان به خداوند متعال و عبادت در درگاه الهی مورد عنایت قرآن قرار داشته که در مرحله نخست پدر و مادر و در مراحل بعد فرزندان و دیگر بستگان طبق فرمایش قرآن «اولوالارحام بعدهم اولی ببعد» قرار می گیرد چراکه خداوند درباره وابستگان خانوادگی می فرماید: «برخی نسبت به برخی دیگر اولویت دارند و درجه قبل از دیگری قرار می گیرند.»

علاوه بر این، در روایات ما مسئله صله رحم تا جایی پیش رفته که می فرماید: کسی که صله رحم انجام دهد باعث سعادت او در زندگی و باعث طول عمر او خواهد شد. یعنی در روایات نیز به این مسئله توجه داده شده که صله رحم عمر را طولانی می کند و در مقابل کسانی که نسبت به ارحام خویش تقیدی ندارند، دچار کوتاهی عمر و نابسامانی هایی می شوند.

از این رو است که در اعیاد چه مذهبی و چه سنتی فرهنگی ، همواره مردم ما به مسئله صله رحم توجه داشته اند، امروز نیز بر اساس عرف جامعه، ضرورت دارد که مردم در اعیاد به دیدن یکدیگر بروند.

امید است این سنت همیشه زنده باقی ماند و مردم به رابطه خویشاوندی و خانوادگی مقید و گرم باقی بماند.

چراکه هر چه به اینها توجه شود بنیان خانواده ها محکم و صمیمت ها بیشتر و دل ها به یکدیگر نزدیک تر می شود.

 

در سیره حضرت رضا (ع) موضوع صله رحم چه تعریفی دارد و حضرت (ع) به این مهم چه اهتمامی داشته اند؟

در سیره ائمه معصوم (ع) به طور عام این مسئله بسیار مورد توجه بوده است و در روایات بر این مسئله تصریح کرده اند.

امام رضا (ع) هم نسبت به برادران خود و نیز بنی عمام خویش به این مسئله توجه داشتند و در روایات است امام کاظم (ع) در آخرین وصیت خود همه فرزندان را جمع کرده و فرمودند: «باید از برادرتان علی بن موسی (ع) اطاعت کنید که خداوند او را ولی من و ولی خویش قرار داده است.»

و حضرت (ع) نیز به روابط خانوادگی و ارتباط با اقوام توجه داشتند و نیز وقتی در صدد حرکت از مدینه به سوی طوس برآمدند، همه فرزندان موسی بن جعفر (ع) و پسرعموها را جمع و با آنها وداع کردند.

که این آموزه ای عملی برای ما در مسیر عمل به صله ارحام است.

همانطور که در تاریخ آمده اساسا فرزندان امام کاظم (ع) به طور خاص و نوادگان امیرمومنان (ع ) به طور عام بعد از هجرت امام رضا (ع) به ایران و طوس، راه ایران را در پیش گرفته تا به حضرت رضا (ع) بپیوندند، همچون حضرات فاطمه معصومه (س) و شاهچراغ و نیز دیگران که قبورشان در سراسر کشور است، و همگی برای دیدار با امام رضا (ع) رهسپار ایران شدند.

که این نمونه بارزی از صله رحمی است که شخص امام (ع)  و فرزندان اهل بیت (ع) به آن اهتمام داشته اند.

 

توجه به نیازمندانِ جامعه در بازه های زمانی مختلف و دلجویی از خویشان و دیگر مردمان در سیره امام رضا (ع) چگونه تبلور داشته است؟

در سیره معصومین (ع) و زندگانی آنها این نکته مورد توجه بوده که هم نسبت به خویشاوندان خود و هم نسبت به فقرا و محرومان و نیز کسانی که دچار مشکلات بودند، توجه داشته و برای آنها هدایایی فرستاده و از آنها دلجویی می کردند، حتی شب ها به طور مخفیانه غذا و طعام به درب منزل آنها می بردند.

حضرت رضا (ع) هم در مدینه و هم در خراسان برای نزدیکان خود هدایا و آذوقه می بردند و این شیوه همه ائمه (ع) است به ویژه در تاریکی و به طور مخفیانه.

روایت است یکی از فرزندان ائمه (ع) گلایه نزد شخصی می کند که امام (ع) به من رسیدگی نمی کند، اما شما به من کمک می کنی!

بعد برایش کشف می شود که آن کمک ها همه از جانب امام (ع) بوده است؛ لذا معصومین (ع) به طور مخفیانه (برای جلوگیری از شرمندگی فقرا)، به نیازمندان کمک می کردند و این مهم در سیره امام رئوف (ع) نیز به خوبی مشهود است و مصادیق فراوانی دارد.

 

امام رضا (ع) تنها معصومی هستند که چند سالی را در ایران سپری کرده اند، اهتمام و توجه ایشان به آداب و سنن ایرانی چگونه بوده و رفتار ایشان در این باره چه تاثیری بر رواج آیین تشیع در میان ایرانیان داشته است؟

در زندگانی امام رضا (ع) به ویژه در دورانی که در خراسان و طوس زندگی می کردند به سنت های مردم توجه داشتند و در اعیاد پذیرای مردم می شدند و نیز هدایایی را برای مردم می فرستادند؛ ایشان همچون دیگر ائمه (ع) به سنت های پسندیده در میان توجه داشته و تاکید می کردند.

انتهای خبر/

 

 

 

 

 

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.